Овадья 1 - Мукъаддес Китап

Эдомнынъ ёкъ этилюви акъкъында Раббининъ айткъанлары

¹ Овадьянынъ руясы. РАББИ-ТААЛЯнынъ Эдом акъкъында айткъанлары будыр. – Биз РАББИден бир хабер алдыкъ, халкъларгъа хаберджи ёллангъан: «Турунъыз, Эдомгъа къаршы дженкке чыкъайыкъ!»

² Мына, Мен сени халкълар арасында кучьсюз япаджагъым, ве санъа хор бакъаджакълар.

³ Юрегинъдеки къопайлыкъ сени алдатты. Юксек ерде, къая чатлакъларында яшайсынъ, ичинъден: – Мени ерге ким тюшюрип олур? – дейсинъ.

⁴ – Лякин сен, къартал киби, юксек котерильсенъ де, юванъны йылдызлар арасында къурсанъ да, андан да сени ашагъы тюшюририм, – дей РАББИ.

⁵ – Сен бус-бутюн ёкъ этиледжексинъ! Хырсызлар келип, гедже сени чайпагъан олсалар, тек кереклерини алыр эди. Юзюм джыйгъан адамлар санъа кельген олсалар, бир къач салкъым къалдырыр эди.

⁶ Амма Исавнынъ эр шейи хырсызланыр, гизли хазинелери акътарылыр!

⁷ Сеннен бирлик япкъанларнынъ эписи сени топрагъынъдан къуваджакълар. Сеннен дост олып яшагъанлар сени алдатаджакъ ве енъеджеклер. Сенинъ отьмегинъни ашагъанлар сени ураджакъ. Бунынъ не себептен олгъаныны бир кимсе анъламаз.

⁸ – О куню Мен Эдомнынъ икметли адамларыны, Исавнынъ дагъларындаки акъыллы адамларны ёкъ этеджегим, – дей РАББИ.

⁹ – Эй, Теман ери, сенинъ джесюр аскерлеринъ пек къоркъаджакълар, Исавнынъ дагъларында булунгъанларнынъ эписи ольдюриледжек.

Исав джезасынынъ себеплери

¹⁰ Сен Якъуп къардашынъа яманлыкъ яптынъ. Шунынъ ичюн масхара оладжакъсынъ, эбедиен къырылып битеджексинъ.

¹¹ О куню ябанджылар Якъупнынъ ордусыны эсирликке алып кетти, кельмешеклер шеэр къапуларындан ичери кирди ве Ерусалим акъкъында джереп чекти. Сен исе о куню якъын турып, ярдым этмединъ, оларнынъ бири киби олдынъ.

¹² Къардашынъ белягъа огърагъан куню онъа къара къуванчнен бакъмагъайдынъ; Ехуда огъуллары ёкъ этильген куню кульмегейдинъ; онынъ агъыр кунюнде агъыз кермегейдинъ.

¹³ О, белягъа огърагъан куню халкъымнынъ шеэрине къапуларындан кирмегейдинъ; беля куню онынъ яманлыкъкъа огърагъанына бакъмагъа санъа керекмей эди; беля куню онынъ барлыгъына токъунмагъайдынъ.

¹⁴ Ёл чатышмаларында турмагъа ве къачмагъа тырышкъанларны ольдюрмеге санъа керекмей эди, онынъ агъыр кунюнде сагъ къалгъанларны душманнынъ къолуна бермегейдинъ.

Эписи халкъларнынъ суд этилюви

¹⁵ Бутюн халкълар ичюн РАББИнинъ куню якъынлашты. Не япкъан олсанъ, санъа да айнысы япыладжакъ. Япкъанларынъ сенинъ башынъа тюшеджек.

¹⁶ Азиз дагъымда ачувыма толу къадени насыл ичкен олсанъыз, бутюн халкълар да оны ичип-ичип, ичип битиреджеклер ве санки де асыл олмагъан киби оладжакълар.

Сионнынъ къуртулышы ве Раббининъ Падишалыгъы

¹⁷ Сион дагъында исе къуртулгъанлар топланаджакъ. Шу дагъ азизлик оладжакъ, ве Якъупнынъ эвлятлары озь пайларынынъ сабысы оладжакъ.

¹⁸ Якъупнынъ эви атеш киби оладжакъ, ве Юсуфнынъ эви – алев. Исавнынъ эви исе тобангъа ошайджакъ. Якъуп ве Юсуф Исавны якъып ёкъ этеджеклер. Исав эвинден ич бир адам къалмайджакъ. Бу – РАББИнинъ сёзлери.

¹⁹ Негевде яшагъан халкъ Исавнынъ дагъларыны тартып аладжакъ, Шефелада яшагъанлар Фелестин топрагъыны запт этеджек. Олар Эфраим ве Самарие топракъларыны басып аладжакълар. Биньямин Гиладнынъ сабысы оладжакъ.

²⁰ Сюргюн этильген Исраиль огъулларынынъ ордусы къайтаджакъ ве Ханаан топрагъыны Царефаткъа къадар тартып аладжакъ. Ерусалимден сюргюн этильген ве Сефарадда ерлешкенлер Негев шеэрлерининъ сабылары оладжакъ.

²¹ Енъгенлер Сион дагъына чыкъаджакъ ве Исавнынъ дагъында яшагъанларны суд этеджек. Сонъра РАББИ падишалыкъ япаджакъ.