Марк 14 - Мукъаддес Китап

Исаны гизлиден тутып ольдюрмеге истейлер

¹ ‌Песах ве Маясыз Пишкен Пите Байрамына эки кунь къалгъан эди. Баш руханийлер ве Къанун оджалары Исаны гизли тутып, ольдюрмеге имкяныны къыдыра эдилер.

² Олар: «Тек бу иш байрам куньлеринде олмасын. Ёкъса халкъ башыны котерир», – дей эдилер.

Бир къадын Бетанияда Исанынъ башына къокъулы ягъ тёке

³ ‌Иса Бетания къасабасында, лепра хасталыгъынен чекишкен Симоннынъ эвинде софра башында олгъанда, бир къадын алебастрдан ясалгъан савут ичинде, пек паалы темиз къокъулы ягъ алып кельди. О савутны парлап, ягъны Исанынъ башына тёкти.

⁴ Базы адамлар ачувланып, бир-бирине: – Бу паалы ягъны бойле зиян этмек мумкюнми?

⁵ Оны учь юз динардан зиядеге сатып, парасыны фукъарелерге бермеге мумкюн эди, – деп, къадынны сёгип башладылар.

⁶ Амма Иса: – Къадынны раатсызламанъыз! Онъа не илише бересиз? О, Мен ичюн гузель шей япты.

⁷ Фукъарелер эр вакъыт сизлернен оладжакълар. Истегенде, оларгъа яхшылыкъ эте билесиз. Лякин Мен эр вакъыт сизлернен олмайджам.

⁸ Къадын къолундан кельгенини япты, Меним тениме къокъулы ягъны сюртип, шимдиден дефн этмеге азырлады.

⁹ Сизге догърусыны айтам: Къуванчлы Хаберни дюньянынъ къайсы еринде илян этселер, бу къадыннынъ япкъан ишини де икяе этип, оны хатырлатаджакълар, – деди.

Иуда баш руханийлерде

¹⁰ ‌Шу арада, Исаны сатмагъа истеп, он эки шегиртинден бириси Иуда Искариот баш руханийлернинъ алдына барды.

¹¹ Руханийлер Иуданы динълеп, севиндилер ве пара береджеклерини айттылар. Сонъ Иуда, Исагъа хиянетлик япмакъ ичюн, келишкен вакъыт къыдыра башлады.

Исанен шегиртлернинъ Песах ашы

¹² ‌Еудийлернинъ Маясыз Пишкен Пите Байрамынынъ биринджи куню кельди. Онда адамлар Песах къозусыны къурбан чала эдилер. Шегиртлер Исагъа: – Песах ашыны ашамакъ ичюн, биз къайда барып ер азырлагъанымызны истейсинъ? – дедилер.

¹³ Иса шегиртлеринден экисини ёллап, оларгъа: – Шеэрге барынъыз, анда сизлерге бир бардакъ сув котерип кеткен адам расткеледжек. Онынъ пешинден барынъыз.

¹⁴ О кирген эвнинъ саибине: «Оджамыз: “Шегиртлеримнен Песах ашыны ашайджакъ одамыз къайда?” – деп сорай», – денъиз.

¹⁵ О адам сизлерге юкъары къатта, энди эр шейи азырлангъан, бир балабан оданы косьтерир. Анда биз ичюн керек шейлерни азырланъыз, – деди.

¹⁶ Шегиртлер кетти. Шеэрге киргенлеринде, Иса айткъаны киби, эр шейни таптылар ве Песах ашыны азырладылар.

¹⁷ Акъшам устю, Иса он эки шегиртинен берабер кельди.

¹⁸ Олар ашап отургъан вакъытта, Иса: – Сизге догърусыны айтам: Меннен отурып ашагъанлардан биринъиз Мени сатаджакъ, – деди.

¹⁹ Шегиртлер кедерленип: – Мен дегильдирим, я? – деп бирер-бирер сорап башладылар.

²⁰ Иса джевап берип: – Он экиден бири, Меннен чанакъкъа къолундаки питесини батыргъан адам, – деди.

²¹ – Язылгъаны киби, Инсан Огълу кетеята. Лякин Инсан Огълуны саткъан адамгъа буюк беля оладжакъ! О адам догъмагъан олса, озю ичюн яхшыджа олур эди!

²² ‌Олар ашап отургъанда, Иса отьмекни алды, шукюр этип парчалады ве шегиртлерине берип: – Алынъыз. Бу – Меним тенимдир, – деди.

²³ Сонъ, къадени алып, шукюр этти ве оларгъа берди. Эписи ондан ичтилер.

