Матта 20 - Мукъаддес Китап

Юзюм багъындаки ыргъатлар акъкъында кинаели икяе

¹ Бойледже, Кок Падишалыгъы бунъа ошай: бир эфенди саба эрте озь юзюм багъына ыргъатларны кирагъа тутмакъ ичюн кете.

² О ыргъатларнен кунюне бир динар бермеге келишип, оларны озюнинъ юзюм багъына йиберди.

³ Саат докъузларда о кене чыкъып, базар мейданында ишсиз тургъан башкъа адамларны корип,

⁴ оларгъа: «Сизлер де меним юзюм багъыма барынъыз, мен сизлерге ляйыкъ акъкъынъызны берерим», – деди. Олар бардылар.

⁵ Саат он экиде ве уйледен сонъ саат учьте о чыкъып, кене шойле япты.

⁶ Саат бешлерде де, акъшам устю даа бир кере мейдангъа чыкъып, анда ишсиз тургъан адамларны корьди де: «Не ичюн сизлер бу ерде кунь бою ишсиз турасыз?» – деп сорады.

⁷ Олар исе: «Бизлерни кимсе чалышмакъ ичюн кирагъа тутмады да», – дедилер. О оларгъа: «Сизлер де меним юзюм багъыма барынъыз», – деди.

⁸ Акъшам олгъанда, багънынъ саиби озюнинъ идаре хызметчисине: «Ыргъатларны чагъырып, оларгъа, сонъкилерден башлап биринджилеринедже иш акъларыны бер», – деп буюрды.

⁹ Саат бешлерде иш башлагъанлар келип, бирер динар алдылар.

¹⁰ Биринджи кельгенлер исе чокъча аладжамыз, деп тюшюндилер. Амма олар да бирер динар алдылар.

¹¹ Олар иш акъкъыны алып, багъ саибине наразылыкъ бильдире башладылар:

¹² «Бу сонъунда кельгенлер бир саат ишледилер, сен исе оларны, бутюн кунь кучьлю кунеш тюбюнде чалышкъан бизлернен тенъ корьдинъ».

¹³ Бунъа джевап берип багъ саиби олардан бирисине: «Достум, мен сени алдатмайым. Сен меннен бир динаргъа келишкен эдинъми?

¹⁴ Энди акъкъынъны алып кет. Мен исе санъа бергеним къадар бу сонъки кельген адамгъа да бермеге истейим.

¹⁵ Озь парамны истегенимдже масраф этмеге акъкъым ёкъмы? Я да мен бойле мераметли олгъанымны пахыллайсынъмы?» – деди.

¹⁶ Бойлеликнен, сонъундакилер биринджи ве биринджилер исе сонъунда оладжакълар.

Иса учюнджи кере Озь олюми ве тирилюви акъкъында айта

¹⁷ Иса Ерусалимге ёл алгъанда, тек он эки шегиртини четке чагъырып, оларгъа:

¹⁸ – Шимди биз Ерусалимге келип киреятамыз. Анда Инсан Огълуны баш руханийлер ве Къанун оджаларынынъ къолуна тутып береджеклер. Олар Оны олюмге укюм этеджеклер.

¹⁹ Масхара этмек, къамчыламакъ ве хачкъа мыхламакъ ичюн, Оны Аллагъа инанмагъан адамларгъа береджеклер. Учюнджи куню исе О, тириледжек, – деди.

Зебедай огъуллары анасынынъ истеги

²⁰ ‌Сонъ Якъупнынъ ве Юханнынъ анасы, Зебедайнынъ къадыны озь огъулларынен берабер Исанынъ янына кельди. Бир шей истемек ниетинен, Онъа бель букти.

²¹ Иса ондан: – Сен не истейсинъ? – деп сорады. – Сен Падиша олгъанда, бу меним эки огълумнынъ бириси онъ тарафынъда, экинджиси сол тарафынъда отураджакъларына сёз бер, – деди Онъа къадын.

²² Иса агъа-къардашкъа джевап берип: – Сизлер не истегенинъизни бильмейсиз. Мен ичеджек къадени ичип олурсызмы? – деди. – Олурмыз! – деди олар.

²³ Иса исе: – Керчектен де, сизлер Мен ичеджек къадени ичеджексиз, амма Меним онъ ве сол тарафымда отурмагъа разылыкъ бермек Меним къолумда дегиль. Бабам бу ерни кимлерге азырлагъан олса, оларгъа береджек, – деди.

²⁴ Башкъа он шегирти буны эшитип, эки агъа-къардашкъа ачувландылар.

²⁵ Иса исе оларны янына чагъырып: – Сиз билесиз, башкъа миллетлернинъ башлыкълары оларгъа башлыкъ олалар, ве буюк адамлары оларнынъ устюнде укюм сюрелер.

²⁶ Амма сизлернинъ аранъызда бойле олмасын. Ким сизде буюк олмагъа истесе, сизге хызметчи олсун.

²⁷ Ким исе сизлернинъ аранъызда биринджи олмагъа истесе, сизинъ къулунъыз олсун.

²⁸ Шойле де Инсан Огълу, Озюне хызмет эттирмек ичюн кельмеди. Озю хызмет этмек ве Озь джаныны къурбан этип, чокътан-чокъларны къуртармакъ ичюн кельди, – деди.

Иса эки кёр адамны тедавийлей

²⁹ ‌Олар Ерихон шеэринден чыкъкъанда, Исанынъ артындан чокъ адам кетти.

³⁰ Ёл четинде эки кёр отура эди. Иса оларнынъ огюнден кечип кеткенини эшитип: – Я Рабби! Давутнынъ Огълу, бизге мерамет эт! – деп багъыра башладылар.

³¹ Адамлар оларнынъ агъызларыны къапатмагъа меджбур этмеге истеселер де, олар даа зияде къычырып: – Я Рабби! Давутнынъ Огълу, бизге мерамет эт! – деп ялвардылар.

³² Иса токътап, оларны янына чагъырды да: – Сизлер Менден не истейсиз? Сизге не япайым? – деп сорады.

³³ Олар: – Рабби, козьлеримиз ачылсын! – дедилер.

³⁴ Иса оларны аджып, козьлерине къол тийдирди. Шу ань оларнынъ козьлери ачылды, ве олар Исанынъ артындан кеттилер.