Матта 26 - Мукъаддес Китап

Исаны гизлиден тутып ольдюрмеге истейлер

¹ Иса лафыны битирген сонъ, шегиртлерине:

² – Эки куньден сонъ Песах Байрамы оладжагъыны билесиз. Инсан Огълу сатыладжакъ ве хачкъа мыхланаджакъ, – деди.

³ О вакъыт баш руханийлер ве халкъларнынъ акъсакъаллары Каяфа деген баш руханийнинъ азбарында топлашып,

⁴ Исаны гизлиден тутып ольдюрмекни озьара анълаштылар.

⁵ Амма: «Тек бу иш байрам куньлеринде олмасын, ёкъса халкъ исьян котереджек», – дедилер.

Бир къадын Бетанияда Исанынъ башына къокъулы ягъ тёке

⁶ ‌Иса Бетания къасабасында, лепра хасталыгъынен чекишкен Симоннынъ эвинде олгъанда,

⁷ Онынъ алдына бир къадын кельди. Алебастрдан ясалгъан савутта пек паалы къокъулы ягъ кетирип, Онынъ башына тёкти. Иса о вакъыт софра башында отура эди.

⁸ Шегиртлери буны корип, ачувландылар ве: – Бу масрафларнынъ неге кереги бар?

⁹ Бу ягъны буюк парагъа сатып, акъчасыны фукъарелерге бермеге мумкюн эди! – дедилер.

¹⁰ Иса буны эшитип, оларгъа: – Не ичюн къадынны раатсыз этесиз? О Мен ичюн яхшы иш япты.

¹¹ Фукъарелер эр вакъыт сизлернен, лякин Мен эр вакъыт сизлернен берабер олмайджам.

¹² Къадын бу ягъны тениме тёкип, Мени дефн этмеге азырлады.

¹³ Сизге догърусыны айтам: Къуванчлы Хаберни дюньянынъ къайсы еринде илян этселер, бу къадыннынъ япкъан ишини де икяе этип, оны хатырлатаджакълар, – деди.

Иуда ве баш руханийлер

¹⁴ ‌Сонъ он экиден бириси Иуда Искариот деген адам баш руханийлернинъ алдына барып:

¹⁵ – Исаны къолунъызгъа тутып берсем, манъа не берерсиз? – деп сорады. Олар Иудагъа отуз кумюш сайып бердилер.

¹⁶ Шу вакъыттан башлап, Иуда Исагъа хиянетлик этмек ичюн келишкен вакъыт къыдыра башлады.

Иса шегиртлеринен берабер Песах ашыны ашай

¹⁷ Маясыз Пишкен Пите Байрамынынъ биринджи кунюнде шегиртлер Исанынъ алдына келип: – Санъа Песах ашыны къайда азырлайыкъ? – деп сорадылар.

¹⁸ – Шеэрге кирип, анавы бир адамгъа барынъыз ве онъа шойле айтынъыз: «Оджа: “Меним вакъыт-саатим якъынлашты, – дей. – Песах Байрамыны шегиртлеримнен берабер сенинъ эвинъде япаджам”», – деди Иса.

¹⁹ Шегиртлери, Иса оларгъа буюргъаны киби, Песах ашыны азырладылар.

²⁰ Акъшам тюшкенде, Иса он эки шегиртинен софра башына отурды.

²¹ Аш ашагъанда, Иса: – Сизге догърусыны айтам: сизден биринъиз Мени сатаджакъ, – деди.

²² Шегиртлер пек кедерленип, бир-бири артындан Ондан: – Рабби, о мен дегильдирим я? – деп сорай башладылар.

²³ О исе, джевап къайтарып: – Меннен чанакъкъа къолундаки питесини батыргъан адам Мени сатаджакъ.

²⁴ Язылгъаны киби, Инсан Огълу кетеята. Лякин Инсан Огълуны саткъан адамгъа буюк беля оладжакъ! О адам догъмагъан олса, озю ичюн яхшыджа олур эди, – деди.

²⁵ О вакъытта Исагъа хиянетлик япаджакъ Иуда сорады: – Равви, о мен дегильдирим я? – Буны сен айтасынъ, – деди Иса.

²⁶ ‌Олар ашап отургъанда, Иса отьмекни алды, шукюр этип парчалады ве шегиртлерине берип: – Алынъыз, ашанъыз. Бу – Меним тенимдир, – деди.

²⁷ Къадени де алып, шукюр этти ве оларгъа узатып: – Бундан эпинъиз ичинъиз, – деди.

²⁸ – Бу – Меним къаным, васиет къаны. О, чокъ адамнынъ гуналары багъышланмасы ичюн тёкюледжек.

