Сырларнынъ ачылувы 17 - Мукъаддес Китап

Айваннынъ аркъасында отургъан къадын

¹ Еди пиаланен еди мелектен бири келип, манъа бойле деди: – Яныма кель. Санъа чокъ сувлар устюнде отургъан буюк ороспунынъ суд этиледжегини косьтеририм.

² Ер юзюнинъ падишалары онен ороспулыкъ япа эдилер, ер юзюнде яшагъанлар онынъ ороспулыкъ шарабындан сархош олдылар.

³ Ондан сонъ мелек меним рухумны сахрагъа алып кетти. О ерде мен ачыкъ къырмызы бир айван устюнде отургъан къадынны корьдим. Айваннынъ еди башы, он бойнузы бар эди, озю исе куфюр адларнен толу эди.

⁴ Къадын мор ве ачыкъ къырмызы урбагъа кийинген, алтын, къыйметли ташлар ве инджилернен донатылгъан эди. Онынъ къолунда игренч шейлернен ве ороспулыкъ арамлыкъларынен толу алтын къаде бар эди.

⁵ Къадыннынъ манълайында сырлы ады язылгъан эди: «БУЮК ВАВИЛОН, ЕР ЮЗЮНИНЪ ОРОСПУЛАРЫНЫНЪ ВЕ АРАМЛЫКЪЛАРЫНЫНЪ АНАСЫДЫР».

⁶ Къадын Алланынъ халкъы къанындан ве Исанынъ шаатлары къанындан сархош олгъаныны корьдим. Оны корьгенимде, пек шаштым.

⁷ Мелек манъа бойле деди: – Не ичюн шаштынъ? Мен санъа къадыннынъ ве оны котерип юрген айваннынъ сырыны, еди башлы, он бойнузлы айваннынъ сырыны айтып берерим.

⁸ Сен корьген айван бар эди, энди исе ёкъ. О, бираздан сонъ тюпсюзликтен чыкъаджакъ ве озь олюмине кетеджек. Ер юзюнде яшагъанлар, дюнья яратылгъандан берли яшайыш китабына язылмагъан бутюн адамлар айванны корип шашаджакълар, чюнки о бар эди, шимди ёкъ, амма кене келеджек.

⁹ Буны анъламакъ ичюн, акъыл ве икмет керек. Еди баш – еди дагъдыр, оларнынъ устюнде къадын отура.

¹⁰ Олар эм еди падишадыр: беши энди ёкъ этильди, бири бар, башкъасы даа кельмеди. О, кельгенде, чокъ вакъыт турмайджакъ.

¹¹ Эвельде олгъан, шимди ёкъ олгъан айван исе – еди падиша киби бири олып, секизинджидир; о, олюмине кете.

¹² Сен корьген он бойнуз – он падишадыр. Олар падишалыкъны даа къолгъа алмадылар. Олар айваннен берабер падиша олып, бир саатлыкъ акимликни аладжакълар.

¹³ Бир фикирде олып, озь къудретини ве падишалыкъ япмагъа акъкъыны айвангъа береджеклер.

¹⁴ Олар Къозунен дженк этеджеклер, амма Къозу оларны енъеджек, чюнки Къозу – раббилернинъ Раббиси ве падишаларнынъ Падишасыдыр. Онен берабер олгъанлар – чагъырылгъан ве сайлангъан ишанчлы адамлардыр.

¹⁵ Мелек манъа даа бойле деди: – Устюнде ороспу отургъан, сен корьген сувлар – халкълар, топлашувлар, миллетлер ве тиллердир.

¹⁶ Сен корьген айваннынъ ве он бойнузынынъ ороспуны кореджек козьлери олмайджакъ. Онда олгъан эр шейини тутып аладжакълар ве озюни чыр-чыплакъ этип союндыраджакълар. Этини ашайджакъ, къалгъан шейлерни атеште якъаджакълар.

¹⁷ Алла оларнынъ юрегине Озь ниетини беджермек истегини къойгъан, шунынъ ичюн олар бир олып, Алланынъ ниетини беджереджек, падишалыкъ япмагъа озь акъкъыны айвангъа береджек ве Алланынъ сёзлерини ерине кетиреджеклер.

¹⁸ Сен корьген къадын исе – ер юзюнинъ падишалары устюнден падишалыкъ япкъан буюк шеэрдир.