Сайылар 14 - Мукъаддес Китап

Исраиль халкъынынъ шикяети

¹ Бутюн джемаат къычырып, фигъан къопарды. О геджеси халкъ агълады.

² Исраиль огъулларынынъ эписи Мусагъа ве Харунгъа къаршы шикяетлендилер, бутюн джемаат оларгъа: – Ах, биз Мысыр топрагъында я да бу сахрада ольгейдик! – дедилер.

³ – Не ичюн РАББИ бизни бу топракъкъа алып кете? Бизге къылычтан ольмек ичюнми? Апайларымыз ве балаларымыз гъанимет оларакъ душман къолуна тюшеджеклер! Мысыргъа къайтмагъа бизлер ичюн яхшы дегильми?

⁴ Сонъ бири-бирлерине: – Озьлеримизге бир башлыкъ сайлап алайыкъ да, Мысыргъа къайтайыкъ, – дедилер.

⁵ О вакъыт Муса ве Харун Исраиль огъулларынынъ джемаатынынъ топлашувы огюне бетлеринен ерге тюштилер.

⁶ Топракъны бакъып чыкъкъан адамлардан Нуннынъ огълу Ехошуа ве Ефунненинъ огълу Къалев урбаларыны йырттылар

⁷ ве Исраиль огъулларынынъ бутюн джемаатына: – Биз бакъып чыкъкъан топракъ – пек яхшы топракътыр.

⁸ Эгер РАББИ бизден разы олса, о бизни бу топракъкъа кирсетир ве балнен сют акъкъан шу топракъны бизге берер.

⁹ Ялынъыз РАББИге къаршы чыкъманъыз ве шу топракънынъ халкъындан къоркъманъыз. Олар биз ичюн аш оладжакъ. Оларны къорчалайджакъ кимсе ёкъ. Бизнен исе РАББИ. Олардан къоркъманъыз! – дедилер.

¹⁰ – Оларны ташнен урып ольдюринъиз! – деди бутюн джемаат. Лякин РАББИнинъ Шурети Корюшюв Чадырында Исраиль огъулларынынъ эписине корюнди,

¹¹ ве РАББИ Мусагъа: – Бу халкъ не вакъыткъадже Манъа урьметсизлик бильдиреджек? Оларнынъ арасына Мен япкъан аджайип шейлериме бакъмадан, не вакъыткъадже олар Манъа ишанмайджакълар?

¹² Оларны агъыр хасталыкънен урайым ве ёкъ этейим, олардан даа чокъ сайылы ве кучьлю халкъны сенден асыл этейим, – деди.

Муса халкъ ичюн Раббиге ялвара

¹³ Муса исе РАББИге: – Сен Озь къудретинънен бу халкъны мысырлыларнынъ арасындан чыкъардынъ, – деди. – Эгер олар шуны эшитселер,

¹⁴ бу топракъта яшагъан халкъкъа нени айтарлар? (Олар исе эшиткен ки, Сен, я РАББИ, бу халкънынъ арасында оласынъ, Сен, РАББИ, оларгъа юзьме-юзь корюнесинъ, Сенинъ булутынъ оларнынъ устюнде тура, куньдюз Сен оларнынъ оглеринден булут дирегинде, геджеси исе атеш дирегинде кетесинъ.)

¹⁵ Эгер Сен бу халкъны, бир адамны киби, ёкъ этсенъ, шуретинъ акъкъында лафны эшиткен миллетлер бойле айтарлар:

¹⁶ «РАББИ бу халкъны емин этип сёз берген топракъкъа кирсетип оламады, шунынъ ичюн оларны сахрада ёкъ этти».

¹⁷ Шимди Эфендимнинъ къудрети улу олсун! Сен Озюнъ бойле дединъ:

¹⁸ «РАББИ тез ачувланмагъан ве пек мераметлидир. О, къабаатларны ве джинаетлерни багъышлай. Лякин О, джезасыз къалдырмай, бабаларнынъ къабааты ичюн балаларындан ве торунларындан учюнджи ве дёртюнджи несилине къадар сорай».

¹⁹ Ялварам, Мысырдан чыкъкъанларындан бугуньге къадар бу халкъны насыл багъышлагъан олсанъ, буюк мераметинъ иле бу халкънынъ къабаатларыны багъышла.

²⁰ – Сенинъ сёзюнъе коре оларны багъышлайым, – деди РАББИ Мусагъа.

²¹ – Мен барым, бутюн ер юзю Меним шуретиме толып-таша!

²² Лякин Меним шуретимни, Мысырда ве сахрада косьтерген аджайип ишлеримни корьген ве он кере Мени сынагъан, Сесимни динълемеген бу адамларнынъ ич бири

²³ Мен баба-деделерине бермеге ант эткен топракъны корьмейджек. Манъа урьметсизлик бильдирген ич бири оны корьмейджек.