²⁹ Мен сизге шуны айтам: Бабамнынъ Падишалыгъында Мен сизлернен янъы ичимлик ичеджек куньгедже, Мен юзюм мейвасынынъ ичимлигини ичмейджем.

³⁰ Сонъ олар йырлап, Зейтюн дагъы тарафына кеттилер.

Иса Пётрнынъ инкяр этеджеги акъкъында эвельден айта

³¹ ‌Шу арада Иса шегиртлерине: – Бу гедже эпинъиз Меним ичюн ёлдан уруладжакъсыз. Языда шойле язылгъан: Чобанны урып йыкъсам – сюрюдеки къойлар да дагъытыладжакъ.

³² Амма Мен олип тирильген сонъ, сизлер Галилеягъа бармаздан эвель анда барарым, – деди.

³³ Пётр джевап берип Онъа: – Эписи Сенинъ ичюн ёлдан урулсалар биле, мен ич бир вакъыт ёлдан урулмайджам! – деди.

³⁴ Иса онъа: – Санъа догърусыны айтам: шу геджеси, хораз къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджексинъ, – деди.

³⁵ Пётр Онъа: – Манъа Сеннен берабер ольмеге керек олса биле, Сенден вазгечмейджем! – деди. Башкъа шегиртлери де шойле дедилер.

Гетсимани багъчасында Исанынъ дувасы

³⁶ О вакъытта Иса шегиртлеринен Гетсимани деген бир ерге барды. Оларгъа: – Мында отурынъыз. Мен барып, дува окъуйым, – деди.

³⁷ Озюнен Пётрны ве Зебедайнынъ эки огълуны алып, барды. Оны къасевет ве гъам атеши къыйнай башлады.

³⁸ О, янында олгъан адамларгъа: – Джаным сыкъылып, олю гъамынен тола. Мында къалынъыз ве Меннен берабер козь-къулакъ олунъыз, – деди.

³⁹ Бираз узакълашып, ерге йыкъылды ве дува окъуп башлады: – Бабам! Эгер мумкюн олса, Мени бу азап къадесинден къуртар! Амма Меним истегеним дегиль, Сенинъ истегенинъ олсун, – деди.

⁴⁰ Иса, шегиртлерининъ янына къайтып, оларнынъ юкълагъаныны корьди ве Пётргъа: – Демек, сизлер Меннен берабер бир саат биле козь-къулакъ оламадынъыз? – деди.

⁴¹ – Сынавдан кечмек ичюн, козь-къулакъ олып, дува окъунъыз. Рух джесюр, беден исе такъатсыз!

⁴² Иса экинджи кере барып: – Бабам! Эгер Мени бу азапларгъа толу къадеден къуртармагъа чаре олмаса, Манъа оны ичмек керек олса, Сенинъ истегинъ эда олсун, – деп дува окъуды.

⁴³ Къайтып кельгенде, шегиртлерини кене юкълагъан алда тапты: оларнынъ козьлерини юкъу баскъан.

⁴⁴ Иса оларны къалдырып, кене узакълашты ве ана шу сёзлерни текрарлап, учюнджи сефер дува окъуды.

⁴⁵ Шундан сонъ Озь шегиртлерининъ янына келип, оларгъа: – Сиз эп юкълайсынъызмы, раатланасынъызмы? Вакъты-саати кельди: мына, Инсан Огълуны гуналы адамларнынъ къолуна берелер.

⁴⁶ Турунъыз, кетейик! Бакъынъыз, Манъа хиянетлик япкъан адам якъынлашты, – деди.

Исанынъ якъаланувы

⁴⁷ ‌Шу ань, Иса даа бу сёзлерни айткъанынен, он экиден бири Иуда пейда олды. Иуданен берабер къылыч ве таякъларнен силялангъан чокъ адам кельди. Оларны баш руханийлер ве халкънынъ акъсакъаллары ёллагъан.

⁴⁸ Хаин Иуда: «Мен кимни опьсем, сизге керек Адам будыр. Оны якъаланъыз», – деп, оларгъа насыл бельги береджегини эвельден айткъан эди.

⁴⁹ Сонъра о, Исанынъ къаршысына кельди ве: – Мераба, Равви! – деп, Оны опьти.

⁵⁰ Иса исе ондан: – Достум, сен не ичюн мындасынъ? – деп сорады. О вакъыт адамлар якъынлашып, Исаны якъаладылар.

⁵¹ Шу арада Исанынъ бир шегирти къылычыны чекип, баш руханийнинъ къулуны урып, онынъ къулагъыны кести.

