Лука 5 - Мукъаддес Китап

Иса биринджи шегиртлерни чагъыра

¹ ‌Бир куню Иса Геннесарет голю янында тургъанда, халкъ Оны сарып алгъанда, Алланынъ Сёзюни динълей эдилер.

² Бакъса, гольнинъ ялысында тургъан эки къайыкъны корьди. Балыкъчылар къайыкъларындан чыкъып, балыкъ сачмаларыны ювмакъта эдилер.

³ Иса бир къайыкъкъа, Симоннынъ къайыгъына минип, ялыдан бираз узакълашмасыны риджа этти ве, къайыкънынъ ичинде отурып, адамларны андан огретмеге девам этти.

⁴ Битирген сонъ исе, Симонгъа: – Сувнынъ терендже ерине бар да, балыкъ тутмакъ ичюн сачмаларны тюшюринъиз, – деди.

⁵ Симон джевап берип: – Саибим, биз бутюн гедже чалыштыкъ, амма бир шей тутып оламадыкъ. Лякин Сен буюрсанъ, мен сачмаларны ташларым, – деди.

⁶ Ташлагъанынен, о къадар чокъ балыкъ туттылар ки, тап балыкъ сачмалары йыртыла башладылар.

⁷ Олар башкъа къайыкътаки аркъадашларына къолларыны саллап, оларны ярдымгъа чагъырдылар. Аркъадашлары келип, эки къайыкъны балыкъкъа толдурды. Къайыкълар чёкеджек киби олды.

⁸ Симон Пётр буны корьди де, Исанынъ алдында тиз чёкип: – Раббим, менден кет. Мен гуналы адамым, – деди.

^9-10 Симон ве онынъ янындакилери бу къадар тутулгъан балыкъны корип, къоркътылар. Симоннынъ аркъадашлары, Зебедайнынъ огъуллары Якъуп ве Юхан да къоркътылар. Лякин Иса Симонгъа: – Къоркъма, сен энди балыкъ дегиль, адамларны тутаджакъсынъ, – деди.

¹¹ Олар къайыкъларны ялыгъа чыкъардылар да, эр шейни къалдырып, Исанынъ артындан кеттилер.

Иса лепрагъа огърагъанны тедавийлей

¹² ‌Иса бир шеэрде олгъанда, Онынъ янына бутюн бедени лепра хасталыгъынен къаплангъан бир адам кельди. О, Исаны корип, ерге йыкъылып: – Эфендим, эгер истесенъ, мени эляллап тедавийлерсинъ, – деп ялварды.

¹³ Иса къолуны узатты ве онъа тийип: – Мен истейим, элял ол! – деди. Шу ань лепра адамны къалдырды.

¹⁴ Иса онъа кимсеге бир шей айтмамакъны буюрды ве: – Руханийге бар, о сени бакъсын да, тедавийленгенинъ ичюн, Муса буюргъан бахшышны бер, о, эписине шаатлыкъ олсун, – деди.

¹⁵ Иса акъкъындаки лафлар эп чокълаша эди. Оны динълемек ве хасталыкъларындан къуртулмакъ ичюн, халкъ Онъа топнен келе башлады.

¹⁶ Иса Озю исе адам ёкъ олгъан ерлерге барып, дува окъуй эди.

Иса паралич ургъан адамны тедавийлей

¹⁷ ‌Иса адамларны огреткен куньлернинъ биринде, Оны динълегенлер арасында Галилеянынъ ве Еудиенинъ эписи къасабаларындан ве Ерусалим шеэринден кельген фериселер ве Къанун оджалары отура эдилер. Исанен берабер Алланынъ тедавийлеген къувети эди.

¹⁸ Бир къач адам тёшек устюнде яткъан, паралич ургъан бир хастаны котерип кельдилер. Олар оны Исанынъ алдына къоймакъ ичюн, эвге алып кирмеге тырыштылар.

