Лука 6 - Мукъаддес КитапРаатлыкъ куню акъкъында 1 Бир раатлыкъ куню Иса богъдай тарласындан кечип кетеяткъанда, Онынъ шегиртлери башакъларны къопарып авучлары ичинде темизлеп ашай башладылар. 2 Базы фериселер исе: – Сиз раатлыкъ куню япмагъа мумкюн олмагъан шейни не ичюн япасыз? – дедилер. 3 Иса оларгъа: – Я сиз, Давут ве онынъ янындакилери ач къалгъанда не япкъанлары акъкъында окъумадынъызмы? 4 О, Алланынъ Эвине кирип, тек руханийлерге ашамагъа мумкюн олгъан теклиф пителерини алып, озю ашагъан ве янындакилерине де берген, – деп джевап берди. 5 Сонъ девам этип: – Инсан Огълу – раатлыкъ кунюнинъ Раббисидир, – деди. Иса сакъат адамнынъ къолуны тедавийлей 6 Башкъа бир раатлыкъ куню Иса синагогагъа келип, адамларны огрете башлады. Анда онъ къолу сакъатланып къуругъан бир адам бар эди. 7 Къанун оджалары ве фериселер Исаны къабаатламакъ ичюн, О, раатлыкъ куню хастаны тедавийлер экенми, деп, Онынъ артындан бакъып тура эдилер. 8 Иса исе, оларнынъ фикирлерини билип, къолу сакъат адамгъа: – Тур! Мында, ортагъа чыкъ! – деди. Адам турды. 9 Иса башкъаларгъа: – Мен сизден сорайым: раатлыкъ кунюнде не япмакъ мумкюн – яхшылыкъмы я да яманлыкъмы? Джан къуртармакъмы я да гъайып этмекми? – деди. 10 Иса оларны эписини козьден кечирип, сакъаткъа: – Къолунъны узат! – деди. Сакъат бойле япкъанынен, къолу тюзельди. 11 Олар исе, ачувындан къутурып, Исагъа не япайыкъ деп, озьара фикирлеше башладылар. Иса он эки шегиртни сайлай 12 О куньлерде Иса дува окъумакъ ичюн дагъгъа чыкъты ве бутюн гедже Аллагъа дува окъуй эди. 13 Танъ аткъанда исе, шегиртлерини янына чагъырды, оларнынъ ичинден он экисини сайлап алды да, оларны «эльчилер» деп адландырды. 14 Оларнынъ адлары: Симон (Иса онъа Пётр адыны берди), онынъ къардашы Андрей, Якъуп, Юхан, Филип, Бартоломай, 15 Матта, Тома, Алфейнинъ огълу Якъуп, Ветанпервер лагъабыны ташыгъан Симон, 16 Якъупнынъ огълу Иуда ве сонъунда Исаны саткъан Иуда Искариот. Иса огрете ве тедавийлей 17 Оларнен ашагъа тюшип, Иса тегиз бир ерде токъталды. Анда Онынъ пек чокъ шегиртлери ве бутюн Еудиеден, Ерусалимден, Тир ве Сидоннынъ, голь бою ерлешкен виляетлеринден кельген чокъ адамлар топлашкъан. 18 Олар Исаны динълемек ве хасталыкъларындан тедавийленмек ичюн кельгенлер. Иса арам рухлардан къыйналгъанларны яхшы этти. 19 Адамларнынъ эписи Исагъа тиймеге тырыштылар, чюнки Ондан эписини тедавийлеген кучь чыкъа эди. Не къадар бахтлысыз… 20 Иса, шегиртлерине бакъып: – Эй, фукъарелер, не къадар бахтлысыз! Алланынъ Падишалыгъы сизинъкидир! 21 Шимди ачлыкъ чеккенлер, не къадар бахтлысыз! Сиз ашап тояджакъсыз! Шимди агълагъанлар, не къадар бахтлысыз! Сиз куледжексиз! 22 Инсан Огълу ичюн адамлар сизден нефретленгенде, сизни ред эткенде, акъаретлегенде, масхара этип адынъызны къаралагъанда, бахтлы оласынъыз. 23 О куню къуванынъыз ве шенъленинъиз! Сизни коклерде буюк мукяфат беклей! Бу адамларнынъ баба-деделери исе пейгъамберлерге де бойле япкъанлар. 24 Лякин зенгинлер, алынъыз беля! Сиз энди теселли таптынъыз! 25 Шимди токъ олгъанлар, алынъыз беля! Сиз ач оладжакъсыз! Шимди кульгенлер, алынъыз беля! Сиз окюрип агълайджакъсыз! 26 Сизни эписи адамлар макътаса, алынъыз беля! Бу адамларнынъ бабалары ялан пейгъамберлерни де бойле макътагъанлар! 