Матта 12 - Мукъаддес Китап

Раатлыкъ куню акъкъында

¹ ‌Бир раатлыкъ куню Иса богъдай тарласындан кечип кетеята эди. Онынъ шегиртлери ач олып, богъдай башакъларыны къопарып ашамагъа башладылар.

² Фериселер буны корип, Исагъа: – Бакъ, Сенинъ шегиртлеринъ раатлыкъ кунюнде япмагъа мумкюн олмагъан шейни япалар! – дедилер.

³ – Я сиз Давут озю ве онынъ адамлары ач къалгъанда, не япкъанлары акъкъында окъумадынъызмы? – деди оларгъа Иса.

⁴ – Алланынъ Эвине кирип, Давут озю ве янындакилери тек руханийлерге ашамагъа мумкюн олгъан теклиф пителерини ашагъанлар.

⁵ Алланынъ Сарайында руханийлер раатлыкъ кунюни бозсалар да, гуналы сайылмагъанлары акъкъында Мусанынъ Къанунында окъумадынъызмы?

⁶ Мен сизлерге айтам: бу ерде Алланынъ Сарайындан да буюк Адам бар.

⁷ Эгер сизлер «Мен къурбан истемейим, мерамет истейим» деген сёзлернинъ манасыны бильген олсанъыз, къабаатсыз адамларны къабаатламаз эдинъиз.

⁸ Инсан Огълу – раатлыкъ кунюнинъ Раббисидир.

Иса сакъат адамнынъ къолуны тедавийлей

⁹ Иса о ерден кетип, оларнынъ синагогасына кельди.

¹⁰ Анда къолу сакъатланып къуругъан бир адам бар эди. Исадан: – Къанунгъа коре, раатлыкъ куню хастаны тедавийлемек мумкюнми? – деп сорадылар. Керчектен, Оны къабаатламагъа бир себеп къыдыра эдилер.

¹¹ Иса оларгъа: – Тасавур этинъиз: сизде бир къой бар, ве о, раатлыкъ куню къуюгъа тюшип кете. Аранъызда оны барып тартып чыкъармагъан адам тапылырмы? – деди.

¹² – Инсан исе къойдан не къадар чокъ къыйметлидир! Шунынъ ичюн, Къанун боюнджа раатлыкъ кунюнде яхшылыкъ япмагъа мумкюн.

¹³ Сонъ Иса о адамгъа: – Къолунъны узат! – деди. Адам сакъат къолуны узаткъанынен, къуругъан къолу экинджи къолу киби сагълам олды.

¹⁴ Фериселер исе кетип топлаштылар ве Исаны насыл этип ольдюрмеге акъыл таныштылар.

Алла сайлагъан Къул

¹⁵ Иса буны билип, о ерден кетти. Онынъ пешинден чокъ адам юрди. О эписини тедавийледи,

¹⁶ амма Озю акъкъында кимсеге бир шей айтмагъа ясакъ этти.

¹⁷ Шунынънен Ешая пейгъамбер аркъалы айтылгъан сёзлер мейдангъа кельди:

¹⁸ Мына – Мен сайлагъан Къулум, севгилим ве джанымнынъ чырагъы! Мен Онъа Озь Рухумны береджегим, О, эписи халкъларгъа адалетликни илян этеджек.

¹⁹ Давалашмаз О ве къычырмаз, кимсе Онынъ сесини эшитмейджек.

²⁰ Адалетликни гъалебеге кетирмегендже, къопармаз О чатлакъ къамышны, сёндюрмез тютеп тургъан фитильни.

²¹ Халкълар Онынъ Адына умют багълар.

Иса ве фериселер

²² Шундан сонъ Исанынъ алдына бир адамны кетирдилер. О кёр ве сагъыр тильсиз эди, чюнки оны джин ургъан. Иса оны тедавийледи, ве шу адам лаф этмеге ве корьмеге башлады.

²³ Буны корьген адамлар шашып къалдылар. Олар бир-бирине: – Бу – Давутнынъ Огълу дегильми? – дедилер.

²⁴ Фериселер буны эшитип: – О, джинлерни тек джинлернинъ башлыгъы Беэльзебулнынъ къуветинен къувып чыкъара, – дедилер.

²⁵ Оларнынъ фикирлерини билип, Иса деди: – Озь ичинден болюнген эр бир падишалыкъ йыкъылып бошар. Озь ичинде болюнген эр бир шеэр я да эв аякъта туралмаз.

²⁶ Эгер Шейтан Шейтанны къувып чыкъарса, о болюнип озь озюнен дженклеше. Сонъ онынъ падишалыгъы насыл тураджакъ?

²⁷ Эгер Мен джинлерни Беэльзебулнынъ кучюнен къувсам, сизинъ огъулларынъыз оларны кимнинъ кучюнен къувып чыкъаралар? Шунынъ ичюн, сизлерни озьлери укюм этеджеклер.