¹⁹ Лякин адам чокълугъындан оны ичериге кирсетмеге чаресини тапамайып, эвнинъ дамына чыкътылар ве кираметни дагъытып, хастаны тёшегинен берабер оданынъ ортасына, тамам Исанынъ огюне яваштан тюшюрдилер.

²⁰ Иса оларнынъ иманыны корип: – Акъай, гуналарынъ багъышланды! – деди.

²¹ Къанун оджалары ве фериселер озьара тюшюнип: «Бойле куфюр шей япкъан бу адам ким экен? Гуналарны багъышламагъа Алладан башкъа кимнинъ акъкъы бар?» – дедилер.

²² Иса оларнынъ не тюшюнгенлерини билип: – Сизинъ юреклеринъиздеки тюшюнджелер недир!

²³ Айтыладжакъ сёзлерден къайсы къолайджа: «Гуналарынъ багъышланды» я да «Еринъден тур ве кет», – демекми?

²⁴ Шимди Инсан Огълунынъ ер юзюнде гуналарны багъышламакъ къудрети олгъаныны билирсиз, – деди. Сонъ паралич ургъан адамгъа: – Мен санъа айтам: тур, тёшегинъни ал да, эвинъе кет, – деди.

²⁵ Адам, эписининъ козю огюнде бирден турып, яткъан тёшегини алды да, Алланы шуретлеп, эвине кетти.

²⁶ Эписи шашып къалдылар. Олар Алланы шуретледи, къоркъа-къоркъа: – Биз бугунь оламайджакъ шейлерни корьдик, – дедилер.

Иса Левийни (Маттаны) чагъыра

²⁷ Бундан сонъ Иса о ерден чыкъты. Салым топлангъан еринде чалышкъан Левий адлы салым топлайыджыны корьди ве онъа: – Меним артымдан юр! – деди.

²⁸ Левий еринден турды, эр шейни ташлап, Исанынъ артындан кетти.

²⁹ Сонъ озь эвинде Иса ичюн буюк той япты. Мусафирлер арасында пек чокъ салым топлайыджылар ве башкъа адамлар бар эди.

³⁰ Фериселер ве Къанун оджалары Исанынъ шегиртлерине: – Сиз не ичюн салым топлайыджыларнен ве башкъа гуналыларнен бирликте ашап-ичесиз? – деп мырылдап башлады.

³¹ Иса оларгъа: – Эким сагъламларгъа дегиль, хасталаргъа керек.

³² Мен инсафлы адамларны дегиль, гуналыларны тёвбе этмеге чагъырмакъ ичюн кельдим, – деп джевап берди.

Аштан-сувдан вазгечюв акъкъында

³³ ‌Олар Исагъа: – Ягъянынъ шегиртлери сыкъ-сыкъ аштан-сувдан вазгечелер ве дувалар окъуйлар. Фериселернинъ шегиртлери де бойле япалар. Сенинъкилер исе эм ашайлар, эм ичелер! – дедилер.

³⁴ Иса оларгъа: – Тойдаки мусафирлерни, киев оларнен олгъанда, аштан-сувдан вазгечмеге меджбур этмек мумкюнми?

³⁵ Амма ойле куньлер келеджек ки, киевни олардан тутып аладжакълар. Ана о вакъыт, о куньлерде аштан-сувдан вазгечерлер, – деди.

³⁶ Иса оларгъа бир кинаели икяе де айтып берди: – Кимсе эски урбасына ямав къоймакъ ичюн, янъы урбадан парча кесмез, чюнки о, янъы урбаны да бозар, эски урбасына да янъы ямав келишмез.

³⁷ Кимсе яш шарапны эски мешин торбаларына толдурмай, чюнки яш шарап эски торбаларны патлатыр: эм шарап тёкюлир, эм торбалар гъайып олур.

³⁸ Яш шарапны янъы мешин торбаларгъа толдурмакъ керек.

³⁹ Эски шарапны ичкенлерден ич бириси яш шарапны истемез, о: «Эскиси яхшы», – дер, – деди.