²⁴ Амма къулум Къалевни о, баргъан топракъкъа кирсетеджегим, ве онынъ эвлятлары о топракъны мирас оларакъ аладжакълар, чюнки Къалевнинъ башкъа бир руху бар эди ве чюнки о, джан-юрегинден Меним артымдан кетти.

²⁵ Вадийде амалеклилернен ханаанлылар яшайлар. Сиз ярын артынъызгъа чевирилип, сахрагъа, Къызыл денъизге ёл алынъыз.

Шикяет ичюн джеза

²⁶ Сонъ РАББИ Мусагъа ве Харунгъа бойле деди:

²⁷ – Бу яман джемаат не вакъыткъадже Манъа къаршы шикяет этеджек? Мен Исраиль огъулларынынъ Манъа къаршы шикяет эткенлерини эшитем.

²⁸ Оларгъа бойле айт: Озюмнен ант этем! – дей РАББИ. – Сиз Манъа насыл айткъан олсанъыз, айнысыны сизге япаджагъым.

²⁹ Сиз бу сахрада оледжексинъиз. Манъа къаршы шикяет эткен, йигирми ве даа буюк яшта сайылгъанлар, эр бир джедвельде язылгъанлар, эр кес сахрада оледжеклер.

³⁰ Мен къолумны котерип сизни ерлештирмеге ант эткен топракъкъа кимсе кирмейджек. Анда тек Ефунненинъ огълу Къалев ве Нуннынъ огълу Ехошуа киреджек.

³¹ Мен топракъкъа уфакъ балаларынъызны алып киреджегим (олар душман къолуна тюшерлер, – дей эдинъиз), ве олар сиз ред эткен шу ерни биледжеклер.

³² Сиз исе бу сахрада оледжексинъиз.

³³ Сиз эпинъиз ольмегендже, огъулларынъыз сахра бою къыркъ йыл долашып юреджеклер ве Менден вазгечкенлери ичюн джеза чекеджеклер.

³⁴ Сиз къыркъ кунь девамында топракъны бакъып чыкъкъан эдинъиз. О къадар йыл девамында, къыркъ йыл девамында къабаатынъызнынъ джезасыны чекеджексинъиз. Бир кунь ичюн бир йыл олур. Эр кунь ичюн – бир йыл. Сонъ Мени ачувландырмакъ не олгъаныны биледжексинъиз!

³⁵ Мен, РАББИ, сёз берем: Манъа къаршы топлашып чыкъкъан бу яман джемааткъа шуны япаджагъым, оларнынъ эписи бу сахрада гъайып оладжакълар, анда оледжеклер.

³⁶ Муса ёллагъан адамлар, топракъны бакъып чыкъкъан, арткъа къайтып, топракъ акъкъында яман хаберлер джайраткъан ве бутюн джемаатны РАББИге къаршы шикяет этмеге къызыштыргъан адамлар,

³⁷ РАББИнинъ огюнде яман хасталыкътан ольдилер. Олар топракъ акъкъында яман лаф джайраткъан эдилер.

³⁸ Топракъны бакъып чыкъкъан акъайлардан ялынъыз Нуннынъ огълу Ехошуа ве Ефунненинъ огълу Къалев сагъ къалдылар.

Ваде этильген топракъны къолгъа алмакъ ниети

³⁹ Муса бу сёзлерни Исраиль огъулларынынъ эписине айткъанда, халкъ пек чокъ къаарь-къасевет этти.

⁴⁰ Саба эрте турып, дагълыкъ ерининъ тёпесине котерильдилер ве: – Мына, биз мындамыз. Биз гуна къазандыкъ. Шимди РАББИ айткъан ерге барайыкъ, – дедилер.

⁴¹ – Не ичюн сиз РАББИнинъ буюргъанына къаршы чыкъасынъыз? – деди Муса. – Къолунъыздан бир шей кельмейджек.

⁴² Барманъыз! Аранъызда РАББИ ёкъ! Душманлар сизни ёкъ этеджеклер!

⁴³ Анда амалеклилернен ханаанлылар сизлерге къаршы чыкъаджакълар да, сизни къылычларынен ольдюреджеклер. Сиз РАББИден вазгечкенинъиз ичюн, РАББИ сизнен олмайджакъ!

⁴⁴ Лякин олар озьлерине ишанып, дагълыкъ ерининъ тёпесине котерильдилер. РАББИнинъ Васиет Сандыгъы ве Муса исе ордуда къалды.

⁴⁵ Шу дагълыкъта яшагъан амалеклилернен ханаанлылар келип, оларны урып енъдилер ве тап Хорма шеэрине къадар къуваладылар.