Лука 2 - Мукъаддес Китап

Иса Месихнинъ догъулувы

¹ ‌О вакъыт Римнинъ императоры Август бутюн эалини джедвельге чекмеге эмир этти.

² Суриеде Кириний укюмдарлыкъ япкъанда, бу джедвель биринджи эди.

³ Эр кес озь шеэрлерине язылмакъ ичюн кеттилер.

⁴ Юсуф да, Галилея виляетининъ Назарет шеэринден чыкъып, Еудиедеки Давут Шеэрине Вифлеемге ёл алды, чюнки о, Давутнынъ союндан олып, онынъ эвлятларындан бири эди.

⁵ О, юклю олгъан нишанлысы Мерьемнен берабер язылмагъа кетти.

⁶ Олар Вифлеемде олгъанда, Мерьемнинъ догъураджакъ вакъты кельди.

⁷ Мусафирханеде оларгъа ер тапылмагъаны ичюн, о биринджи огълуны ахырда догъурды ве къундакълап айван ашлавына яткъызды.

Чобанлар ве мелеклер

⁸ О ернинъ этрафларында чобанлар бар эди, олар чёльде яшап, геджелери къой сюрюсини къаравуллай эдилер.

⁹ Оларнынъ огюнде Алланынъ мелеги пейда олды, оларны Алланынъ Шурети къаплап алды. Чобанлар пек къоркътылар.

¹⁰ Амма мелек оларгъа: – Къоркъманъыз! Мен сизге къуванчлы хаберни алып келем. О, бутюн халкъ ичюн буюк къуванчтыр!

¹¹ Бугунь Давутнынъ Шеэринде сизинъ Къуртарыджынъыз догъды. О – Месих, Раббидир! – деди.

¹² – Мына онынъ бельгиси: бир ашлавда яткъан къундакъ баласыны тапарсыз.

¹³ Шу ань мелекнинъ янында коклер ордусы пейда олды. Олар Алланы шуретлеп:

¹⁴ – Юкъары коклерде Аллагъа шан-шурет! О мемнюн олгъан адамларгъа ер юзюнде барышыкъ олсун! – дедилер.

¹⁵ Мелеклер кокке котерильген сонъ, чобанлар бир-бирине: – Айды, Вифлеемге барайыкъ да, анда не олгъаныны, Раббиден бизге бильдирильген шейлерни бакъайыкъ, – дедилер.

¹⁶ Олар тез-тез ёлгъа чыкътылар ве барып Мерьемни, Юсуфны ве ашлавда яткъан баланы таптылар.

¹⁷ Оны корип, бу бала акъкъында оларгъа насыл хабер этильгенини айттылар.

¹⁸ Буны динълегенлернинъ эписи чобанларнынъ айткъанларына шашып къалдылар.

¹⁹ Мерьем исе эр шейни акъылында тутып, бу акъта тюшюне эди.

²⁰ Чобанлар, эшиткен ве корьген шейлери ичюн Аллагъа шукюрлер айтып ве Оны алгъышлап, къайттылар. Эр шей оларгъа бильдирильгени киби олып чыкъкъан эди.

Баланынъ Адыны «Иса» къоялар

²¹ Секиз кунь кечкен сонъ, баланы сюннет этиледжек вакъты кельгенде, Онынъ Адыны «Иса» къойдылар. Бу адны Онъа, Мерьем даа юклю олмаздан эвель, мелек къойгъан эди.

Симеон ве Анна

²² Муса Къанунда буюргъаны киби, оларнынъ элялланмакъ вакъты кечкенде, баланы Ерусалимге, Раббининъ огюне кетирдилер.

²³ Раббининъ Къанунында язылгъанына коре, эр бир биринджи догъгъан огълан бала Раббиге багъышланмакъ керек эди.

²⁴ Алланынъ Къанунында даа айтылгъаны киби, бир чифт гогерджинни, я да эки яш гогерджинни къурбанлыкъ оларакъ кетирмек керек эдилер.

²⁵ О вакъыт Ерусалимде Симеон деген бир адам бар эди. О, инсафлы ве диндар адам олып, Исраиль ичюн теселли беклей. Онда Мукъаддес Рух бар эди.

²⁶ Мукъаддес Рух онъа, Раббининъ Месихини корьмегендже, ольмейджегини бильдирген эди.

