Сырларнынъ ачылувы 19 - Мукъаддес Китап

Коктеки къуванч

¹ Ондан сонъ кокте буюк бир къалабалыкъкъа ошагъан кучьлю сеслерни эшиттим: – Эльхамдюлилля! Алла – Къуртарыджымыздыр! О, шуретли ве къудретлидир!

² О, догъру ве адалетли суд эте. Ер юзюни озь ороспулыгъынен бозгъан буюк ороспуны О, джезалады, Озь къулларынынъ къаны ичюн онъа акъкъыны берди.

³ Экинджи кере бойле дедилер: – Эльхамдюлилля! Вавилонны якъкъан атеш эбедиен тютейджек.

⁴ Шу вакъытта йигирми дёрт акъсакъал ве дёрт айван озьлерини ерге ташлап: – Амин! Эльхамдюлилля! – деп, тахтта отургъан Аллагъа ибадет эттилер.

⁵ Сонъ тахттан бир сес чыкъты: – Эй, Алламызнынъ бутюн къуллары, Ондан къоркъкъан буюк ве кичиклер, Оны макътанъыз!

⁶ Сонъ чокъ адамларгъа, шувулдагъан сувларгъа, кучьлю кок гудюрдилерине ошагъан сеслерни эшиттим. Олар бойле деди: – Эльхамдюлилля! Рабби-Тааля, Къудретли Алла падишалыкъ япа!

⁷ Къуванайыкъ, севинейик, Алланы шуретлейик! Къозунынъ никях вакъты кельди, Онынъ келини озю азырланды.

⁸ Киймек ичюн келинге темиз, йылтыравукъ индже кетен урба берильди. (Индже кетен – азизлернинъ инсафлы ишлеридир.)

⁹ Сонъ мелек манъа: – Яз! – деди. – Не де бахтлылар Къозунынъ никях акъшамына чагъырылгъанлар! Даа манъа: – Булар Алланынъ акъикъий сёзлеридир, – деди.

¹⁰ Мен, онъа ибадет этмек ичюн, аякъларына йыкъылдым. Лякин о манъа шойле деди: – Ёкъ, буны япма! Мен, сен киби, Алланынъ бир къулум. Иса акъкъында хаберге ишангъан дин къардашларынъ киби, мен де Аллагъа хызмет этем. Аллагъа ибадет эт. Иса акъкъында хабер – пейгъамберликлернинъ рухудыр.

Беяз ат устюндеки атлы

¹¹ Ондан сонъ кок ачылып, мына, бир беяз ат тургъаныны корьдим. Атлынынъ Ады Ишанчлы ве Акъикъий эди. О, адалетли суд ве дженк эте.

¹² Онынъ козьлери алевленген атеш киби. Башында чокъ таджы бар. Устюнде Озюнден башкъа ич кимсе бильмеген бир ад язылгъан.

¹³ О, къан лекелери олгъан урбаны кийген. Онынъ Ады – Алланынъ Сёзюдир.

¹⁴ Онынъ артындан беяз атлар устюнде коклернинъ ордулары кете эдилер. Оларнынъ эписи беяз, ап-акъ индже кетен кийген эди.

¹⁵ Онынъ агъзындан бир кескин къылыч чыкъып тура; онен О, халкъларны ура. Демир таягъынен О, оларгъа падишалыкъ япа, Къудретли Алланынъ атешли гъазабыны душманларынынъ башларына тюшюре. Юзюм сыкъкъан ерден чыкъкъан шарап киби, оларнынъ устюне гъазабы акъа.

¹⁶ Онынъ урбасы ве баджагъында ойле бир ад язылгъан: «Падишаларнынъ Падишасы ве раббилернинъ Раббиси».

¹⁷ Ондан сонъ кунеш устюнде тургъан бир мелекни корьдим. О, кучьлю сеснен кокте учкъан бутюн къушларгъа къычырып, бойле деди: – Алланынъ буюк акъшамлыкъ ашына келинъиз!

¹⁸ Падишаларнынъ джесетлерини, бинъбашыларынынъ олюлерини, ве кучьлю аскерлернинъ джесетлерини, атларнынъ беденлерини ве атлыларнынъ этини, эписи азат ве къулларнынъ, буюк ве кичиклернинъ джесетлерини ашамагъа топланынъыз!

¹⁹ Ондан сонъ мен айванны, ер юзюнинъ падишаларыны ве оларнынъ ордуларыны корьдим. Олар ат минген Атлы ве Онынъ ордуларына къаршы дженк этмек ичюн бир ерге топлангъан эдилер.

²⁰ Айван ве онынъ алдында аджайип ишлер япкъан ялан пейгъамбер эсирге тюшти. (Ялан пейгъамбер адамларны озь аляметлеринен алдаткъан эди, ве олар айваннынъ тамгъасыны къабул эткен ве онынъ путуна ибадет эткен эдилер.) Олар экиси кукюртнен янгъан атеш голюне тири олып ташландылар.

²¹ Башкъалары исе ат минген Атлынынъ агъзындан чыкъкъан къылычнен ольдюрильдилер. Бутюн къушлар оларнынъ этини ашап тойды.