Сайылар 11 - Мукъаддес Китап

Таверада алевленген Раббининъ атеши

¹ Сонъ халкъ Аллагъа къаршы сес котерип, шикяет эткен халкъкъа чевирильди. РАББИ буны эшиткенинен, пек ачувланды, ве оларда РАББИнинъ атеши туташып, ордунынъ кенарларыны якъып ёкъ этти.

² Халкъ Мусаны чагъырып ярдым сорады. Муса РАББИге дува этти, ве атеш ятышты.

³ Оларда РАББИнинъ атеши туташкъаны ичюн, о ерге Тавера деген ад берильди.

Етмиш акъсакъал

⁴ Араларындаки ярамай адамлар озь истеклерини анълатып башладылар, Исраиль огъуллары да оларнен берабер агълап башладылар ве бойле айтып отура эдилер: «Ах, бизге этни ким береджек?

⁵ Мысырда бедава ашагъан балыкъны акъылымызда тутамыз, хыярлар, къавунлар, ешиль согъан, согъан ве сарымсакъ аля даа акъылымызда.

⁶ Шимди джанымыз тарсыкъа, бир шей ёкъ, бу маннадан гъайры бир шей корьмеймиз».

⁷ Манна кориандр урлугъына ошай эди, корюниши бедолах киби эди.

⁸ Халкъ долашып, оны топлай ве къол дегирменде чеке я да аванда эзе, къазанларда пишире ве ондан пите япа эди. Леззети зейтюн ягъынен пишкен отьмекке ошай эди.

⁹ Геджесинен ордугъа чыкъ тюшкенде, манна да тюше эди.

¹⁰ Муса халкънынъ озь сойларында, чадырларынынъ къапулары янында агълагъаныны эшитти. РАББИ бунъа пек ачувланды, Муса да шуны пек бегенмеди.

¹¹ Муса РАББИге: – Не ичюн Сен къулунъны къыйнайсынъ? Не ичюн мен Сенинъ козюнъде мерамет тапамадым да, Сен манъа бутюн халкънынъ агъырлыгъыны юклединъ?

¹² Бутюн бу халкъны къурсагъымда ташыдыммы, мен оны догъурдыммы? Дая баланы къучакъта ташыгъаны киби, деделерине бермеге емин эткен топрагъынъа мен оларны ташыгъанымны Сен не ичюн истейсинъ?

¹³ Бутюн бу халкъкъа береджек этни къайдан алайым? Меним огюмде: «Бизге ашамакъ ичюн эт бер», – деп агълайлар.

¹⁴ Бутюн бу халкъны ташымагъа бир озюмнинъ такъатым ёкъ, мен ичюн бу артыкъ агъырдыр.

¹⁵ Манъа буны япмагъа истесенъ, – эгер козюнъде мерамет къазангъан олсам, – мени ольдюр, башыма тюшкен беляларны корьмейим, – деди.

¹⁶ РАББИ Мусагъа бойле деди: – Исраиль акъсакъалларындан 70 акъайны, сен бильген акъсакъалларны ве башлыкъларны топла. Оларны Корюшюв Чадыры янына кетир, ве анда сеннен берабер турсунлар.

¹⁷ Мен энеджегим ве анда сеннен лакъырды этеджегим. Сенинъ устюнъдеки Рухтан алып, оларгъа береджегим. Сонъ олар халкънынъ юкюни сеннен берабер ташыйджакълар, сен бир озюнъ шу агъырлыкъны бир даа ташымайджакъсынъ.

¹⁸ Халкъкъа исе бойле айт: «Ярынгъа озьлеринъизни элялланъыз, ве эт ашайджакъсынъыз. РАББИ сизинъ: “Бизге этни ким береджек? Ах, Мысырда бизге не де яхшы эди!” – деп агълагъанынъызны эшитти ве сизге ашамакъ ичюн эт береджек.

¹⁹ Лякин оны ялынъыз бир кунь, эки кунь, беш, он я да йигирми кунь ашамайджакъсынъыз,

²⁰ бир ай боюнджа, о, бурнунъыздан чыкъып козюнъиз корип оламагъандже ашайджакъсынъыз. Чюнки аранъызда олгъан РАББИден вазгечтинъиз ве Онынъ огюнде: “Неге керек эди бизге Мысырдан чыкъып кетмеге?” – деп агъладынъыз».

²¹ Муса бойле деди: – Меним халкъымнынъ арасында 600 000 джаяв юрген акъай бардыр, Сен исе: «Мен оларгъа эт берерим де, олар оны бир ай девамында ашарлар», – дейсинъ.

²² Олар ичюн къой-эчкилер ве туварлар союлса, олар тоярмы? Денъиздеки бутюн балыкъ тутулса, олар тоярмы?

²³ РАББИ Мусагъа: – Меним къудретим сынъырлымы, аджеба? Санъа айткъанларым ерине келип-кельмейджегини шимди кореджексинъ, – деди.

²⁴ Муса тышарыгъа чыкъып, халкъкъа РАББИнинъ сёзлерини бильдирди. Халкънынъ акъсакъалларындан 70 акъай сайлады ве оларны Корюшюв Чадырынынъ чевресине ерлештирди.

²⁵ Сонъ РАББИ булутнынъ ичинде энди ве Мусанен лакъырды этти. Мусанынъ устюндеки Рухтан алып, 70 акъсакъалгъа берди. Рух оларнынъ устюне энгенде, олар пейгъамберлик этип башладылар, амма ондан сонъ пейгъамберлик этмедилер.

²⁶ Эки акъай ордуда къалгъан эди, бирисининъ ады Элдад, экинджисининъ ады Медад. Оларгъа да Рух энди, ве олар ордуда пейгъамберлик эттилер. Олар джедвельде язылгъан эдилер, лякин Чадыргъа кетмеген эдилер.

²⁷ Бир яш огълан чапып кельди ве Мусагъа: – Элдад ве Медад ордуда пейгъамберлик этелер, – деген хабер кетирди.

²⁸ Муса сайлап алгъан ярдымджыларындан бири Нуннынъ огълу Ехошуа: – Муса-эфендим, оларгъа буны япмагъа ёл берме! – деди.

²⁹ Лякин Муса онъа бойле джевап къайтарды: – Сен меним адымдан куньлейсинъми? РАББИнинъ бутюн халкъы пейгъамбер оладжагъыны ве РАББИ оларгъа Озь Рухуны береджегини истер эдим!

³⁰ Сонъ Муса ве Исраиль акъсакъаллары ордугъа къайттылар.

Боденелер ве пек яман хасталыкъ

³¹ Сонъра РАББИ ель котерди. Ель денъизден боденелерни кетирди ве оларны ордунынъ чевре-четинде, эр тарафындан бир куньлюк ёл къадар узакълыкъта, ерден бир метр юксеклигинде ташлады.

³² Халкъ котерилип, бутюн кунь, бутюн гедже ве бутюн эртеси куню боденелерни джыя эди. Энъ аз джыйгъан сойлары элли чувалдан зияде джыйды. Боденелерни озьлери ичюн ордунынъ чевре-четине тёшедилер.

³³ Эт даа халкънынъ тишлеринде олып чайналмагъан вакъытта, РАББИнинъ ачувы халкъкъа тюшти, ве РАББИ халкъны пек яман хасталыкънен урды.

³⁴ Анда башкъа ашны истеген халкъны джыйгъанлары ичюн, бу ерге Киврот-Хаттаава ады берильди.

³⁵ Халкъ Киврот-Хаттаавадан Хацероткъа ёл алды ве Хацеротта токътады.