Къануннынъ текрары 27 - Мукъаддес Китап

Къурбанлыкъ акъкъында Мусанынъ эмири

¹ Сонъ Муса ве Исраиль акъсакъаллары халкъкъа бойле эмир эттилер: – Мен бугунь сизге берген эписи эмирлерни тутунъыз.

² Алланъыз олгъан РАББИ сизге береджек топракъкъа, Иордан озенининъ башкъа тарафына кечкен куню озюнъе балабан ташлар къойып, устьлерини киречнен сыла.

³ Деделеринънинъ Алласы олгъан РАББИ айткъаны киби, О, санъа сютнен бал акъкъан топракъны береджек. Бу топракъкъа кирмек ичюн, озенни кечкенинънен, шу ташларнынъ устюнде бу Къануннынъ сёзлерини яз.

⁴ Мен санъа бугунь буюргъаным киби, Иорданнынъ башкъа тарафына кечкен сонъ, шу ташларны Эвал дагъы устюне къой ве устьлерини киречнен аяла.

⁵ Анда Алланъ олгъан РАББИге къурбан ерини, ташлардан япылгъан къурбан ерини къур, амма ташларны демир алетинен ишлеме.

⁶ Алланъ олгъан РАББИнинъ къурбан ерини бутюн ташлардан яп ве сонъ Алланъ олгъан РАББИ ичюн айванларны къурбан чалып, бутюнлей якъ.

⁷ Анда аманлыкъ къурбанларыны да чалып, оларны аша ве Алланъ олгъан РАББИнинъ огюнде шенълен.

⁸ Ташлар устюнде бу Къанун сёзлерини ачыкъ ве окъунакълы яз.

Къаргъышлар

⁹ Муса ве левийли руханийлер бутюн Исраильге: – Исраиль, сюкют олып, динъле! Бугунь сен Алланъ олгъан РАББИнинъ халкъы олдынъ.

¹⁰ Алланъ олгъан РАББИнинъ сесини динълемек ве мен санъа бугунь буюргъан эмирлерни ве низамнамелерни тутмакъ керексинъ, – дедилер.

¹¹ Сонъ о куню Муса халкъкъа бойле эмир этти:

¹² – Иорданнынъ башкъа тарафына кечкенинъизнен, халкъкъа бахыт тилемек ичюн, Геризим дагъында бойле къабилелер турсунлар: Шимеон, Левий, Ехуда, Йиссакъар, Юсуф ве Биньямин.

¹³ Къаргъыш айтмакъ ичюн, Эвал дагъында бу къабилелер турсунлар: Рубен, Гъад, Ашер, Зевулун, Дан ве Нафталий.

¹⁴ Сонъ левийлилер бутюн исраиллилерге къычырып бойле айтсынлар:

¹⁵ «Агъачтан я да иритильген маденден путны япкъан ве оны гизли ерге къойгъан адамгъа лянет! Устанынъ къолундан чыкъкъан бу шей РАББИнинъ козюнде пистир». Бутюн халкъ джевап берип: «Амин!» – десин.

¹⁶ «Ана-бабасыны урьмет этмеген адамгъа лянет!» Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.

¹⁷ «Якъын адамнынъ топракъ пайынынъ сынъырыны къыбырдаткъан адамгъа лянет!» Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.

¹⁸ «Кёрны ёлдан ургъан адамгъа лянет!» Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.

¹⁹ «Ят халкълардан олгъанларгъа, оксюзлер ве тул апайларгъа адалетсиз янашкъан адамгъа лянет!» Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.

²⁰ «Бабасынынъ апайынен яткъан адамгъа лянет, чюнки о, бабасыны масхара этти». Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.

²¹ «Бирде-бир айваннен джынсий багъда олгъан адамгъа лянет!» Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.

²² «Татасынен я да къызкъардашынен, бабасынынъ къызынен я да анасынынъ къызынен яткъан адамгъа лянет!» Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.

²³ «Къайнанасынен яткъан адамгъа лянет!» Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.

²⁴ «Якъын адамны гизлиден ольдюрген адамгъа лянет!» Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.

²⁵ «Къабаатсыз адамны ольдюрмек ичюн къапар алгъан адамгъа лянет!» Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.

²⁶ «Бу Къануннынъ сёзлерини тутып беджермеген адамгъа лянеттир!» Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.