²⁷ Рухтан ильхамланып, Симеон Алланынъ Сарайына кельди. Ана-бабасы кичкене Исаны Къанун буюргъаныны ерине кетирмек ичюн анда алып кельгенде,

²⁸ Симеон Оны къолуна алып, Аллагъа шукюр этти:

²⁹ – Укюмдар! Берген сёзюнъни тутып, Сен энди мени, Озь къулунъны, тынчлыкънен йибересинъ.

^30-31 Козьлерим эписи халкълар огюнде азырландырылгъан къуртарувынъны корьди.

³² О – башкъа миллетлерни ярыкълатаджакъ Нурдыр, Сенинъ Исраиль халкъынънынъ шуретидир.

³³ Исанынъ эм бабасы, эм анасы бала акъкъында айтылгъаныны эшитип, шаштылар.

³⁴ Симеон оларгъа яхшылыкъ тиледи ве Исанынъ анасы Мерьемге: – Мына бу ерде яткъан бала ичюн Исраильде чокълары йыкъыладжакъ, чокълары исе тураджакълар. О, Алланынъ алямети олып, Онъа къаршы адамлар баш котереджеклер.

³⁵ Сенинъ джанынъны да къылыч яраджакъ. Сонъ чокъ адамнынъ фикирлери ачыладжакъ, – деди.

³⁶ Анда Ашер къабилесинден Фануэлнинъ къызы Анна пейгъамбер бар эди. О пек къарт къадын эди. Акъайгъа чыкъкъан сонъ, къоджасынен еди йыл яшагъан,

³⁷ тул къалгъан ве сексен дёрт йылдан берли тул олгъан эди. О, ич бир вакъыт Алланынъ Сарайындан тышарыгъа чыкъмай, гедже-куньдюз дувалар окъуп ве аштан-сувдан вазгечип, Аллагъа ибадет эте эди.

³⁸ О вакъыт Анна да, оларнынъ янына барып, Аллагъа шукюр этти ве Ерусалимнинъ къуртуладжагъыны беклеп тургъанларнынъ эписине бала акъкъында айтып башлады.

Назаретке къайтув

³⁹ Алланынъ Къануны буюргъан шейлернинъ эписини беджерген сонъ, Юсуфнен Мерьем Галилеягъа, озьлерининъ Назарет шеэрине къайттылар.

⁴⁰ Бала исе осип, икмет ве кучь топлай эди. Алла баладан разы эди.

Яш Иса Алланынъ Сарайында

⁴¹ Исанынъ ана-бабасы эр йыл Ерусалимге Песах Байрамына бара эдилер.

⁴² Иса он эки яшыны толдургъанда, олар адетиндже байрамгъа кеттилер.

⁴³ Байрамдан сонъ Юсуф ве Мерьем эвге къайттылар, огълан Иса исе Ерусалимде къалды. Ана-бабасы буны бильмеди.

⁴⁴ Олар Оны, ёлджулар арасында кетедир, деп тюшюндилер. Бир куньлюк ёлны кечкен сонъ, Исаны сой-соп ве танышлар арасында къыдыра башладылар.

⁴⁵ Оны тапамагъан сонъ, олар Ерусалимге къайттылар ве анда да къыдырмакъны девам эттилер.

⁴⁶ Учь куньден сонъ олар Исаны Алланынъ Сарайында таптылар. О, оджалар арасында отура ве оларны динълеп суаллер бере эди.

⁴⁷ Оны динълегенлер эписи Исанынъ эр шейни анълагъанына ве берген джевапларына шаша эдилер.

⁴⁸ Ана-бабасы Оны корип шаштылар. Анасы Онъа: – Огъланчыгъым, бизге буны не ичюн яптынъ? Бабанъ ве мен чокъ къасеветленип Сени къыдырдыкъ, – деди.

⁴⁹ О исе оларгъа: – Мени не ичюн къыдырдынъыз? Я Мен Бабамнынъ эвинде олмакъ кереклигимни бильмей эдинъизми? – деди.

⁵⁰ Амма олар Онынъ айткъаныны анъламадылар.

⁵¹ Иса оларнен кетти ве Назаретке къайтты. Ана-бабасынынъ сёзюнден бир вакъыт чыкъмады. Анасы исе бир шей унутмайып, оларнынъ эписини юрегинде тута эди.

⁵² Иса осе эди. Яшы арткъанынен, икмети де арта эди. Исагъа Алланынъ ве адамларнынъ хайыры да чокълаша эди.