Марк 6 - Мукъаддес Китап

Исаны Назаретте ред этелер

¹ ‌Иса шу ерден чыкъып, Озь юртуна кельди. Шегиртлери де Онынъ артындан бардылар.

² Раатлыкъ кунюнде Иса синагогада адамларны огрете башлады. Оны динълегенлерден чокъ адам шашып: – Бу бильгиге О къайдан малик олгъан экен? Онъа бойле акъылны ве бойле аджайип шейлерни япмакъ къуветини ким берген?

³ Мерьемнинъ огълу, Якъуп, Йосе, Иуда ве Симоннынъ агъасы, адий бир дюльгер Иса дегильми я? Онынъ къызкъардашлары да мында, бизим арамызда турмайлармы? – деди ве Исаны ред эттилер.

⁴ Иса исе оларгъа: – Пейгъамберни эр ерде урьмет этелер, тек озь ветанында, озь эвинде ве озь сой-сопларынынъ арасында онынъ къадрине етмейлер, – деди.

⁵ Анда ич бир аджайип шей яраталмады. Тек бир къач хастагъа къолларыны тийдирип, оларны сагълам этти.

⁶ О, оларнынъ имансызлыгъына шашып къала эди. Иса кой-койден юрип адамларны огрете эди.

Иса он эки шегиртини ёллай

⁷ Он эки шегиртини янына чагъырып, оларны экишер-экишер болип, халкъ арасына ёллады. Оларгъа арам рухларны къувмакъ ичюн къудрет берди,

⁸ ёлгъа таякъларындан гъайры ич бир шей: не торба, не пите, не де къушагъындаки бакъыр акъча алмагъа,

⁹ тек аякъларына чарыкъ кийип чыкъмагъа эмир этти. – Эки дане урба биле алманъыз.

¹⁰ Эгер бирде-бир ерде эвге кирсенъиз, шу ерден чыкъмагъандже, о эвде къалынъыз.

¹¹ Эгер бир ернинъ адамлары сизни къабул этмеселер ве динълемеселер, шу ерден чыкъаяткъанда, аякъларынъыздан тозны къакъып кетинъиз. Бу, оларгъа къаршы шаатлыкъ олур, – деди Иса.

¹² Бойлеликнен, шегиртлер ёлгъа чыкъып, халкъны тёвбе этмеге чагъырып юрдилер.

¹³ Баягъы джинлерни къувып чыкъардылар ве чокъ хасталарны зейтюн ягъынен сюртип тедавийледилер.

Ягъянынъ олюми

¹⁴ ‌Иса акъкъында Ирод падиша эшитти. Исанынъ намы белли олды, ве адамлар Онынъ акъкъында: «Сувгъа Батырыджы Ягъя тирильди! Шунынъ ичюн онда аджайип шейлер япмагъа кучю бар», – айта эдилер.

¹⁵ Башкъалары исе: «О – Ильяс», – деп сая, даа башкъалары: «О – эвельки пейгъамберлер киби бир пейгъамбердир», – дей эдилер.

¹⁶ Ирод исе, буны эшитип: – Бу, мен башыны кестирген Ягъядыр. О тирилип кельген, – деп тура эди.

¹⁷ Ирод озь къардашы Филипнинъ сабыкъ апайы олгъан Иродиягъа эвленген сонъ, Ягъяны зиндангъа ташлагъан эди.

¹⁸ Ягъя Иродгъа: – Къанун боюнджа санъа бу къадынны апай этип алмагъа олмай, – деп, юре эди.

¹⁹ Иродия Ягъягъа тиш къайрап, оны ольдюрильмесини истесе де, озь ниетине еталмай эди.

²⁰ Ирод Ягъянынъ инсафлы ве азиз адам олгъаныны билип, ондан къоркъа ве оны къорчалай эди. Ягъянынъ сёзлерини бегенип, динълей эди, амма бу сёзлер оны буюк бир шашкъынлыкъ ичинде къалдыра эдилер.

²¹ Бир куню къолай фырсат тапылды. Ирод догъгъан куню мунасебетинен озюнинъ буюклери, бинъбашылары ве Галилея башлыкълары ичюн зияфет япты.

²² Анда Иродиянынъ къызы келип, оюнгъа тюшти. Онынъ ойнагъаныны эм Ирод, эм мусафирлер пек бегендилер. Сонъ падиша къызгъа: – Не истесенъ, исте, мен санъа берерим, – деди.

²³ Эм сёз берди: – Менден не сорасанъ, береджем, падишалыгъымнынъ ярысыны биле береджем, – деди.

²⁴ Къыз андан чыкъып, анасына: – Нени истейим? – деди. – Сувгъа Батырыджы Ягъянынъ башыны сора! – деди анасы.

²⁵ Къыз шу ань падишанынъ янына чапып барып: – Манъа шимди Ягъянынъ башыны алып, бир табакъ устюнде кетирсинлер, – деди.

²⁶ Падиша пек буюк къасеветке тюшти. Амма янында олгъан мусафирлер огюнде ант эткени ичюн, къызнынъ риджасыны ред этмеге истемеди.

²⁷ Джеллятны йиберип, Ягъянынъ башыны кетирмесини буюрды. Джеллят зиндангъа барып, Ягъянынъ башыны кести

²⁸ ве табакъ устюнде кетирип, къызгъа берди; къыз исе оны анасына алып кетти.