²⁴ Иса оларгъа: – Бу – чокъ адамлар ичюн тёкюледжек Меним къанымдыр, васиет къаны, – деди.

²⁵ – Сизге догърусыны айтам: энди Алланынъ Падишалыгъында Мен сизлернен янъы ичимлик ичеджек куньгедже, юзюм мейвасынынъ ичимлигини ичмейджем.

²⁶ Сонъ олар йырлап, Зейтюн дагъы тарафына кеттилер.

Иса Пётрнынъ ёлдан уруладжагъы акъкъында эвельден айта

²⁷ ‌Иса шегиртлерине: – Сиз эпинъиз ёлдан уруладжакъсыз. Языда шойле язылгъан: Чобанны урып йыкъсам – къойлар да дагъытыладжакъ.

²⁸ Амма Мен олип тирильген сонъ, сизлерден эвель Галилеягъа барарым, – деди.

²⁹ Пётр Исагъа: – Эгер эписи ёлдан урулсалар биле, мен ёлдан урулмайджам! – деди.

³⁰ Иса онъа: – Санъа догърусыны айтам: бугунь, шу геджеси, хораз эки кере къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджексинъ, – деди.

³¹ Лякин Пётр даа бетер къызып: – Манъа Сеннен берабер ольмеге керек олса биле, Сенден вазгечмейджем, – деди. Къалгъанлары да шойле дедилер.

Иса Гетсимани багъчасында

³² Сонъ олар Гетсимани деген бир ерге кельдилер. Иса шегиртлерине: – Мен дува окъугъандже, сизлер мында отурынъыз, – деди.

³³ О, Озюнен Пётрны, Якъупны ве Юханны алды. Оны буюк дерт ве гъам атеши къыйнай эди.

³⁴ Шегиртлерине: – Джаным сыкъылып, олю гъамынен тола. Мында къалынъыз, козь-къулакъ олунъыз, – деди.

³⁵ Бираз узакълашып, ерге йыкъылды ве, эгер мумкюн олса, бу саат Онъа тиймейип кечсин деп, дува окъуды.

³⁶ – Баба-Бабачыгъым! Сен эр шейни япа билесинъ! Бу азаплар къадесини Менден ал! Лякин Меним истегеним дегиль, Сенинъки олсун, – деди О.

³⁷ Иса, шегиртлерининъ янына къайтып, оларнынъ юкълагъаныны корьди. Пётргъа: – Симон, сен юкълайсынъмы? Бир саат биле козь-къулакъ оламадынъмы? – деди.

³⁸ – Сынавдан кечмек ичюн, козь-къулакъ олып, дува окъунъыз! Рух джесюр, беден исе такъатсыз!

³⁹ Шегиртлеринден четке кетип, О, кене шу дувасыны окъуды.

⁴⁰ Къайтып кельгенде исе, шегиртлерини кене юкълагъан алда тапты: оларнынъ козьлерини юкъу баскъан. Онъа не айтаджакъларыны бильмей эдилер.

⁴¹ Учюнджи сефер барып кельгенде де, шегиртлери юкълай эди. Иса оларгъа: – Сиз эп юкълайсынъызмы, раатланасынъызмы? Етер! Энди юкъламанъыз! Вакъты-саати кельди: мына, гуналы адамларнынъ къолуна Инсан Огълуны берелер.

⁴² Турунъыз, кетейик! Бакъынъыз, Манъа хиянетлик япкъан адам якъынлашты, – деди.

Исанынъ якъаланувы

⁴³ ‌Шу ань, Иса бу сёзлерни айткъанынен, он экиден бири Иуда пейда олды. Иуданен берабер къылыч ве таякъларнен силялангъан адамлар кельди. Оларны баш руханийлер, Къанун оджалары ве халкънынъ акъсакъаллары ёллагъан.

⁴⁴ Хаин Иуда: «Мен кимни опьсем, сизге керек Адам будыр. Оны якъаланъыз ве яхшы къаравуллап алып кетинъиз», – деп, оларгъа эвельден насыл бельги береджегини айткъан эди.

⁴⁵ Сонъра о, Исанынъ къаршысына кельди ве: – Равви! – деп, Оны опьти.

⁴⁶ Шу ань Исаны якъаладылар.

⁴⁷ Онынъ янында тургъанлардан бириси къылычыны чекип, баш руханийнинъ къулуны урып, онынъ къулагъыны кести.

⁴⁸ Иса оларгъа: – Мени якъаламакъ ичюн, айдут тутаджакъ киби, къылыч ве таякъларнен силяланып кельдинъиз.

