Матта 15 - Мукъаддес Китап

Баба-деделернинъ урф-адетлери акъкъында

¹ О вакъытта Къанун оджалары ве фериселер Ерусалимден Исанынъ алдына келип, суаль бердилер:

² – Сенинъ шегиртлеринъ баба-деделеримизнинъ урф-адетлерини не ичюн бозалар? Аш ашамаздан эвель къолларыны ювмайлар…

³ Иса оларгъа джевап берип: – Я сизлер озь урф-адетинъиз ичюн Алланынъ эмирини не ичюн бозасыз? – деди.

⁴ – Алла: «Ана-бабанъны урьмет эт» ве «Бабасыны я да анасыны къаргъагъан адам ольдюрильсин», – деди.

⁵ Амма сиз: «Ким бабасына я да анасына: “Меним санъа береджек олгъан ярдымым Аллагъа багъышлангъан бахшыш”, – десе,

⁶ о бабасыны я да анасыны урьмет этмесе де олур», – дейсиз. Шунынънен, сиз озюнъизнинъ урф-адетинъиз ичюн Алланынъ Сёзюни ред этесиз.

⁷ Эй, экиюзьлюлер! Сизинъ акъкъынъызда айткъан Ешая пейгъамбернинъ сёзлери яхшы:

⁸ Бу халкъ Мени тильнен урьмет эте, юреклери исе Менден пек узакъ.

⁹ Манъа бошуна табыналар, инсан эмирлерини берип огретелер.

Адамны не арам эте

¹⁰ Сонъ Иса халкъны янына чагъырып, оларгъа: – Мени динълеп, анъламагъа тырышынъыз!

¹¹ Агъызгъа кирген шей дегиль, агъыздан чыкъкъан шей исе инсанны арам эте, – деди.

¹² О вакъытта шегиртлери Онынъ янына келип: – Фериселер бу сёзлеринъни эшитип, пек ачувлангъанларыны билесинъми? – дедилер.

¹³ Иса оларгъа джевап берип: – Меним Бабам сачмагъан эр бир осюмлик тюбю-тамырынен сувурылып ташланаджакъ.

¹⁴ Оларны къалдырынъыз! Олар – сокъурларнынъ кёр етекчилеридир. Эгер сокъур сокъурны етеклеп юрсе, олар экиси де чукъургъа тюшип кетерлер, – деди.

¹⁵ Пётр Онъа: – Бизге бу кинаели икяени анълатып бер! – деди.

¹⁶ Иса: – Сизлер де ойле акъылсызларсынъызмы?

¹⁷ Агъызгъа кирген эр бир шей ашкъазангъа кечип, аякъёлгъа чыкъып кеткенини даа анъламадынъызмы?

¹⁸ Амма агъыздан чыкъкъан шейлер юректен чыкъалар. Адамны булар арам этелер.

¹⁹ Адамнынъ юрегинде яман фикирлер, адам ольдюрюв, аиле садыкълыгъыны бозув, ороспулыкъ, хырсызлыкъ, ялан шаатлыкъ, куфюр сёзлер догъып, ондан чыкъалар.

²⁰ Мына бу шейлер адамны арам эте. Кирли къолларнен аш ашамакъ исе адамны арам этмей.

Ханаанлы къадыннынъ иманы

²¹ ‌Иса о ерден чыкъып, Тир ве Сидон юртларына кетти.

²² Анда Онынъ алдына шу ерлерде яшагъан бир ханаанлы къадын кельди. – Эфендим, Давутнынъ Огълу, мени аджы! Къызымны джин урды, ве пек къыйнай, – деп къычырды.

²³ Лякин Иса онъа бир сёз биле къайтармады. Шегиртлери келип: – Айтса онъа, кетсин! Артымыздан къычырып юре, – деп Исагъа риджа эттилер.

²⁴ Иса: – Мен тек Исраиль халкъынынъ адашкъан къойларына йиберильген эдим, – деди.

²⁵ Амма къадын якъынджа келип, Исанынъ алдында озюни ерге ташлады ве: – Эфендим, манъа ярдым эт! – деди.

²⁶ – Балалардан отьмекни алып, копеклерге ташламакъ яхшы дегиль, – деди Иса.

²⁷ – Эбет, Эфендим, амма копеклер де эфендисининъ софрасындан тюшкен отьмек уфакъларыны ашайлар! – деди къадын. Сонъ Иса:

²⁸ – Эй, къадын, сенинъ иманынъ буюк! Истегенинъ олсун! – деди. Къадыннынъ къызы шу ань тедавийленди.

Иса чокъ адамны тедавийлей

²⁹ Иса о ерден кетти ве, Озь ёлуны Галилея голю боюнда девам этип, андаки бир дагъгъа чыкъты ве отурды.

³⁰ Онынъ янына пек чокъ адам топланды. Олар озьлеринен топал, кёр, сакъат, сагъыр тильсиз ве чокътан-чокъ башкъа хасталарны алып келип, Исанынъ аякълары алдына къойдылар. Иса исе оларны тедавийледи.

³¹ Тильсизлер лаф эткенлерини, сакъатлар сагълам олгъанларыны, топаллар юргенлерини, кёрларнынъ козьлери ачылгъаныны корип, халкъ шашып къалды ве Исраильнинъ Алласыны алгъышлады.

Иса дёрт бинъ адамны тойдура

³² ‌Иса, шегиртлерини янына чагъырып, оларгъа: – Халкъны аджыйым. Меним алдымда учь кунь туралар, ашамагъа исе ич бир шейлери ёкъ. Мен оларны ач алында йибермеге истемейим, даа ёлда такъаттан кесильмесинлер, – деди.

³³ Шегиртлери Онъа: – Бу сахрада о къадар адамны тойдурмакъ ичюн отьмекни къайдан алайыкъ? – дедилер.

³⁴ – Не къадар отьмегинъиз бар? – деп сорады Иса. – Еди дане отьмек ве бир къач балычыгъымыз бар, – деди олар.

³⁵ Иса адамларгъа ерге отурмакъны буюрып,

³⁶ еди отьмекни ве балыкъларны алды, шукюр этип пителерни парчалады ве шегиртлерине берди, олар исе халкъкъа даркъаттылар.

³⁷ Эписи ашап тойдылар ве артып къалгъан отьмек парчаларындан даа толу еди буюк сепет топладылар.

³⁸ Ашагъанлар исе къадынлар ве балалардан гъайры дёрт бинъ адам эди.

³⁹ Иса халкъны йиберип, къайыкъкъа чыкъты ве Магдала этрафларына кетти.