Лука 24 - Мукъаддес Китап

Исанынъ тирилюви

¹ Афтанынъ биринджи кунюнде саба эрте, къадынлар, азырлагъан къокъулы ягъларыны алып, къабирге кельдилер.

² Анда келип, къабирнинъ агъзыны къапаткъан ташнынъ четке сюрип ташлангъаныны корьдилер.

³ Къабирге кирип, Рабби Исанынъ беденини тапмадылар.

⁴ Къадынлар шашып тургъан вакъытта, оларнынъ огюнде апансыздан парылдагъан беяз урба кийген эки адам пейда олды.

⁵ Къадынлар къоркъудан ерге бакъып тургъанда, мелеклер оларгъа: – Тири Олгъанны не ичюн олюлер арасында къыдырасыз?

⁶ О мында ёкъ, О тирильди. Даа Галилеяда олгъанда, О сизге не айткъаныны хатырланъыз:

⁷ «Инсан Огълу гуналыларнынъ элине берильмек, хачкъа мыхланмакъ, амма учюнджи куню тирильмек керектир», – дедилер.

⁸ Къадынлар Исанынъ бу сёзлерини хатырладылар.

⁹ Къабирден къайтып, олар бутюн бу олгъан шейлерни он бир шегиртине ве о ерде олгъан башкъаларнынъ эписине бильдирдилер.

¹⁰ Шуны эльчилерге айткъанлар бу къадынлар эди: магдалалы Мерьем, Ёанна, Якъупнынъ анасы Мерьем ве оларнен бирликте олгъан башкъа къадынлар.

¹¹ Амма бу сёзлер эльчилерге бош уйдурма киби корюндилер, олар къадынларгъа инанмадылар.

¹² Пётр исе бирден къабирге чапты. Эгилип бакъса, тек дженазе безлеринден башкъа бир шей корьмеди. О олгъан шейден пек шашып, эвине къайтып кельди.

Эммаус коюне баргъан ёлда

¹³ Шу куню шегиртлерден экиси Ерусалимден он эки километр къадар узакълыкъта олгъан Эммаус коюне кетип,

¹⁴ бутюн бу олгъан шейлер акъкъында озьара лакъырды эте эдилер.

¹⁵ Олар бойле лаф эткен вакъытта, оларгъа Иса Озю якъынлашып, янларында кетти.

¹⁶ Амма козьлери кёр киби олып, олар Оны танымадылар.

¹⁷ Иса оларгъа: – Ёл бою не акъкъында лаф этесинъиз? – деди. Олар кедерли корюнип, токътадылар.

¹⁸ Шегиртлеринден бириси Клеопас Онъа: – Сен Ерусалимде ябанджысынъмы? Анда бу куньлерде олып кечкен шейлерни бильмейсинъми? – деди.

¹⁹ Иса олардан: – Насыл шейлерни? – деп сорады. – Назаретли Исанен олып кечкен шейлерни, – дедилер Онъа. – О, Алланынъ ве бутюн халкънынъ огюнде сёзюнен ве ишинен къудретли олгъан бир пейгъамбер эди.

²⁰ Лякин бизим баш руханийлеримиз ве Шура азаларымыз Оны олюмге бердилер ве хачкъа мыхлаттылар.

²¹ Биз исе Оны Исраильни къуртараджакъ Месих, деп умют эте эдик. Амма даа бир шей олды: энди учь кунь кечкенде,

²² къадынларымыз бизни шашырдылар. Саба эрте къабирге барып,

²³ олар Онынъ тенини тапамадылар, бизге къайтып, мелеклерни корьгенлерини айттылар. Мелеклер оларгъа Исанынъ тири олгъаныны айткъанлар.

²⁴ О вакъыт бизимкилерден базылары къабирге барып, эписини шу къадынлар айткъанлары киби таптылар, амма Исанынъ Озюни корьмедилер.

²⁵ Иса оларгъа: – Эй, акъылсызлар! Пейгъамберлернинъ айткъанларына иманы агъыр адамлар!

²⁶ Месих бу азаплардан кечип, Озь шерефине кирмек керекмей эдими? – деди.

