Матта 22 - Мукъаддес Китап

Той акъкъында кинаели икяе

¹ ‌Иса оларгъа даа кинаели икяелер айтты:

² – Кок Падишалыгъы бунъа ошай: бир падиша озь огълуна никях тою япа.

³ Тойгъа давет этильген адамларны чагъыртмакъ ичюн, хызметчилерини ёллай. Мусафирлер исе кельмеге истемейлер.

⁴ Падиша башкъа хызметчилерини ёллап: «Давет этильгенлерге айтынъыз ки, мен зияфет софрасыны азырладым, огюзлерим ве башкъа бесленген айванларым союлгъан, эписи азыр. Никях тоюна келинъиз!» – дей.

⁵ Амма мусафирлер даветке къулакъ асмай, озь ишлерини япалар: бириси озь тарласына, башкъасы – тюкянына кете.

⁶ Къалгъанлары исе падишанынъ хызметчилерини тутып, хорлап ольдюрелер.

⁷ Падиша пек ачувлана. Аскерлерини ёллап, адам ольдюрген джинаетчилерни ёкъ этип, шеэрни кульге чевире.

⁸ Сонъ хызметчилерине: «Никях тою азыр, лякин мусафирлер бунъа ляйыкъ дегиль экенлер.

⁹ Ёллар айырылгъан ерлерге барып, кимни расткетирсенъиз, тойгъа чагъырынъыз», – деп буюра.

¹⁰ Хызметчилер ёлгъа чыкъып, расткельгенлернинъ эписини алып келелер: яхшы адамларны да, яманларны да. Бутюн той одасы мусафирлерге тола.

¹¹ Падиша мусафирлерни корьмек ичюн киргенде, той урбасыны киймеген бир адамны коре.

¹² О онъа: «Достум, сен не ичюн бу ерге той урбасыз кельдинъ?» – деп сорай. Адам исе индемей.

¹³ О вакъыт падиша хызметчилерине: «Онынъ къол-аякъларыны багълап, тышарыгъа, къаранлыкъкъа, агълав ве тиш гъыджыртысы ерине ташланъыз», – дей.

¹⁴ Давет этильгенлер чокъ, амма сайлангъанлар аздыр.

Салым берюв акъкъында суаль

¹⁵ ‌Шундан сонъ фериселер кетип, Исанынъ айткъан сёзюне насыл илишеджеклерини анълаштылар.

¹⁶ Исанынъ алдына озь шегиртлеринен берабер Ироднынъ тарафдарларыны ёлладылар. Олар Исагъа: – Оджа, биз билемиз ки, Сен догъру адамсынъ ве Алланынъ ёлуны догъру огретесинъ. Адамлар Сенинъ акъкъынъда не тюшюнгенлери, адам муим олгъаны я да муим олмагъаны Санъа эп бир.

¹⁷ Энди бизлерге айт. Сенинъдже, Къанун боюнджа Римнинъ императорына салым бермек мумкюнми я да мумкюн дегильми? – деп сорадылар.

¹⁸ Лякин Иса оларнынъ яманлыгъыны билип: – Экиюзьлюлер! Сиз Мени не ичюн сынайсыз?

¹⁹ Къана, Манъа салым бериледжек параны косьтеринъиз, – деди. Олар Исагъа бир динар кетирдилер.

²⁰ – Бу ресим ве язылар кимнинъки? – деп сорады Иса.

²¹ – Императорнынъ, – деди олар. – Ойле олса, императорнынъ акъкъыны императоргъа, Алланынъ акъкъыны Аллагъа беринъиз, – деди Иса.

²² Олар, бу сёзлерни эшитип, шаштылар ве Исаны къалдырып кеттилер.

Олюлернинъ тирилюви акъкъында суаль

²³ ‌Шу куню де олюлер тирильмей деген саддукийлер Исанынъ алдына келип, Онъа суаль бердилер:

²⁴ – Оджа! Муса бизге деди ки, эгер бир адам, бала корьмейип, ольсе, къардашы агъасынынъ апайына эвленсин ве агъасынынъ ерине онъа бала берсин.

²⁵ Мында еди агъа-къардаш бар экен. Биринджиси эвленип, бала корьмей ольген, апайыны исе къардашына къалдыргъан.

²⁶ Экинджисинен, учюнджисинен ве единджисинедже эписинен ойле олгъан.

²⁷ Олардан сонъ къадын да ольген.

²⁸ Тирилюв куню кельгенде, бу къадын едисинден къайсы бирисининъ апайы оладжакъ? Оларнынъ эписи де онъа эвленген эдилер!

²⁹ Иса оларгъа джевап берип: – Сизлер пек янълышасыз. Не Языларны, не Алланынъ къудретини билесиз.

³⁰ Тирилюв куню кельгенде, адамлар не эвленеджеклер, не акъайгъа чыкъаджакълар. Олар коктеки мелеклер киби оладжакълар.

³¹ Олюлернинъ тирилювини алсакъ исе, Алла сизге айткъаныны окъумадынъызмы?

³² О: «Мен Ибраимнинъ Алласым, Исхакънынъ Алласым ве Якъупнынъ Алласы олам», – деген. Алла олюлернинъ дегиль, тирилернинъ Алласыдыр, – деди.

³³ Халкъ буны эшитип, Исанынъ огретювине пек шашты.

Энъ муим эмир

³⁴ Фериселер, Иса саддукийлернинъ агъызларыны къапаткъаныны билип, эписи топландылар.

³⁵ Олардан бириси, Къанун оджасы, Исаны сынамакъ ниетинде Ондан:

³⁶ – Оджа! Къанунда энъ муим эмир къайсыдыр? – деп сорады.

³⁷ Иса онъа: – Рабби-Таалянъны бутюн юрегинънен, бутюн джанынънен ве бутюн акъылынънен сев.

³⁸ Мына бу биринджи ве энъ муим эмирдир.

³⁹ Экинджиси де шойле: якъын адамны озюнъни севгенинъ киби сев.

⁴⁰ Шу эки эмирде бутюн Къанун ве Пейгъамберлернинъ Язылары тура, – деп джевап берди.

Месих акъкъында суаль

⁴¹ Фериселер Исанынъ янында топлангъанда, О олардан:

⁴² – Месих акъкъында насыл фикиринъиз бар? О, кимнинъ огълу? – деп сорады. – Давутнынъ, – деп джевап бердилер.

⁴³ Иса оларгъа: – Ойле олса, не ичюн Давут Мукъаддес Рухтан ильхамланып, Онъа «Рабби» дей? О бойле деген:

⁴⁴ РАББИ меним Раббиме айтты: – Душманларынъны аякъларынъ астына йыкътырмагъанымдже, Меним онъ тарафымда отур!

⁴⁵ Демек, Давут Онъа «Рабби» дей. Насыл олып О, Давутнынъ огълу олур? – деди.

⁴⁶ Кимсе Исагъа бир сёз айтып джевап берип оламады. Шу куньден башлап, ич бир адамнынъ Онъа суаль бермеге джесарети етмеди.