Лука 15 - Мукъаддес Китап

Адашкъан къой акъкъында кинаели икяе

¹ Исаны динълемек ичюн, Онынъ алдына эписи гуналы адамлар ве салым топлайыджылар келе эдилер.

² Фериселер ве Къанун оджалары мырылдап: – Бу адам гуналыларны къабул этип, оларнен берабер аш да ашай! – дей эдилер.

³ Иса оларгъа бойле бир кинаели икяени айтып берди:

⁴ – Сизден биринъиз юз къой саиби олып, оларнынъ бирисини джойса, докъсан докъуз къоюны чёльде къалдырып, гъайып олгъаныны тапмагъандже къыдырмагъа кетмезми?

⁵ Тапкъан сонъ исе, оны къуванчнен елькесине алыр,

⁶ эвине къайтып, достларыны, къомшуларыны чагъырыр да: «Меннен берабер къуванынъыз, мен джоюлгъан къоюмны таптым!» – дер.

⁷ Сизге догърусыны айтам: Коклерде де шойле. Докъсан докъуз тёвбеге мухтадж олмагъан инсафлылар ичюн къуванчтан, тёвбе эткен бир гуналы адам ичюн къуванч буюк оладжакъ, – деди.

Джоюлгъан кумюш акъча акъкъында

⁸ – Он кумюш акъчасы олгъан ве олардан бир данесини джойгъан къадынны алайыкъ. О, чыракъ якъып, акъчаны тапмагъандже эвини сипирип, оны гъайретнен къыдырмазмы?

⁹ Тапкъан сонъ исе, достларыны ве къомшуларыны чагъырып: «Меннен берабер къуванынъыз, мен джоюлгъан акъчамны таптым», – дер.

¹⁰ Сизге айтам: тёвбе эткен бир гуналы ичюн Алланынъ мелеклери бойле де къуванаджакълар.

Ёлуны шашыргъан огъул акъкъында кинаели икяе

¹¹ Иса девам этип шойле деди: – Бир адамнынъ эки огълу бар экен.

¹² Кучюги бабасына: «Баба, мал-мулькюнъден манъа тиеджек пайымны айырып бер», – дей. О адам бутюн мал-мулькюни огъулларына болип бере.

¹³ Бир къач куньден сонъ кучюк огълу барлыгъыны топлап, узакъ бир мемлекетке кете. О ерде бозукъ ёлгъа тюшип, олгъан параларыны кокке савурып битире.

¹⁴ Эр шейни масраф эткен сонъ, о яшагъан мемлекетте кучьлю бир ачлыкъ башлана, йигит исе ёкъсузлыкъкъа огърай.

¹⁵ Ерли сакинлеринден бирисине ыргъатлыкъкъа бара. Сакин йигитни озь тарласындаки домузларны бакъмагъа ёллай.

¹⁶ Яш огълан домузларнынъ емини тойгъандже ашамагъа пек истей, амма онъа ич бир шей бермейлер.

¹⁷ О вакъыт акъылыны топлап, озь озюне: «Меним бабамнынъ о къадар чокъ ыргъаты бар, олар эписи тойгъандже аш ашайлар, даа артып къала, мен исе бу ерде ачлыкътан олеятам.

¹⁸ Барып, бабама къайтайым ве онъа: “Бабам, мен Коклер ве сенинъ алдынъда гуна яптым.

¹⁹ Эндиден сонъ сенинъ огълунъ денильмеге ляйыкъ дегилим. Мени озюнънинъ бир ыргъатынъ деп сай”, – дейим», – дей.

²⁰ Бундан сонъ о, бабасына къайта. О даа узакъта келеяткъанда, бабасы огълуны коре ве аджый. О, чапып барып, огълунынъ бойнундан къучакълап опе.

²¹ Огълу исе онъа: «Бабам, мен Коклер ве сенинъ алдынъда гуна яптым. Эндиден сонъ сенинъ огълунъ денильмеге ляйыкъ дегилим», – дей.

²² Амма бабасы къулларына: «Тез олунъ, энъ яхшы урба кетирип, оны кийиндиринъиз, къолуна юзюк такъынъыз, аякъларына аякъкъап кийсетинъиз.

²³ Сонъ, бесленген бир бузавчыкъны кетирип, союнъыз: ашайыкъ да къуванайыкъ.

²⁴ Меним бу огълум олю эди – тирильди, гъайып олды – тапылды», – дей. Сонъ олар байрам япа башлайлар.

²⁵ Буюк огълу о вакъытта тарлада экен. Къайтып эвине якъынлашкъанда, чалгъы ве оюн-кулькю давушларыны эшите.

²⁶ Къулларындан бирини чагъырып, не олаяткъаныны сорай.

²⁷ О: «Къардашынъ къайтып кельди, бабанъ оны сагъ-селямет корьгени ичюн, бесленген бузавчыкъны сойды», – дей.

²⁸ Агъасы пек ачувланып, эвнинъ ичине кирмеге истемей. Бабасы тышарыгъа чыкъып, онъа ялвара.

²⁹ Амма о бабасына джевап берип: «Мен къач йылдан берли санъа къул киби хызмет этем, бир кере биле сёзюнъден чыкъмадым. Лякин достларымнен шенъленмек ичюн сен манъа ич бир вакъыт улачыкъны биле бермединъ.

³⁰ Амма бутюн мал-мулькюнъни ороспуларнен берабер сарф эткен анавы огълунъ къайткъанда, сен онъа бесленген бузавчыкъны сойгъансынъ!» – дей.

³¹ Сонъ бабасы онъа: «Огълум! Сен бутюн вакъыт янымдасынъ, меним эр шейим сенинъки.

³² Бизге къуванмакъ ве шенъленмек керек. Сенинъ бу къардашынъ олю эди – тирильди, гъайып олды – тапылды», – дей.