²⁷ Сонъ Муса ве эписи Пейгъамберлернинъ Языларындан башлап, Иса оларгъа анда Озю акъкъында язылгъан шейлерни анълатты.

²⁸ Олар ёл туткъан койге якъынлашкъанда, Иса Озь ёлуны девам этеджек киби олды.

²⁹ Лякин олар: – Бизнен къал. Кунь битеята, энди акъшам олды, – деп Онъа ялвардылар. Иса эвге кирип, оларнен къалды.

³⁰ Оларнен софрада ер алып, Иса отьмекни алып, шукюр этти ве парчалап оларгъа берди.

³¹ О дакъкъасы шегиртлернинъ козьлери ачылды, ве олар Оны таныдылар. Амма Иса бирден оларнынъ козьлеринден гъайып олды.

³² Олар бир-бирине: – О бизнен ёл бою лаф эткенде ве Языларны анълаткъанда, юрегимиз къуванып янмай эдими?! – дедилер.

³³ Олар шу ань ерлеринден турып, Ерусалимге къайттылар. Он бири ве аркъадашларынынъ топлангъан ерине келип киргенлерде,

³⁴ анда топлашкъанлар: «Раббимиз акъикъатен тирилип, Симонгъа корюнген», – дедилер.

³⁵ Кельген шегиртлер ёлда олып кечкен шейлерни, отьмекни парчалагъан дакъкъасы Исаны насыл таныгъанларыны айттылар.

Иса он бир эльчиге корюне

³⁶ Олар буны тариф эткенде, Исанынъ Озю келип, ортагъа турды да, оларгъа: – Селям алейкум! – деди.

³⁷ Олар шашып, бир хаялет корьгенлерини тюшюнип, пек къоркътылар.

³⁸ Иса оларгъа: – Сиз неден къоркътынъыз? Юреклеринъизде не ичюн бойле шубелер бар?

³⁹ Эллериме, аякъларыма бакъынъыз – бу Меним! Манъа тийип бакъсанъыз, корерсиз. Эт ве кемик рухта олмай, Менде исе бар, – деди.

⁴⁰ Буны айткъан сонъ, оларгъа къолларыны ве аякъларыны косьтерди.

⁴¹ Къуванып тааджипленген ве даа инанып оламагъан шегиртлеринден Иса: – Сизде ашаладжакъ бир шей бармы? – деп сорады.

⁴² Олар Онъа пишкен балыкъ кесегини бердилер.

⁴³ Иса оны алып, козьлери огюнде ашады.

⁴⁴ Сонъ оларгъа шойле деди: – Мен даа сизнен берабер олгъанда, Мусанынъ Къанунында, Пейгъамберлернинъ Языларында ве Зебур китабында Меним акъкъымда язылгъанларнынъ эписи беджерильмек керектир, дей эдим.

⁴⁵ Сонъ Иса акъылларына Мукъаддес Языларны анъламагъа кучь берди.

⁴⁶ О оларгъа: – Мукъаддес Языларда, Месих азаплар чекеджек ве учюнджи куню олюлер арасындан тураджакъ, деп язылгъандыр.

⁴⁷ Ерусалимден башлап, эписи халкъларгъа илян этиледжектир ки, Месихнинъ Адынен тёвбе этселер, гуналары багъышланаджакълар.

⁴⁸ Сиз бу шейлерге шаат оладжакъсыз.

⁴⁹ Мен сизге Бабам ваде эткен шейни берейим. Лякин юкъарыдан келеджек къудреттен кучь алмагъандже, шеэрде къалынъыз, – деди.

Иса кокке котериле

⁵⁰ ‌Иса шегиртлерини шеэрден тышарыгъа чыкъарып, Бетаниягъадже алып кельди. Анда эллерини котерип, оларгъа хайыр дувасыны окъуды.

⁵¹ Дува окъугъанда, олардан узакълашып, кокке котерильди.

⁵² Шегиртлери Онъа бель букип, буюк къуванчнен Ерусалимге къайтып кельдилер.

⁵³ Бутюн вакъыт Алланынъ Сарайында олып, Алланы шерефлей эдилер.