Марк 12 - Мукъаддес Китап

Яман юзюмджилер акъкъында кинаели икяе

¹ ‌Иса халкъкъа кинаели икяелер айтып башлады: – Бир адам юзюм багъы сачып, этрафыны къоралады, юзюмни сыкъмакъ ичюн чукъур къазды, къаравулламакъ ичюн бир къулле къурды да, багъыны юзюмджилерге кирагъа берип, озю ёлгъа чыкъты.

² Мевсими кельгенде, берекеттен озь пайыны алмакъ ичюн, юзюмджилерге бир хызметчисини ёллай.

³ Юзюмджилер исе оны тутып котеклейлер ве бир шей бермейип къайтарып йиберелер.

⁴ Багънынъ саиби даа башкъа бир хызметчисини оларгъа ёллай. Олар исе, онынъ башыны урып тешелер ве масхаралап къувалайлар.

⁵ Адам башкъасыны ёллай, оны ольдюрелер. О исе, хызметчилерини ёллай бере, амма юзюмджилер оларнынъ бирисини котеклей, дигерини ольдюрелер.

⁶ Багъ саибининъ даа бир адамы къала; о, севимли огълу экен. Саип: «Огълумдан утанырлар», – деп, оны сонъунда ёллай.

⁷ Лякин юзюмджилер бир-бирине: «Бу – мирасчы! Барып, оны ольдюрейик, ве бутюн мирас бизге къаладжакъ!» – дейлер.

⁸ Огълуны тутып ольдюрелер ве багъдан тышарыгъа чыкъарып ташлайлар.

⁹ Энди багънынъ саиби не япар экен? О, келип юзюмджилерни ольдюреджек, багъны исе башкъаларына береджек.

¹⁰ Сиз Языда: «Къуруджылар келишиксиз деп четке ташлагъан таш бинанынъ темельташы олды.

¹¹ Козюмиз огюнде япылгъан аджайип шей – Алланынъ ишидир!» – окъумадынъызмы?

¹² Иса бу кинаели икяени оларгъа къаршы айткъаныны анълап, Оны якъаламагъа истедилер. Амма халкътан къоркъкъанларындан, Онъа тиймейип кеттилер.

Салым акъкъында суаль

¹³ ‌Исанынъ айткъан сёзлерине илишмек ичюн, янына бир къач ферисени ве Ироднынъ тарафдарларыны ёлладылар.

¹⁴ Олар келип: – Оджа, биз билемиз ки, Сен догъру адамсынъ, адамлар Сенинъ акъкъынъда не тюшюнгенлери ве адам муим я да муим олмагъаны Санъа эп бир. Адамларгъа Алланынъ ёлуны догъру огретесинъ. Сенджесине, императоргъа салым тёлемек мумкюнми, я мумкюн дегильми? Бизлер берейикми, я бермейикми? – деп сорадылар.

¹⁵ Иса, оларнынъ экиюзьлюлигини корип: – Мени не ичюн сынайсыз? Бир динар кетиринъиз, бир бакъайым, – деди.

¹⁶ Олар алып кельдилер. Иса: – Бу ресим ве язылар кимнинъки? – деп сорады. – Императорнынъ, – деди олар.

¹⁷ Иса оларгъа: – Императорнынъ акъкъыны императоргъа, Алланынъ акъкъыны Аллагъа беринъиз, – деди. Буны эшиткенлер шашып къалдылар.

Олюлернинъ тирилюви акъкъында

¹⁸ ‌Исанынъ янына саддукийлер кельдилер. (Олар ольген адамларнынъ тирильгенине инанмай эдилер.) Онъа бойле суаль бердилер:

¹⁹ – Эй, Оджа! Муса язгъан ки, эгер бир адам, апайына ич бир баланы бермейип, ольсе ве оны янъгъыз къалдырса, бу адамнынъ къардашы агъасынынъ апайына эвленсин ве онъа агъасынынъ ерине бала берсин.

²⁰ Мына, еди агъа-къардаш бар экен. Биринджиси апай алып, бала къалдырмай ольген.

²¹ Экинджиси де шу апайны алгъан ве баласыз олып, обир дюньягъа кечкен. Учюнджисинен де бойле олгъан.

²² Шунынънен, агъа-къардашларнынъ эписи бир-бир артындан шу апайгъа эвленгенлер, амма едиси де баласыз къалып, ольгенлер. Ахыр-сонъу апай да ольген.