²⁹ Ягъянынъ шегиртлери бу хаберни эшитип, онынъ джеседини келип алдылар ве дефн эттилер.

Иса беш бинъ адамны тойдура

³⁰ ‌Эльчилер Исанынъ янына къайтып, насыл ишлер япкъанларыны, халкъкъа нелер огреткенлерини айтып бердилер.

³¹ Иса оларгъа: – Энди тынч ве адамсыз бир ерге барынъыз, бир озюнъиз къалып, раатланынъыз, – деди. Келип-кеткенлернинъ чокълугъындан оларнынъ аш ашамагъа биле вакъты ёкъ эди.

³² Иса шегиртлеринен къайыкъкъа минип, адам олмагъан бир ерге ёл алды.

³³ Амма адамлар оларнынъ кетеяткъанларыны корьдилер, ве чокъ адамлар Исаны таныдылар. Якъын шеэрлернинъ сакинлери джаяв ёлгъа чыкъып, Исанен шегиртлери бараяткъан ерге ялыдан чапып, олардан эвель етип кельдилер.

³⁴ Иса къайыкътан чыкъып, чокъ адамларны корип, оларны аджыды. Олар чобансыз къойларгъа ошай эдилер. Иса оларгъа чокъ шейлерни огретип башлады.

³⁵ Баягъы вакъыт кечкен сонъ, шегиртлери Исанынъ янына келип: – Бу ерде кимсе яшамай экен, эм энди кеч олды.

³⁶ Халкъны йибер, этрафтаки койлерге барып, озьлерине аш сатын алсынлар. Оларнынъ ашамагъа ич бир шейлери ёкъ да, – дедилер.

³⁷ Иса исе: – Сизлер оларгъа аш беринъиз! – деди. – О къадар пара къайдан алайыкъ? Бу адамларны тойдурмакъ ичюн, эки юз динар керек! – дедилер Онъа.

³⁸ Иса: – Не къадар отьмегинъиз бар? Барып бакъынъыз, – деди. Олар бакъып келип: – Беш дане отьмек ве эки дане балыкъ бар, – дедилер.

³⁹ Иса шегиртлерине халкъны топ-топ этип ешиль отлар устюне отуртмакъны буюрды.

⁴⁰ Адамлар юзер ве эллишер олып, группаларнен отурдылар.

⁴¹ Иса беш отьмекнен эки балыкъны алды, козьлерини коклерге котерип, шукюр дувасыны окъуды. Отьмеклерни болип, адамларгъа даркъатмакъ ичюн шегиртлерине берди. Эки балыкъны да эписине болип берди.

⁴² Эр кес ашап тойды.

⁴³ Сонъ артып къалгъан отьмек парчаларынен ве балыкъларнен даа он эки сепет топладылар.

⁴⁴ Отьмек ашагъанларнынъ арасында тек акъайлардан беш бинъ эди.

⁴⁵ ‌Бундан сонъ, Иса шегиртлерине, тез-тез къайыкъкъа отурып, Ондан эвель гольнинъ къаршы ялысындаки Бетсайда шеэрине кечмеге буюрды. Озю исе адамларны йибереджек эди.

⁴⁶ Халкънен сагълыкълашкъан сонъ, Иса дува окъумагъа дагъгъа чыкъты.

⁴⁷ Акъшам олгъанда, къайыкъ энди гольнинъ ортасында эди, Иса исе ялынъыз Озю ялыда къалды.

⁴⁸ Ель шегиртлернинъ къайыгъына къаршы эсмекте эди. Иса оларнынъ къайыкъта ельге къаршы ялдап къыйналгъанларыны корип, танъ атмаздан сув устюне басып, шегиртлери тарафкъа ёл алды. Оларгъа якъынлашып, янларындан кечип кеткен киби олды.

⁴⁹ Шегиртлер исе голь устюнде юрген Исаны корип, Оны хаялет беллеп, къычырышып башладылар.

⁵⁰ Оны корьгенде, эписининъ юреклери къоркъудан ойнады. Амма Иса шу ань оларгъа: – Джесюр олунъыз! Бу – Меним! Къоркъманъыз! – деди.

⁵¹ Шойле дегенинен, барып къайыкъкъа чыкъты. Шу дакъкъасы ель тынды. Бу шей шегиртлерни даа бетер шашырды.

⁵² Олар отьмекнен олып кечкен аджайип адисени анъламадылар, юреклери де ачылмагъан эди.

Иса Геннесаретте хасталарны тедавийлей

⁵³ ‌Гольни кечип, олар Геннесаретте ялыгъа етип кельдилер ве анда токътадылар.

⁵⁴ Къайыкътан тюшкенлеринен, адамлар оларны таныды.

⁵⁵ Тезден бу хабер бутюн этрафкъа даркъалды. Исанынъ къайда олгъаныны эшиткенлер хасталарны тёшеклер устюнде котерип кетире эдилер.

⁵⁶ О къайда бармаса да – койлерде, шеэрлерде – адамлар хасталарны ачыкъ мейданларгъа чыкъарып яткъыза эдилер. Урбасынынъ бир этегине тиймек ичюн разылыкъ сорай эдилер. Онъа къол тийдирип олгъанлар эписи тюзеле эдилер.