Микъа 4 - Мукъаддес Китап

Ер юзюндеки Раббининъ падишалыгъы

¹ Сонъки куньлерде РАББИнинъ Эви тургъан дагъ дагъларнынъ башы оладжакъ, байырлардан юксек котериледжек, ве онъа тараф халкълар, озенлер киби, акъып келеджеклер.

² Халкъларнынъ чокъусы барып, шойле дейджек: «Айдынъыз, РАББИнинъ дагъына котерилейик, Якъупнынъ Алласынынъ Эвине кирейик. О бизге Озь ёлларыны корьсетеджек, ве бизлер Онынъ ёлларындан юреджекмиз». О заман РАББИ Сиондан Къанунны огретеджек, Ерусалимден Озь Сёзюни ёллайджакъ.

³ РАББИ чокъ халкъны суд этеджек, узакъ ерлердеки чокъ миллетнинъ даваларыны чезеджек. Сонъра олар къылычларындан сабан тишлерини дёгеджек, мызракъларындан пычакъларны япаджакъ. Бир даа халкъ халкъкъа къаршы къылыч котермейджек, энди дженк этмеге огренмейджек.

⁴ Лякин эр кес озь юзюм пытагъы тюбюнде, озь инджир тереги тюбюнде отураджакъ, ве оларны къоркъутаджакъ киши олмайджакъ. Ордуларнынъ РАББИси шойле айтты.

⁵ Эр бир халкъ озь алласынынъ адынен юрсе де, бизлер омюрлик Алламыз РАББИнинъ Адынен юреджекмиз.

Исраильнинъ гъурбетликтен къайтувы акъкъында

⁶ РАББИ бойле дей: – Шу куню Мен топал халкъымны топлайджагъым, сюргюн этильгенлерни ве Мен джезалагъанларны арткъа къайтараджагъым.

⁷ Топал халкъымны сагъ къалдыраджагъым, узакъларгъа сюргюн этильгенлерни кучьлю халкъкъа чевиреджегим. Шу куньден башлап, РАББИ оларгъа Сион дагъындан омюрбилля падишалыкъ япаджакъ.

⁸ Эй, Сион къызы, Ерусалим шеэри, къойлар ичюн къаравуллыкъ къуллеси, сен, эвельки киби, падишалыкънынъ баш шеэри оладжакъсынъ, ве Ерусалим халкъы падишалыкъ этеджек.

⁹ Не ичюн сен о къадар къычырып агълайсынъ? Сенинъ падишанъ ёкъмы? Не ичюн догъураяткъан къадын киби къычырасынъ? Сенинъ меслеатчынъ гъайып олдымы?

¹⁰ Эй, Ерусалим халкъы! Догъураяткъан къадын киби, чекиш ве агърыдан дёрт буклен; шимди сен шеэрден чыкъаджакъсынъ ве тарлада яшайджакъсынъ. Сен Вавилонгъа кетеджексинъ, анда сен къуртуладжакъсынъ. Анда РАББИ сени душманларынънынъ къолундан сатын аладжакъ.

¹¹ Шимди чокъ халкъ санъа къаршы чыкъты ве: «Сион арамлансын, козьлеримиз де бунъа бакъып тойсун», – дейлер.

¹² Амма олар РАББИнинъ тюшюнджелерини бильмейлер, Онынъ ниетлерини анъламайлар. О исе оларны, армангъа богъдай культелери киби, топлады.

¹³ Эй, Сион къызы! Тур да, арманны бас. Мен сени кучьлю япарым. Сен, демир бойнузлары ве бакъыр туякълары олгъан бугъа киби, кучьлю оладжакъсынъ. Сен чокъ халкъны къырып ташлайджакъсынъ, оларнынъ арам мулькюни ве байлыгъыны РАББИге, дюньянынъ Эфендисине багъышлайджакъсынъ.