⁴⁹ Мен эр кунь Алланынъ Сарайында сизинъ аранъызда олып, окъута эдим, сизлер исе Мени якъаламадынъыз. Амма Язылар беджерильмек керек.

⁵⁰ О вакъытта эписи, Исаны къалдырып, къачып кеттилер.

⁵¹ Исанынъ артындан чыплакъ тенине орьтю саргъан бир яш огълан кетти. Аскерлер оны тутмагъа истедилер.

⁵² Лякин о, орьтюни оларнынъ къолларында къалдырып, чыр-чыплакъ олып къачып кетти.

Иса Юксек Шура алдында

⁵³ Исаны баш руханийнинъ алдына алып кельдилер. Анда эписи баш руханийлер, акъсакъаллар ве Къанун оджалары топлангъанлар.

⁵⁴ Пётр исе Исанынъ пешинден узакътан барып, баш руханийнинъ азбарына кирди ве, хызметчилернен берабер атеш янында отурып, къызына башлады.

⁵⁵ Баш руханийлер ве бутюн Юксек Шура, Исагъа олюм джезасы чыкъармакъ ичюн, Оны къабаатлагъан шаатны къыдырсалар да, тапып оламадылар.

⁵⁶ Оларда чокъ ялан айткъан шаатлар олса да, лафлары бир-бирине келишмей эди.

⁵⁷ Ялан шаатлардан базылары сёзге чыкъып:

⁵⁸ – О: «Инсан къолунен къурулгъан Алланынъ бу Сарайыны бозып, учь куньде адам къолунен къурулмагъан, башкъа Сарайны къурарым», – дегенини эшиттик, – дей эдилер.

⁵⁹ Лякин бу шаатлар бир-биринен келишмей эди.

⁶⁰ Биринджи баш руханий еринден турып, ортагъа чыкъты ве Исадан сорады: – Сен не ичюн джевап къайтармайсынъ? Оларнынъ Санъа къаршы шаатлыкъларына не айтаджанъ?

⁶¹ Иса исе индемеди ве ич бир джевап къайтармады. Баш руханий Онъа даа бир суаль берди: – Шуретли Алланынъ Огълу, Месих – Сенсинъми? – деди.

⁶² Иса: – Меним, – деди. – Инсан Огълу Къудретли Алланынъ онъ тарафында отургъаныны ве коктеки булутларнен берабер кельгенини кореджексиз.

⁶³ Буны эшиткен баш руханий устюндеки урбаларыны йыртып: – Бизлерге башкъа шаатларнынъ неге кереги бар?

⁶⁴ Куфюр сёзлерни озьлеринъиз эшиттинъиз. Бунъа не дейджексиз? – деди. Эписи Исаны, олюмге ляйыкъ, деп, джезагъа укюм эттилер.

⁶⁵ Базылары Онъа къаршы тюкюре башладылар. Онынъ бетини къапатып, башына урдылар ве: – Пейгъамберлигинъни косьтер! – деп къычырдылар. Сонъ хызметчилер де Оны урмагъа башладылар.

Пётр Исадан вазгече

⁶⁶ О вакъытта Пётр ашада, азбарда турмакъта эди. Анда баш руханийнинъ хызметчи къызларындан бириси кельди.

⁶⁷ Къызынып тургъан Пётрны корип, онъа дикъкъатнен бакъты да: – Сен де назаретли Исанен берабер эдинъ, – деди.

⁶⁸ Лякин Пётр буны инкяр этти: – Сен не айтасынъ шу, мен бир шей бильмейим, бир шей анъламайым, – деди де, тышкъа, огдеки азбаргъа чыкъты. Шу арада хораз къычырды.

⁶⁹ Хызметчи къызы оны анда да корьди ве о ерде тургъанларгъа: – Бу – олардан бириси, – деди.

⁷⁰ Пётр кене инкяр этти. Бираздан сонъ о ерде тургъанлар Пётргъа айта башладылар: – Керчектен де, сен олардан бириси оласынъ. Сен Галилеядансынъ да! – дедилер.

⁷¹ Пётр исе, ант этип: – Алла бойнумны урсун! Сизлер айткъан бу адамны мен танымайым! – деди.

⁷² Тамам шу вакъытта хораз экинджи сефер къычырды. Исанынъ: «Хораз эки кере къычырмаздан эвель, сен учь кере Менден вазгечеджексинъ», – деген сёзлери Пётрнынъ эсине кельди, ве онынъ козьлеринден яшлар тёкюле башлады.