⁵² Лякин Иса онъа: – Къылычынъны къынына къой! Эр бир къылыч котерген адам къылычтан гъайып оладжакъ.

⁵³ Я да сен, Мен Бабама риджа этип оламам деп беллейсинъми? О Манъа шу ань он эки мелек ордусындан чокъ йиберер эди.

⁵⁴ Амма бойле олса, Языларда язылгъаны насыл эда этиледжек? Булар эписи олмакъ керек, – деди.

⁵⁵ Ондан сонъ Иса чокъ адамларгъа: – Мени якъаламакъ ичюн, айдут тутаджакъ киби, къылыч ве таякъларнен силяланып кельдинъиз. Мен эр кунь Алланынъ Сарайында олып, окъута эдим, сизлер исе Мени якъаламадынъыз, – деди.

⁵⁶ – Лякин буларнынъ эписи, Пейгъамберлернинъ Язылары беджерильмеси ичюн, олды. О вакъытта эписи шегиртлери Исаны къалдырып, къачып кеттилер.

Иса Юксек Шура алдында

⁵⁷ Исаны якъалагъанлар Оны баш руханий Каяфанынъ алдына кетирдилер. О ерде Къанун оджалары ве акъсакъаллар топландылар.

⁵⁸ Пётр исе Исанынъ пешинден узакътан барып, баш руханийнинъ азбарынадже кельди. Ичериге кирип, бу вакъианынъ сонъуны корьмек ичюн хызметчилернен отурды.

⁵⁹ Исагъа олюм джезасыны бермек ичюн, баш руханийлер ве бутюн Юксек Шура Онъа къаршы ялан шаатлыкъ къыдырсалар да,

⁶⁰ чокъ адам ялан шаатлыкъ этселер де, тапып оламадылар. Сонъунда эки шаат сёзге чыкъып, бойле дедилер:

⁶¹ – Мына бу адам: «Мен Алланынъ Сарайыны йыкъып, учь куньде кене къурып олурым», – деди.

⁶² Биринджи баш руханий еринден турып, Исагъа: – Сен не ичюн джевап къайтармайсынъ? Оларнынъ Санъа къаршы шаатлыкъларына не айтаджанъ? – деди.

⁶³ Иса индемеди. Баш руханий Онъа: – Тири Алланынъ огюнде Сени емин эттирем, бизлерге айт, Месих, Алланынъ Огълу – Сенсинъми? – деди.

⁶⁴ Иса онъа: – Озюнъ айттынъ. Сизге даа айтам: бундан сонъ Инсан Огълу Къудретли Алланынъ онъ тарафында отургъаныны ве коктеки булутлар устюнде кельгенини кореджексиз, – деди.

⁶⁵ О вакъытта баш руханий озь устюнде урбаларыны йыртып: – Куфюр! Бизлерге башкъа шаатларнынъ неге кереги бар? Мына энди О, Аллагъа куфюр эткенини озьлеринъиз эшиттинъиз.

⁶⁶ Сизлер не къараргъа кельдинъиз? – деди. Олар джевап берип: – Къабаатлы ве олюмге ляйыкъ! – дедилер.

⁶⁷ Сонъ олар Исанынъ юзюне тюкюрип, Оны урдылар ве котеклеп:

⁶⁸ – Эй, Месих! Пейгъамберлигинъни косьтер, Сени ким ургъаныны бизге айт! – дедилер.

Пётр Исадан вазгече

⁶⁹ Пётр исе тышта, азбарда отура эди. Бир хызметчи къыз онынъ янына келип: – Сен де галилеялы Исанен берабер эдинъ! – деди.

⁷⁰ Лякин Пётр эписининъ алдында инкяр этип: – Сен айткъан шейни мен бильмейим, – деди.

⁷¹ Сонъ къапу тарафкъа кечкенде, башкъа бир хызметчи къызы да оны корип, этрафтакилерине: – Бу да назаретли Исанен эди! – деди.

⁷² Пётр исе ант этип кене инкяр этти: – Мен бу адамны танымайым! – деди.

⁷³ Бираздан сонъ шу ерде тургъанлар келип, Пётргъа: – Керчектен де, олардан бириси сен де оласынъ. Лафынъдан белли, – дедилер.

⁷⁴ Сонъ Пётр ант этип, сёз берди: – Алла бойнумны урсун! Мен бу адамны танымайым! – деди. Шу ань хораз къычырды.

⁷⁵ О дакъкъада Исанынъ онъа: «Хораз къычырмаздан эвель, сен учь кере Менден вазгечеджексинъ», – деген сёзлери Пётрнынъ эсине тюшти. Тышкъа чыкъып, о окюр-окюр агълады.