Къануннынъ текрары 9 - Мукъаддес Китап

Озь-озюнъизни алдатманъыз

¹ Динъле, Исраиль! Шимди сен, сенден буюк ве кучьлю миллетлернинъ мулькюни алмакъ ичюн, Иорданнынъ башкъа тарафына кечмектесинъ. Оларнынъ шеэрлери балабан, пекитильген диварлары коклерге тие.

² Анда чокъ сайылы ве юксек бойлу халкъ, анакълылар яшай. Сен оларны билесинъ, олар акъкъында: «Анакънынъ эвлятларына къаршы ким чыкъып олур?» – деп эшиткенсинъ.

³ Бугунь буны биль: Алланъ олгъан РАББИ огюнъден кете. О – эписини якъып ёкъ эткен атештир. О, оларны сенинъ огюнъде ёкъ этеджек, санъа бойсундыраджакъ. РАББИ санъа айткъаны киби, сен оларнынъ мулькюни тез-тез запт этеджексинъ ве озьлерини ёкъ этеджексинъ.

⁴ Алланъ олгъан РАББИ оларны огюнъден къувалагъан сонъ, юрегинъде: «Мен пек инсафлыдырым. Шунынъ ичюн РАББИ мени бу топракънынъ саиби олмакъ ичюн, алып кетирди», – айтма. РАББИ бу миллетлернинъ мулькюни оларнынъ яманлыгъы ичюн запт эте.

⁵ Кетип, бу топракънынъ саиби олмакънынъ себеби сенинъ инсафлыгъынъ ве юрегинънинъ догърулыгъы дегиль. Алланъ олгъан РАББИ шу миллетлерни огюнъден яманлыгъы ичюн къувалай. Онынъ баба-деделеринъизге Ибраим, Исхакъ ве Якъупкъа берген антыны беджермеге ниети бар.

Эвельки гуналарынъызны акъылда тутунъыз

⁶ Шунынъ ичюн, буны биль: сенинъ догъру яшайышынъ ичюн дегиль Алланъ олгъан РАББИ санъа бу яхшы топракънынъ саиби олмагъа разылыкъ бере. Сен – энъсеси къаткъан бир халкъсынъ.

⁷ Сахрада Алланъ олгъан РАББИни не къадар чокъ ачувландыргъанынъны унутма, шуны акъылынъда тут. Мысыр топрагъындан чыкъкъан куньден башлап бу ерге кельгендже сиз РАББИге къаршы чыкъа эдинъиз.

⁸ Хоревде сиз РАББИни ойле ачувландырдынъыз ки, О, сизге гъазапланып, сизни ёкъ этмеге якъын эди.

⁹ Мен дагъгъа чыкъып, анда таш леваларыны, РАББИ сизге береджек васиет леваларыны аладжакъ эдим. 40 кунь ве 40 гедже мен дагъда эдим, аш ашамай, сув ичмей эдим.

¹⁰ РАББИ манъа эки таш левасыны берди. Устьлеринде Алланынъ къолунен сёзлер язылгъан эди. РАББИ эписи бу сёзлерни, сиз дагъ янында топлашкъан куню, атеш ичинден айткъан эди.

¹¹ 40 кунь ве 40 гедже кечкен сонъ, РАББИ манъа эки таш левасы, васиет левасыны берди.

¹² Сонъ РАББИ манъа: «Тур, тез-тез мындан тюш. Сен Мысырдан алып чыкъкъан халкъынъ бозулды. Мен оларгъа буюргъан ёлдан тезден четке чыкътылар, маден иритип, озьлерине путны ясадылар», – деди.

¹³ РАББИ даа: «Бакъам-корем, бу халкъ – энъсеси къаткъан бир халкътыр.

¹⁴ Кет огюмден. Мен оларны ёкъ этерим, коклер тюбюнде адынынъ эсирини биле къалдырмайджагъым. Сенден исе олардан кучьлю ве чокъ сайылы миллетни асыл этерим», – деди.

¹⁵ Мен айланып, дагъдан тюшип башладым. Дагъ атешнен янмакъта эди, эки къолумда васиет левалары бар эди.

¹⁶ Иритильген маденден бузавны япып, Алланъыз олгъан РАББИге къаршы гуна къазангъанынъызны корьдим. РАББИ сизге буюргъан ёлдан тезден четке чыкъкъансыз.

¹⁷ Бу таш леваларыны алып, ерге аттым ве козьлеринъизнинъ огюнде сындырдым.

¹⁸ Сонъ кетип, РАББИнинъ огюнде ерге йыкъылдым. Эвельдеки киби, 40 кунь ве 40 гедже аш ашамай, сув ичмей эдим. Сиз буюк гуналарны къазангъан, бу яманлыкъны Онынъ огюнде япып, Оны пек ачувландыргъан эдинъиз.

¹⁹ Мен РАББИнинъ ачувындан ве афакъанындан пек къоркътым, О, сизлерни ёкъ этеджек ола эди. Бу сефер де РАББИ мени динъледи.

²⁰ РАББИ Харунгъа пек гъазапланды, оны ёкъ этмеге якъын эди. О вакъыт мен Харун ичюн дува эттим.

²¹ Сонъ сиз япкъан гуналы шейинъиз олгъан бузавны атеште якътым, урып парчаладым ве тоз киби уфакъ олгъандже эздим, сонъ бу тозны дагъдан акъкъан дерьягъа аттым.

²² Сонъ сиз РАББИни Тавера, Масса ве Киврот-Хаттаава ерлеринде ачувландырдынъыз.

²³ РАББИ: «Барынъыз да, Мен сизге береджек топракънынъ саиплери олунъыз», – айтып, сизни Къадеш-Барнеадан ёллагъан вакъытта, сиз кене Алланъыз олгъан РАББИге къаршы чыкътынъыз, Онъа ишанмадынъыз, сёзюни тутмадынъыз.

²⁴ Мен сизни бильген куньден башлап, сиз РАББИге къаршы чыкъа эдинъиз.

²⁵ РАББИнинъ огюнде ерге йыкъылып, 40 кунь ве 40 гедже ерде яттым, чюнки РАББИ сизни ёкъ этеджеги акъкъында айткъан эди.

²⁶ РАББИге дува этип, мен бойле дей эдим: «Эй, РАББИ-ТААЛЯ! Озюнъ халкъынъны, шахсий мулькюнъни ёкъ этме. Улулыгъынъда Сен оны сатын алдынъ, буюк къудретинъ оны Мысырдан алып чыкъты.

²⁷ Ибраим, Исхакъ ве Якъуп къулларынъны унутма. Бу халкънынъ инатлыгъына, яманлыгъына ве гуналарына бакъма.

²⁸ Ёкъса бизни алып чыкъкъан топракъта яшагъанлар бойле айтарлар: “РАББИ оларны сёз берген топрагъына кирсетип оламады. Оларны кореджек козю олмайып, сахрада ольдюрмек ичюн, алып чыкъкъан”.

²⁹ Олар исе – Сенинъ халкъынъ, сенинъ къыйметли мулькюнъ. Сен оларны буюк къудретинънен ве кучюнънен алып чыкъкъансынъ».