Хошеа 11 - Мукъаддес Китап

Ашшурдаки сюргюнлик

¹ Танъ агъаргъанда, Исраильнинъ падишасы мытлакъа гъайып оладжакъ. Исраиль яш бала олгъанда, Мен оны пек севдим. Мен огълумны Мысырдан чагъырдым.

² Мен исраиллилерни чокъ чагъырдым, олар исе эп узакълаша эди. Олар Баалларгъа къурбанларны кетире, путларгъа къокъулы отларны якъа эди.

³ Мен Озюм Эфраимни юрмеге огреттим, оны къолларымда алып юрдим. Амма Мен оларгъа шифа бергенимден оларнынъ хаберлери олмады.

⁴ Мен оларны инсан мераметинен, севги багъларынен Озюме чектим. Бойнундан боюндырыкъны ала, эгилип, агъызларына аш къоя эдим.

⁵ Олар Мысыр мемлекетине къайтмайджакъ, лякин, Менден юзь чевиргенлери ичюн, оларнынъ падишасы Ашшур оладжакъ.

⁶ Къылыч оларнынъ шеэрлерини ураджакъ, къапу мандалларыны ёкъ этеджек, къара ниетлери ичюн оларны ашайджакъ.

⁷ Халкъым Менден даима узакълашмакъта. Оларны акъылларынен коклерге айланмагъа чагъыралар, амма кимсе бунъа ынтылмай.

Алла Озь халкъыны аджый

⁸ Сени насыл къалдыраджагъым, эй, Эфраим? Насыл ташлайджагъым сени, эй, Исраиль? Сени, Адма шеэрини киби, къалдырмагъа мумкюнимми? Цевоим шеэрине япкъанымны санъа япайыммы? Ичимде юрегим сызлады, аджыгъан дуйгъуларым алевленди!

⁹ Къызгъын ачувыма коре япмайджагъым, бир даа Эфраимни къырып ташламайджагъым. Мен – Аллам, Мен инсан дегилим. Сизинъ аранъызда Мен – Мукъаддес Аллам. Ачувланып, Мен шеэрге кирмейджегим.

¹⁰ Олар РАББИнинъ артындан кетеджеклер. Арслан киби, О, ырылдайджакъ. О, сесини береджек, ве огъуллары титреп, гъарптан келеджек.

¹¹ Къушлар киби, абдырайджакъ ве Мысырдан къайтаджакъ. Гогерджинлер киби, Ашшур мемлекетинден учаджакъ. Мен оларны эвлерине ерлештиреджегим, – дей РАББИ.

Алла Исраильни ве Ехуданы къабаатлай

¹² Эфраим этрафымны яланнен сарды, Исраиль халкъы алдавнен Мени ортагъа алды. Ехуда исе даа Алланен, о, Азиз Аллагъа даа садыкъ.