Малакий 4 - Мукъаддес Китап

Раббининъ куню келеята

¹ – Мына, фурун киби янгъан кунь келе. О вакъыт эписи къопайлар ве яманлыкъ япкъанлар тобан киби оладжакълар, ве келеяткъан кунь оларны якъаджакъ, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Оларда не тамыр, не пытакъ къалдырылмайджакъ.

² Амма Адыма сайгъы косьтергенлер ичюн, догърулыкъ кунеши догъаджакъ ве нурларынен шифа кетиреджек. Ве сиз чыкъып, бакъылгъан бузавлар киби, сычрайджакъсынъыз.

³ Сиз яманлыкъ япкъанларны басаджакъсынъыз, ве олар Мен арекет этеджек кунюмде аякъларынъызнынъ тюбюнде тоз оладжакълар, – дей Ордуларнынъ РАББИси.

⁴ – Къулум Мусанынъ Къануныны акъылларынъызда тутунъыз. Мен бу Къанунны, эм де низамнамелерни ве къарарларны Хорев дагъында бутюн Исраиль ичюн буюрдым.

⁵ РАББИнинъ буюк ве къоркъунчлы куню кельмезден эвель, Мен сизге Ильяс пейгъамберни ёллайджагъым.

⁶ О, бабаларнынъ юреклерини балаларына, балаларынынъ юреклерини бабаларына чевиреджек. Ёкъса Мен келип, топракъны къаргъайджагъым ве ёкъ этеджегим.