²⁸ Эгер Мен Алланынъ Рухунен джинлерни къувып чыкъарсам, демек, Алланынъ Падишалыгъы сизлерге етип кельген.

²⁹ Эвнинъ саиби кучьлю бир адам олса, онынъ эвине хырсыз насыл тюшеджек? Амма башта кучьлю адамны багъласа, бутюн мал-мулькюни хырсызлап кетер.

³⁰ Ким Меннен берабер олмаса, Манъа къаршы олур. Ким Меннен берабер джыймаса, о дагъыта.

³¹ Шунынъ ичюн сизлерге айтам: инсанларнынъ эр бир гунасы ве куфюр сёзлери биле багъышланыр. Лякин Мукъаддес Рухкъа къаршы айтылгъан куфюр сёзлер багъышланмаз.

³² Ким Инсан Огълуна къаршы сёз айтса, багъышланыр. Лякин куфюр сёзни Мукъаддес Рухкъа къаршы айтса – не бу дюньяда, не келеджек дюньяда багъышланаджакъ.

Терек ве онынъ мейвалары

³³ ‌Эр бир терек озь мейвасындан танылыр. О вакъытта терекни ве мейвасыны яхшы я да ярамай, деп сайынъыз.

³⁴ Эй, йыланлар сойлары! Сиз яман олып, яхшы сёзлерни насыл айтып олурсынъыз? Адамнынъ юрегинде не олса, оны тили айта!

³⁵ Яхшы адам яхшылыкъ хазинесинден яхшылыкъ чыкъара. Яман адам озюнинъ яманлыкъ хазинесинден яманлыкъ чыкъара.

³⁶ Мен сизге шуны айтам: Ахирет куню инсанлар агъызларындан чыкъкъан эр бир бош сёз ичюн джевап береджеклер.

³⁷ Сёзлеринъиз иле сизни акълайджакълар я да къабаатлайджакълар.

Бельги косьтерюв талаплары

³⁸ ‌О вакъытта бир къач Къанун оджасы ве ферисе Исагъа: – Оджа, бизге бир бельги косьтергенинъни истеймиз, – дедилер.

³⁹ Иса оларгъа джевап берип, шойле деди: – Ярамай ве ороспу несиль бельги къыдыра, лякин Юнус пейгъамбернинъ бельгисинден гъайры оларгъа бельги берильмейджек.

⁴⁰ Юнус учь кунь ве учь гедже буюк балыкънынъ къурсагъы ичинде олгъаны киби, Инсан Огълу да шойле учь кунь ве учь гедже топракънынъ юрегинде оладжакъ.

⁴¹ Ниневе шеэринде яшагъанлар Ахирет кунюнде бу несильнен берабер котерилип, оны къабаатлайджакълар. Олар Юнуснынъ огреткенини эшитип, тёвбе эткенлер. Мында исе Юнустан буюкчеси бар!

⁴² Дженюп къыраличеси Ахирет кунюнде бу несильнен берабер котерилип, оны къабаатлайджакъ. О, Сулейманнынъ икметли лафларыны динълемек ичюн, дюньянынъ о бир четинден кельген. Мында исе Сулеймандан буюкче Сою бар!

Арам рухнынъ къайтувы

⁴³ Арам рух инсандан чыкъкъан сонъ, сувсуз ерлерде быралкъыланып юре, озюне раатланмагъа ер къыдыра, амма тапалмай.

⁴⁴ Сонъ озюне: «Мен чыкъкъан эвиме къайтып барайым да», – дей. Къайтып кельгенде исе, эвини бош, сипирильген ве джыйыштырылгъан алда тапа.

⁴⁵ О вакъыт джин бара да, озюнинъ янына башкъа, даа бетер еди джинни ала ве оларнен эвге кирип ерлеше. Сонъра, о адамнынъ алы эвелькисинден бетер ола. Бу ярамай несильнинъ алы да шойле оладжакъ.

Иса анасы, огълан ве къызкъардашлары акъкъында

⁴⁶ ‌Иса адамларнен субетлешип тургъан вакъытта, Онынъ анасынен къардашлары эвнинъ огюнде, тышта турмакъта эдилер: олар Исанен лаф этмеге истегенлер.

⁴⁷ Кимдир Исагъа: – Анда, тышарыда, ананънен къардашларынъ, Сеннен лаф этмеге истейлер, – деди.

⁴⁸ Иса буны айткъан адамгъа джевап берип: – Меним анам ким? Къардашларым ким? – деди

⁴⁹ ве къолунен шегиртлерини косьтерип: – Мына, Меним анам ве къардашларым! – деди.

⁵⁰ – Ким Коклердеки Бабамнынъ ирадесини беджерсе, о Меним къардашым, къызкъардашым ве анамдыр.