27 Лякин сизге, Мени динълегенлерге, айтам: душманларынъызны севинъиз, сизден нефретленгенлерге яхшылыкъ япынъыз. 28 Сизни къаргъагъанларгъа эйилик тиленъиз, сизни ынджыткъанларгъа дувалар окъунъыз. 29 Бир янагъынъа шамар ургъан адамгъа башкъасыны бер. Усть урбанъны тутып алсалар, тюп урбанъны да алмагъа кедер этме. 30 Сенден сорагъангъа бер ве сенинъкини тутып алгъандан къайтарып бергенини талап этме. 31 Адамлар сизге не япкъаныны истесенъиз, сиз де оларгъа шуны япынъыз. 32 Эгер сизни севгенлерни севсенъиз, бунен насыл савап къазанаджакъсынъыз? Гуналылар да озьлерини севгенлерни севелер! 33 Эгер озюнъизге яхшылыкъ эткенлерге яхшылыкъ этсенъиз, бунен насыл савап къазанаджакъсынъыз? Гуналылар да бойле япалар. 34 Эгер сиз къайтарып алмакъ умютинен борджкъа берсенъиз, бунен насыл савап къазанаджакъсынъыз? Гуналылар да, берген борджуны сонъ къайтарып алмакъ ичюн, гуналыларгъа борджкъа берелер. 35 Сиз исе душманларынъызны севинъиз, оларгъа яхшылыкъ япынъыз, ич бир къаршылыкъ беклемейип, оларгъа борджкъа беринъиз, чюнки Алла Озю шукюр этмеген яман адамларгъа биле мерамет эте. О вакъыт сизни буюк мукяфат беклейджек, ве сиз Юдже Алланынъ огъуллары оладжакъсынъыз. 36 Бабанъыз мераметли олгъаны киби, сиз де мераметли олунъыз. Адамларгъа олгъан мунасебет акъкъында 37 Кимсени укюм этменъиз, сизни де укюм этмезлер. Кимсени къабаатламанъыз, сизни да къабаатламазлар. Багъышланъыз, сизни де багъышларлар. 38 Беринъиз, сизге де береджеклер, толу ольчюнен береджеклер: яхшы силькип, бастырып, толып-ташкъан ольчюнен урбанъызнынъ этегине толдураджакълар. Сиз насыл ольчюнен ольчесенъиз, сизге де шойле ольчейджеклер. 39 Иса оларгъа бир кинаели икяени айтып берди: – Кёр кёрны етеклеп юрип олурмы? Олар экиси де чукъургъа тюшмезлерми? 40 Шегирт озь оджасындан юкъары олмаз. Амма окъувынынъ сонъуна еткен эр бир шегирт оджасы киби олур. 41 Сен не ичюн къардашынънынъ козюндеки чёпке бакъасынъ да, озь козюнъдеки агъачны корьмейсинъ? 42 Сен озь козюнъдеки агъачны корьмей турып, насыл ола да къардашынъа: «Кель, къардашым, козюнъдеки чёпчюкни чыкъарайым», – дейсинъ? Эй, экиюзьлю! Башта агъачны озь козюнъден чыкъар, сонъ чёпни къардашынънынъ козюнден насыл этип чыкъараджагъынъны ачыкъ-айдын корерсинъ. Терек ве онынъ мейвалары 43 Яхшы терек ярамай мейва бермез, ве, аксине, ярамай терек яхшы мейва бермез. 44 Эр бир терек озь мейвасындан билинир. Тикенлерден инджир джыймайлар, когемден юзюм кесмейлер. 45 Яхшы адам озюнинъ юрегиндеки яхшылыкъ хазинесинден яхшылыкъ чыкъара. Яман адам яманлыкъ хазинесинден яманлыкъ чыкъара. Адамнынъ юреги неге толу олса, онынъ агъзындан шу чыкъар. Эки эв къуруджы акъкъында 46 Не ичюн сиз Мени: «Раббим, Раббим!» – деп чагъырасыз да, буюргъанымны япмайсыз? 47 Меним алдыма кельген ве сёзлеримни динълеп, оларны беджерген эр бир адам кимге ошай? 48 Эв къургъан адамгъа ошай. О, терен чукъур къазып, къая устюнде темель къойды. Озеннинъ сувлары ташып, о эвге урулдылар, лякин оны къыбырдатып оламадылар, чюнки эв къавий къурулгъан эди. 49 Сёзлеримни динълеп, оларны беджермеген адам исе эвини топракъ устюнде темельсиз къургъан адамгъа ошай. Озеннинъ сувлары эвге урулгъанда, эв бирден дагъылып кетти. Ондан тек виран олгъан бир оба къалды. |
© Институт перевода Библии, 2016
Institute for Bible Translation, Russia