Лука 17 - Мукъаддес КитапГуна акъкъында 1 Иса Озь шегиртлерине бойле деди: – Адамны гунагъа тюшюрген шейлер чокъ, олар эр вакъыт олур. Лякин бунъа себепчи олгъаннынъ алына беля! 2 Бу кучюклерден бирисини ёлдан ургъанындан коре, онынъ бойнуна дегирмен ташыны асып, денъизге атылгъаны о ичюн яхшыджа олур эди. 3 Озьлеринъизге сакът олунъыз! Эгер къардашынъ гунагъа огъраса, оны тенбиеле. Эгер тёвбе этсе, оны багъышла. 4 Эгер санъа къаршы бир кунь ичинде еди кере гуна япса да, санъа еди кере къайтып келип: «Тёвбе эттим», – десе, оны багъышла. Иман акъкъында 5 Эльчилер Раббиге: – Иманымызны къуветлештир, – дедилер. 6 Рабби джевап берип: – Эгер иманынъыз бир хардал урлугъы къадар олса, бу дут терегине: «Тамырынънен къопарылып чыкъ ве денъизге кочип тамыр ат», – десенъиз, терек сизге бойсуныр. Къулгъа буюрылгъан ишлер 7 Биринъизнинъ чобанлыкъ япкъан я да ер сюрген хызметчинъиз тарладан къайткъанда, аранъызда къайсы онъа: «Тез келип, софрагъа отур», – дер? 8 Аксине: «Ашымны азырла, ишке бель багълап, аш ашагъанымдже манъа хызмет эт, ондан сонъ озюнъ ашап-ичерсинъ», – демезми? 9 Эфенди буюргъан ишлерни беджерген къулгъа тешеккюр этерми? 10 Сиз де бунъа ошап, буюрулгъан эр бир ишни беджергенден сонъ: «Биз макътавгъа ляйыкъ олмагъан къуллармыз, япаджагъымызны яптыкъ», – денъиз, – деди. Иса лепрагъа огърагъан он адамны тедавийлей 11 Иса Самарие ве Галилеянынъ сынъырлары бою кечип, Ерусалимге ёл алды. 12 Бир койге киреяткъанда, лепра хасталыгъына огърагъан он адамны расткетирди. Олар узакъта токътап, 13 кучьлю сеснен къычырдылар: – Эй, саибимиз Иса, бизге мерамет эт! – дедилер. 14 Оларны корьген Иса: – Барып, озьлеринъизни руханийлерге косьтеринъиз, – деди. Олар даа ёлда олгъанда, лепрадан темиз олдылар. 15 Олардан бириси, озюнинъ тедавийленгенини корип, кучьлю сеснен Алланы шерефлеп артына къайтты. 16 Исанынъ аякъларына йыкъылып, Онъа тешеккюр бильдирди. Бу адам самариели эди. 17 Иса: – Темиз олгъанлар он адам эди де? Къалгъан докъузы къайда? 18 Алланы шерефлемек ичюн бу ябанджы адамдан башкъа ич кимсе къайтып кельмедими? – деди. 19 Сонъ о адамгъа: – Еринъден тур да кет, сени иманынъ къуртарды, – деди. Алланынъ Падишалыгъы акъкъында 20 Фериселер Исагъа: – Алланынъ Падишалыгъы не вакъыт келеджек? – деген суальни бердилер. Иса оларгъа джевап берип: – Алланынъ Падишалыгъы козьге корюнип кельмейджек. 21 «Бакъ, о бу ерде» я да «Ана о ерде», – деп оламазлар. Бакъынъыз, Алланынъ Падишалыгъы сизинъ аранъыздадыр, – деди. 22 Сонъ Иса шегиртлерине айланып: – Ойле куньлер келеджек ки, Инсан Огълунынъ бир кунюни корьмеге авес этерсиз, амма корип оламазсыз, – деди. 23 – Сизге: «Мына, О бу ерде» я да «Мына шу ерде», – деселер, барманъыз, оларнынъ артындан чапманъыз. 24 Йылдырым кокни бир уджундан о бир уджуна къадар ярыкълаткъан киби, Инсан Огълу да Озь кунюнде ойле пейда оладжакъ. 25 Лякин ондан эвель О чокъ азап чекип, бу несиль тарафындан ред этильмек керек. 26 Нух куньлеринде насыл олгъан олса, Инсан Огълу келеджек куньлеринде де ойле оладжакъ. 27 Нух сандыкъкъа кирмегендже, адамлар ашап-иче, эвлене, акъайгъа чыкъа эдилер. Сонъ сув ташкъыны келип, эписини гъайып этти. 28 Лутнынъ куньлеринде де ойле олды: адамлар ашап-иче, алыш-вериш япа, сача ве къуруджылыкънен мешгъуль ола эдилер. 29 Лякин Лут Содом шеэринден чыкъкъан куню коктен атеш ве кукюрт ягъып, эписини гъайып этти. 30 Инсан Огълу Озюни косьтереджек кунюнде де тамам ойле оладжакъ. 31 О куню дам устюнде олгъан адам эвинде къалдырылгъан шейлерни алмакъ ичюн ашагъа тюшмесин. Тарлада олгъан адам къайтып кельмесин. 32 Лутнынъ апайыны акъылынъызда тутунъыз. 33 Ким озь джаныны къуртармагъа истесе, оны джояр. Ким озь джаныны гъайып этсе, оны къуртарыр. 34 Сизлерге айтам: шу геджеси бир тёшекте олгъан эки адамдан Алла бирисини аладжакъ, бирисини къалдыраджакъ. 35-36 Ун чеккен эки къадындан бириси алынаджакъ, экинджиси къалдырыладжакъ. 37 Шегиртлер Исадан: – Рабби, бу вакъиалар къайда оладжакъ? – деп сорадылар. – Олю беден къайда олса, леш къарталлары да анда топлашаджакълар, – деди Иса. |
© Институт перевода Библии, 2016
Institute for Bible Translation, Russia