Матта 14 - Мукъаддес Китап

Ягъянынъ олюми

¹ Шу вакъытта виляет укюмдары Ирод Иса акъкъында эшитип,

² озюнинъ хызметчилерине: – Бу – Сувгъа Батырыджы Ягъядыр! О, олюлерден къайтып тирильген! Шунынъ ичюн онда аджайип шейлер япмагъа кучю бар, – деди.

^3-4 Мына бу Ирод озь къардашы Филипнинъ сабыкъ апайы Иродияны озюнинъ апайы этип алгъан эди. Сонъ Ягъя онъа: «Къанун боюнджа санъа бу къадынны апай этип алмагъа олмай», – деген. Шунынъ ичюн Ирод Ягъяны якъалап, элини-аягъыны зынджырларнен багълап, зиндангъа аткъан.

⁵ Ирод Ягъяны ольдюрмеге истеген, амма халкътан къоркъа экен. Олар Ягъяны пейгъамбер, деп сая эдилер.

⁶ Ироднынъ догъгъан кунюне багъышлангъан зияфетте мусафирлер огюне Иродиянынъ къызы чыкъып ойнады. Падиша онынъ ойнагъаныны пек бегенип,

⁷ о не истесе бермеге азыр олгъанына ант этти.

⁸ Къыз исе анасы огреткени киби: «Манъа мында Сувгъа Батырыджы Ягъянынъ башыны табакъта кетирип бер!» – деди.

⁹ Падишаны къайгъы басса да, янында олгъан мусафирлер огюнде ант эткени ичюн, башны кетирсинлер, деп эмир этти.

¹⁰ Джеллятны йиберип, Ягъянынъ башыны алдырды.

¹¹ Онынъ башыны табакъта кетирип, къызгъа бердилер, о исе анасына алып барды.

¹² Ягъянынъ шегиртлери келип, онынъ беденини алып дефн эттилер. Сонъ барып, бу акъта Исагъа хабер эттилер.

Иса беш бинъ адамны тойдура

¹³ Иса буны эшиткенинен, бир Озю къайыкъкъа отурып, андан адам олмагъан бир ерге кетти. Амма адамлар бу акъта бильдилер, озь шеэрлеринден чыкъып, Онынъ артындан джаяв кеттилер.

¹⁴ Иса къайыкътан чыкъып, чокъ адамларны корьди. О адамларны аджыды ве оларнынъ арасында олгъан хасталарны тедавийледи.

¹⁵ Акъшам тюшкенинен, шегиртлери Онынъ янына келип: – Бу ерде кимсе яшамай экен, эм энди кеч олды. Адамларны йибер, этрафтаки койлерге барып, озьлерине аш сатын алсынлар, – дедилер.

¹⁶ Лякин Иса: – Олар кетмесе де олур, сизлер оларгъа аш беринъиз, – деди.

¹⁷ – Бу ерде бизде тек беш отьмек ве эки балыгъымыз бар, башкъа бир шей ёкъ, – дедилер Онъа.

¹⁸ – Оларны бу ерге, Манъа кетиринъиз, – деди Иса.

¹⁹ Сонъ О адамларгъа от устюне отурмакъны буюрды. Беш отьмекнен эки балыкъны алды, козьлерини коклерге котерип, шукюр дувасыны окъуды. Отьмеклерни больди ве шегиртлерине берди, олар исе адамларгъа даркъаттылар.

²⁰ Эр кес ашап тойды. Даа артып къалгъан отьмеклернинъ парчаларыны толу он эки сепет джыйдылар.

²¹ Ашагъанлар исе къадынлар ве балалардан гъайры беш бинъ адам эди.

Иса сув устюнде юре

²² Бундан сонъ Иса шегиртлерине, тез-тез къайыкъкъа отурып, гольнинъ къаршы ялысына Ондан эвель кечмеге буюрды. Озю исе адамларны йибереджек эди.

²³ Адамларны йиберген сонъ, бир Озю дува окъумакъ ичюн дагъгъа чыкъты. Акъшам олгъанда, о ерде ялынъыз Озю эди.

²⁴ Къайыкъ ялыдан узакъта олып, далгъаларнен куреше эди, ель исе къайыкъкъа къаршы эсмекте эди.

²⁵ Танъ атмаздан эвель Иса шегиртлери тарафына ёл алды, голь устюнден юрип кетти.

²⁶ Шегиртлер Онынъ голь устюнден юрип келеяткъаныны корип, пек къоркътылар. – Бу – бир хаялеттир! – деп, къоркъкъанларындан къычырдылар.

²⁷ Лякин Иса шу ань оларнен лаф этип башлады: – Джесюр олунъыз! Бу – Меним! Къоркъманъыз! – деди.

²⁸ О вакъытта Пётр: – Я Раббим, эгер бу Сен олсанъ, манъа буюр, мен Сенинъ янынъа сув устюнде юрип барайым! – деди.

²⁹ Иса: – Кель! – деди. Пётр къайыкътан чыкъып, Исагъа таба сув устюнден кетти.

³⁰ Лякин ельнинъ кучюни сезип, къоркъты ве бата башлады. – Я Раббим, мени къуртар! – деп багъырды.

³¹ Иса шу ань къолуны узатып, оны тутты да: – Эй, иманы аз олгъан, сен не ичюн шубелендинъ? – деди.

³² Олар къайыкъкъа отургъанларынен, ель тынды.

³³ Къайыкътаки шегиртлер исе Исагъа бель букип: – Керчектен де Сен – Алланынъ Огълусынъ! – дедилер.

Иса Геннесаретте хасталарны тедавийлей

³⁴ ‌Гольни кечип, олар Геннесаретте ялыгъа етип кельдилер.

³⁵ О ернинъ адамлары Исаны таныдылар. Бутюн этрафларгъа хабер ёллап, Онынъ алдына эписи хасталарны кетирдилер.

³⁶ Тек урбасынынъ этегине тиймек ичюн Ондан рухсет сорай эдилер, тийгенлер эписи тедавийлене эдилер.