Нун огълу Ехошуа 2 - Мукъаддес Китап

Топракъны гизли козеткен адамлар ве ороспу Рахав

¹ Нун огълу Ехошуа Шиттимде ерлешкен ордудан топракъны гизлиден бакъып кельмеге эки акъайны ёллап, оларгъа: – Барып, бу топракъны ве Ерихон шеэрини козьден кечиринъиз, – деди. Олар ёлгъа чыкътылар. Рахав адлы ороспунынъ эвине келип, анда геджелемеге къалдылар.

² Ерихоннынъ падишасына: «Мына бу геджеси мында Исраиль огъулларындан насылдыр адамлар бизим топрагъымызны корьмек ичюн кельдилер», – деп етиштирдилер.

³ Ерихон падишасы Рахавгъа бойле айтмакъ ичюн, адамларны ёллады: – Санъа келип, эвинъе кирген адамларны теслим эт. Олар бутюн бу топракъны корьмек ичюн кельдилер.

⁴ Апай исе о эки адамны сакълагъан эди. О: – Керчек, бу адамлар манъа кельдилер, лякин олар къайдан олгъанларыны мен бильмедим.

⁵ Акъшам къаранлыгъында шеэр къапуларыны къапатмакъ вакъты кельгенде, олар кеттилер. Акъайлар къайда кеткенлерини бильмейим. Тез къуваланъыз да, артларындан етерсиз, – деди.

⁶ Озю исе оларны эвнинъ дамына чыкъаргъан ве анда джайылгъан кетен багъламлары арасында сакълагъан эди.

⁷ Артларындан къувалагъанлар Иордан озенине кеткен ёл бою тап озеннинъ сай ерлеринедже къувдылар. Олар шеэрден чыкъкъанларынен, шеэр къапуларыны къапаттылар.

⁸ Джасуслар юкъламагъа ятмаздан эвель, Рахав оларгъа эвнинъ дамына котерильди

⁹ ве: – Бу топракъны РАББИ сизге бергенини билем. Сиз бизни пек къоркъуздынъыз ве бу топракъта эписи яшагъанларнынъ отьлери сизден патлады, – деди.

¹⁰ – Сиз Мысырдан чыкъкъанда, РАББИ сизинъ огюнъизде Къызыл денъизнинъ сувларыны къуруткъаныны ве сиз Иорданнынъ башкъа тарафындаки Сихонны ве Огны, бу эки аморлы падишаларны ольдюрип, ёкъ эткенинъизни эшиттик.

¹¹ Буны эшиткенимизден сонъ, отьлеримиз патлады ве сизге къаршы турмакъ ичюн кимсе джесюрлик тапалмады. Алланъыз олгъан РАББИ – тёпедеки коклернинъ ве ашагъыдаки ер юзюнинъ Алласыдыр.

¹² Бойлеликнен, мен сизге мераметлик насыл япкъан олсам, сиз де бабамнынъ эвине бойле мераметлик япаджагъынъызда РАББИнинъ огюнде манъа емин этинъиз.

¹³ Бабамнен анамны, агъаларымнен таталарымны ве оларнынъ эписи якъынларыны сагъ къалдыраджагъынъызда ве джанларымызны олюмден къуртараджагъынъызда сёз беринъиз.

¹⁴ – Эгер сиз ольдюрильсенъиз, бизим джанларымыз гъайып олсунлар! – дедилер бу адамлар онъа. – Сиз бизим ишимизни ачмасанъыз, РАББИ топракъны бизге бергенде, биз санъа мераметлик этип, садыкъ олурмыз.

¹⁵ Сонъ Рахав оларны пенджереден йип ярдымынен ашагъы тюшюрди. Онынъ эви шеэрнинъ диварында эди, ве Рахав дивар ичинде яшай эди.

¹⁶ Оларгъа: – Артынъыздан къувалагъанлар сизни расткетирмесинлер деп, дагъгъа кетип, анда учь кунь сакъланып отурынъыз. Артынъыздан къувалагъанлар къайтып кельген сонъ, ёлунъызны девам этерсинъиз, – деди.

¹⁷ О адамлар Рахавгъа: – Эгер сен биз айткъанымыз киби япмасанъ, сен бизни емин эттирген еминимизден азат олурмыз.

¹⁸ Бу топракъкъа кельгенимизде, бизни ашагъы тюшюрген пенджереге къырмызы йип багъла. Ана-бабанъны, агъа-къардашларынъызны ве бабанънынъ бутюн сой-сопларыны эвинъе топла.

¹⁹ Эгер бирев эвнинъ къапусындан чыкъса, озь олюминде озю къабаатлы олур, биз исе къабаатлы олмайджакъмыз. Сеннен берабер эвинъде олгъан адамларнынъ бириси ольдюрильсе исе, онынъ олюминде биз къабаатлы олурмыз.

²⁰ Лякин сен бу ишимизни ачсанъ, сен бизни емин эттирген емининъден бош олурмыз, – дедилер.

²¹ – Яхшы, – деди Рахав, – айткъанынъыз киби олсун. О, оларны йиберди де, олар кетти. Рахав пенджересине къырмызы йип багълады.

²² Джасуслар кетти ве дагъгъа барып чыкъып, артларындан къувалагъанлар къайтмагъандже, анда учь кунь олдылар. Артларындан къувалагъанлар оларны бутюн ёл бою къыдырдылар, лякин тапалмадылар.

²³ Бундан сонъ бу эки адам артларына къайттылар. Дагъдан тюштилер ве озенни кечип, Нун огълу Ехошуагъа кельдилер, онъа оларнен олып кечкен эр бир шей акъкъында айтып бердилер.

²⁴ Сонъ Ехошуагъа: – РАББИ бутюн бу топракъны бизим къолумызгъа берди. О ернинъ эписи яшагъанларынынъ бизден отьлери патлай, – дедилер.