²³ Сонъ, тирилюв куню кельгенде, олар эписи тирильсе, бу къадын къайсы бирисининъ апайы оладжакъ? Едиси де онъа эвленген эдилер де!

²⁴ Иса оларгъа шойле джевап берди: – Бунда сизлер пек янълышасыз. Не Языларны, не Алланынъ къудретини билесиз.

²⁵ Ольгенлер тирильгенде, не эвленеджеклер ве не де акъайгъа чыкъаджакълар. Амма коктеки мелеклер киби оладжакълар.

²⁶ Олюлернинъ тирилюви акъкъында сёз юрсетсек, сиз Мусанынъ китабында, Алла Мусагъа янып тургъан чалы ичинден не айткъаныны окъумадынъызмы? Алла онъа: «Мен Ибраимнинъ Алласым, Исхакънынъ Алласым ве Якъупнынъ Алласым», – деген.

²⁷ Алла олюлернинъ дегиль, тирилернинъ Алласыдыр. Сизлер пек янълышасыз.

Энъ муим эмир

²⁸ Къанун оджаларындан бири, оларнынъ давасыны эшитип, Исанынъ яхшы джевап бергенини корьди. Онынъ янына келип: – Алла эмирлерининъ энъ муими къайсы? – деп сорады.

²⁹ Иса онъа: – Бутюн эмирлерден энъ муими будыр: Динъле, Исраиль! Рабби-Таалямыз – бирден-бир Раббидир.

³⁰ Рабби-Таалянъны бутюн юрегинънен, бутюн джанынънен, бутюн акъылынънен ве бутюн къуветинънен сев.

³¹ Экинджиси исе бойле: якъын адамны озюнъни севгенинъ киби сев. Булардан даа буюк эмир ёкъ, – деди.

³² – Яхшы айттынъ, Оджа, – деди Къанун оджасы. – Алла – бирден-бирдир, Ондан башкъа кимсе ёкъ, деп догъру айттынъ.

³³ Оны бутюн юрек, джан, акъыл ве къуветинънен севмек, якъын адамны да озюнъни севгенинъ киби севмек – эписи бутюнлей якъылгъан къурбанлардан ве бахшышлардан муимдир.

³⁴ Иса, онынъ акъыллы джевап бергенини корип: – Сен Алланынъ Падишалыгъындан узакъ дегильсинъ, – деди. Бундан сонъ кимсенинъ Онъа суаль бермеге джесарети етмеди.

Месих акъкъында суаль

³⁵ ‌Иса Алланынъ Сарайында адамларны огреткенде, шойле деди: – Насыл олып, Къанун оджалары: «Месих – Давутнынъ огълудыр», – дейлер?

³⁶ Давутнынъ озю, Мукъаддес Рухтан ильхам алып, бойле деген: РАББИ меним Раббиме айтты: – Душманларынъны аякъларынъ астына йыкътырмагъанымдже, Меним онъ тарафымда отур!

³⁷ Давутнынъ озю Онъа «Рабби» дей. Сонъ насыл олып О, Давутнынъ огълу олур? Пек чокъ адамлар Онынъ сёзлерини бегенип динълей эдилер.

Къанун оджаларындан сакъындырув

³⁸ Иса халкъны огретип, шойле деди: – Къанун оджаларындан сакът олунъыз! Олар узун урбалар кийип юрмекни, халкънынъ оларгъа шеэрдеки базар мейданларында урьметнен селям бермесини,

³⁹ синагогаларда – энъ сайгъылы ерде, зияфетлерде – тёрде отурмакъны пек бегенелер.

⁴⁰ Олар тул апайларнынъ мал-мулькюни ашап битирелер, козьге корюнмек ичюн узун дувалар окъуйлар. Бу адамларнынъ джезасы къаттыджа оладжакъ.

Тул апайнынъ капиги

⁴¹ ‌Сонъ Иса, садакъа сандыгъынынъ къаршысында отурып, халкънынъ къутугъа пара насыл ташлагъаныны бакъмакъта эди. Чокъ зенгинлер чокъ пара ташладылар.

⁴² Бир фукъаре тул къадын келип, эки капик ташлады.

⁴³ Иса шегиртлерини янына чагъырып: – Сизлерге догърусыны айтам: бу фукъаре тул къадын къутугъа эписинден чокъ акъча ташлады.

⁴⁴ Оларнынъ эписи озьлерининъ буюк барлыгъынынъ кучюк бир къысмыны ташладылар. Амма бу къадын фукъаре олса да, яшамакъ ичюн олгъан бутюн парасыны багъышлады, – деди.