Матта 8 - Мукъаддес Китап

Иса лепрагъа огърагъан адамны тедавийлей

¹ Иса дагъдан тюшкен сонъ, Онынъ артындан чокъ адам кетти.

² Шу арада лепра хасталыгъынен чекишкен бир адам Онъа якъынлашып, тиз чёкти де: – Эфендим, эгер истесенъ, мени эляллап тедавийлерсинъ, – деди.

³ Иса къолуны узатты ве онъа тийдирип: – Мен истейим, элял ол, – деди. Шу дакъкъасы лепра хасталыгъы ёкъ олып, адам элял олды.

⁴ Иса онъа: – Сакъын, буны кимсеге айтма! Лякин барып, озюнъни руханийге косьтер ве Муса буюргъан бахшышны кетирип бер; о, эписине шаатлыкъ олсун, – деди.

Иса римли юзбашынынъ хызметчисини тедавийлей

⁵ Иса Къафарнаум шеэрине кельгенде, Рим ордусынынъ бир юзбашы Онынъ алдына кельди ве ялварып:

⁶ – Эфендим, меним хызметчим эвде пек къыйналып ята, оны паралич урды, – деди.

⁷ Иса онъа: – Мен барып, оны тедавийлерим, – деди.

⁸ Юзбашы джевап берип: – Эфендим! Меним эвиме келип киргенинъе ляйыкъ дегилим. Сен бир сёзнен буюрсанъ биле, хызметчим тедавийленир.

⁹ Мен де бойсунам, манъа да бойсунгъан аскерлер бар. Бирисине: «Кет», – десем, кете. Башкъасына: «Кель мында», – десем, келе. Хызметчиме: «Шуны яп», – десем, япа, – деди.

¹⁰ Иса буны эшитип, шашты ве артындан юргенлерге: – Сизге догърусыны айтам: Мен о къадар буюк иманны Исраильде ич бир кимседе тапмадым.

¹¹ Сизге шуны айтам: шаркътан ве гъарптан чокъ адам келип, Кок Падишалыгъында Ибраим, Исхакъ ве Якъупнен берабер софра башында ер аладжакълар.

¹² Падишалыкъ исраиллилер ичюн азырлангъан эди, амма олар тышкъа, къаранлыкъкъа къувуладжакълар. Анда агълап, тишлерини гъыджырдатаджакълар, – деди.

¹³ Сонъ Иса юзбашыгъа: – Эвинъе бар, сенинъ иманынъа коре олсун, – деди. Юзбашынынъ хызметчиси исе шу ань тюзельди.

Иса Пётрнынъ къайнанасыны тедавийлей

¹⁴ ‌Иса Пётрнынъ эвине кельгенде, онынъ къайнанасы юксек сыджакънен яткъаныны корьди.

¹⁵ Иса онынъ къолуна тийгенинен, къадыннынъ сыджагъы тюшти. О турып, Исагъа софраны донатты.

¹⁶ Акъшам устю Исанынъ алдына джин ургъан бир талай адамларны кетирдилер. Иса Озь сёзюнен арам рухларны къувып чыкъарды ве эписи хасталарны тедавийледи.

¹⁷ Бойледже, Ешая пейгъамбер ярдымынен айтылгъан сёзлери беджерильди: «О хасталыкъларымызны Озюне алды, дертлеримизни Озь омузларына къойды».

Исанынъ артындан барув акъкъында

¹⁸ ‌Иса этрафында чокъ адам топлангъаныны корип, шегиртлерине гольнинъ къаршы ялысына кечмесини буюрды.

¹⁹ Шу вакъытта бир Къанун оджасы якъынлашып: – Оджа! Къайда барсанъ да, мен Сенинъ артынъдан юрмеге азырым, – деди.

²⁰ Иса онъа: – Тилькилернинъ къобалары бар, коктеки къушларнынъ ювалары бар. Лякин Инсан Огълунынъ башыны ястыкъкъа къойып ятмагъа ери ёкъ, – деди.

²¹ Сонъ шегиртлеринден бири Исагъа: – Эфендим, башта барып бабамны дефн этмеге разылыкъ бер, – деди.

²² Лякин Иса онъа: – Сен Меним артымдан юр. Олюлер озь олюлерини дефн этсинлер, – деди.

Иса фуртунаны ятыштыра

²³ Иса къайыкъкъа мингенде, Онынъ пешинден шегиртлери де чыкътылар.

²⁴ Апансыздан гольде кучьлю фуртуна къопты, къайыкъны юксек далгъалар толдура башладылар. Иса исе юкъугъа далгъан эди.

²⁵ Шегиртлери Онынъ янына барып, уяттылар ве: – Раббим! Бизни къуртар, богъулып оледжекмиз! – деп къычырдылар.

²⁶ Иса исе: – Не ичюн сиз бойле къоркъакъсынъыз, аз иманлылар? – деди оларгъа. Сонъ еринден турып, фуртуна ве гольни тынчландырды. Шу вакъыт эр шей бутюнлей тынды.

²⁷ Адамлар шашып къалдылар ве бир-бирлерине: – Кимдир бу я? Ель де, голь де Онъа бойсуналар! – дедилер.

Иса джин ургъан эки адамны тедавийлей

²⁸ Иса гольнинъ башкъа ялысына, гъадаралыларнынъ юртуна етип кельгенде, къабирлернинъ арасындан Онынъ къаршысына джин ургъан эки адам чыкъты. Олар пек ачувлы олгъанлары ичюн, о ердеки ёлдан кимсе кечип оламагъан.

²⁹ – Эй, Алланынъ Огълу, бизде не ишинъ бар? Бу ерге бизни, вакъты кельмезден эвель, чекиштирмеге кельдинъми? – деп къычырды олар.

³⁰ Узакъта буюк бир домуз сюрюси отлап юре эди.

³¹ Джинлер Исагъа ялвардылар: – Эгер бизлерни къувып чыкъараджакъ олсанъ, анавы домуз сюрюсине ёлла, – дедилер.

³² Иса оларгъа: – Барынъыз! – дегенде, джинлер адамлардан чыкъып, домузларгъа кирдилер. Шу ань бутюн домуз сюрюси тик къаядан гольге атылды ве сувда богъулып ольди.

³³ Домузларны бакъкъанлар исе къачып кеттилер. Шеэрге барып, олып кечкен адисени ве джин ургъанларгъа не олгъаныны эписине айтып бердилер.

³⁴ Онынъ ичюн Исанынъ къаршысына бутюн шеэр сакинлери чыкъты. Исаны корьгенлеринен, юртларындан чыкъып кетсин деп, риджа эттилер.