Сайылар 20 - Мукъаддес Китап

Къадештеки вакъиалар акъкъында

¹ Исраиль огъулларынынъ бутюн джемааты биринджи айда Цин сахрасына кельди. Халкъ Къадеште ерлешти. Анда Мерьем ольди ве дефн этильди.

² О вакъыт джемаат ичюн сув ёкъ эди, ве олар Мусагъа ве Харунгъа къаршы топландылар.

³ Халкъ Мусагъа къаршы шикяетленип: – Ах, агъа-къардашларымыз РАББИнинъ огюнде ольгенде, биз де ольгейдик!

⁴ РАББИнинъ джемаатыны неге бу сахрагъа кетирдинъиз? Биз мында айванларымызнен берабер ольмек ичюнми?

⁵ Не ичюн бизни Мысырдан чыкъардынъыз? Бизни бу яман ерге кетирмек ичюнми? Мында сачмагъа ер, инджирлер, юзюмлер, нарлар ёкъ, ичмек ичюн сув да ёкъ! – деди.

⁶ Мусанен Харун халкътан кетип, Корюшюв Чадырынынъ киришине кельдилер ве бетлеринен ерге тюштилер. О вакъыт оларгъа РАББИнинъ Шурети корюнди.

⁷ РАББИ Мусагъа:

⁸ – Озь таягъынъны ал да, агъанъ Харуннен берабер джемаатны топла. Халкънынъ козю огюнде къаягъа айтынъ, ве о, сувны береджек. Сен оларгъа къаядан сувны береджексинъ ве эм джемаатны, эм айванларыны ичиреджексинъ, – деди.

⁹ РАББИ буюргъаны киби, Муса таякъны алды ве РАББИнинъ огюнден кетти.

¹⁰ Муса ве Харун джемаатны къаянынъ огюнде топладылар, ве Муса оларгъа: – Динъленъиз, исьянджылар! Бу къаядан сизге сув чыкъарайыкъмы? – деди.

¹¹ Сонъ Муса къолуны котерди ве таягъынен къаягъа эки кере урды. Къаядан чокъ сув акъып башлады. Джемаат да, айванлары да ичти.

¹² РАББИ Мусагъа ве Харунгъа: – Исраиль огъулларынынъ огюнде Меним мукъаддеслигимни косьтермейип, Манъа ишанмагъанынъыз ичюн, сиз бу халкъны Мен оларгъа берген топракъкъа алып кирмейджексинъиз, – деди.

¹³ Бу – Мерива суву эди. Исраиль огъуллары анда РАББИге къаршы къавгъа башладылар, ве РАББИ оларгъа озь мукъаддеслигини косьтерди.

Эдомнынъ гунасы акъкъында

¹⁴ Муса Къадештен Эдом падишасына эльчилерни бойле хабернен ёллады: – Къардашынъ Исраиль бойле дей: «Башымызгъа тюшкен эписи агъырлыкъларны билесинъ.

¹⁵ Баба-деделеримиз Мысыргъа кочьтилер, ве биз Мысырда чокъ вакъыт девамында яшадыкъ. Мысырлылар баба-деделеримизге ве бизге яманлыкъ япа эдилер.

¹⁶ Биз РАББИден ярдым сорадыкъ, ве О, сесимизни эшитти. О, бизге бир мелекни ёллады ве бизни Мысырдан чыкъарды. Шимди биз Къадештемиз, сенинъ сынъырынъда олгъан бир шеэрдемиз.

¹⁷ Разылыкъ бер, сенинъ топрагъынъдан кечейик. Биз тарлалардан ве юзюмликлерден кечмейджекмиз, ич бир къуюдан сув ичмейджекмиз. Падиша ёлундан бараджакъмыз, топрагъынъдан кечмегендже, сагъгъа-солгъа урулмайджакъмыз».

¹⁸ Лякин эдомлылар онъа бойле джевап берди: – Топрагъымыздан кечменъиз! Ёкъса, къаршынъызгъа къылычнен чыкъаджакъмыз.

¹⁹ – Буюк ёл бою кечеджекмиз. Эгер биз я да айванларымыз сувунъдан ичсек, парасыны береджекмиз. Олгъаны-оладжагъы, джаяв кечеджекмиз, – дедилер Исраиль огъуллары.

²⁰ Эдомлылар кене де: – Кечменъиз! – дедилер ве исраиллилерге къаршы чокъ сайылы ве кучьлю ордусынен чыкътылар.

²¹ Бойле этип, эдомлылар исраиллилерге озь топрагъындан кечмеге разылыкъ бермедилер, ве Исраиль ондан башкъа тарафкъа кетти.

²² Исраиль огъуллары Къадештен ёлгъа чыкътылар, ве бутюн джемаат Хор дагълыгъына кельдилер.

Харуннынъ олюми

²³ Хор дагълыгъында, Эдом топрагъынынъ кенарында РАББИ Мусагъа ве Харунгъа:

²⁴ – Харун олип, озь баба-деделерине къошуладжакъ. Исраиль огъулларына берген топракъкъа кирмейджек, чюнки сиз Мерива сувларында буюргъаныма бойсунмадынъыз.

²⁵ Харунны ве онынъ огълу Элазарны алып, Хор дагъына бар.

²⁶ Харуннынъ урбаларыны устюнден чыкъар ве огълу Элазаргъа кийдир. Харун анда олип, баба-деделерине къошуладжакъ, – деди.

²⁷ Муса РАББИнинъ буюргъаныны япты. Бутюн джемаатнынъ огюнде олар Хор дагъына чыкътылар.

²⁸ Муса Харуннынъ урбалырыны устюнден чыкъарды ве онынъ огълу Элазаргъа кийдирди. О вакъыт Харун анда, дагънынъ тёпесинде ольди. Мусанен Элазар дагъдан тюштилер.

²⁹ Бутюн джемаат Харуннынъ кечингенини бильди. Бутюн Исраиль халкъы Харуннынъ артындан отуз кунь агълады.