Къануннынъ текрары 26 - Мукъаддес Китап

Берекетнинъ биринджи мейвалары

¹ Алланъ олгъан РАББИ санъа мульк оларакъ береджек топракъкъа келип, онынъ саиби олгъанынънен ве анда яшап башлагъанынънен,

² Алланъ олгъан РАББИ санъа береджек ернинъ, топракънынъ эписи биринджи махсулларындан пай ал да, сепетке къойып, Алланъ олгъан РАББИ, Намы олсун деп, сайлап аладжакъ ерине бар.

³ О заман олгъан руханийге барып: «Бугунь Аллам олгъан РАББИнинъ огюнде айтам: РАББИ баба-деделеримизге ант эткени киби, бизге береджек олгъан топракъкъа кирдим», – айт.

⁴ Руханий къолунъдан сепетни алып, Алланъ олгъан РАББИнинъ огюне къояр.

⁵ Сен исе Алланъ олгъан РАББИнинъ огюнде бойле айт: «Дедем гъурбетликте кочеяткъан арамлы экен. О, Мысыргъа кеткен ве анда аз союнен гъурбетликте яшап башлагъан. Анда ондан буюк, къудретли ве чокъ сайылы миллет асыл олгъан.

⁶ Мысырлылар бизге ярамай бакъа ве хорлай, агъыр ишлер буюра эдилер.

⁷ Биз баба-деделеримизнинъ Алласы олгъан РАББИге къыямет къопардыкъ, РАББИ бизим давушымызны эшитти, беля алымызны, агъыр ишлеримизни ве азапларымызны корьди.

⁸ РАББИ буюк къудретинен ве кучюнен, буюк дешетнен, бельгилер косьтерип ве аджайип шейлерни япып, бизни Мысырдан чыкъарды.

⁹ Сонъ бизни бу ерге кетирип, бу топракъны, балнен сют акъкъан топракъны бизге берди.

¹⁰ Мына, РАББИ, мен энди Сен манъа берген топракънынъ биринджи махсулларыны кетирдим». Сонъ сепетни Алланъ олгъан РАББИнинъ огюне къой ве РАББИге ибадет эт.

¹¹ Сонъ Алланъ олгъан РАББИ санъа ве эвинъе берген эписи яхшылыкълар ичюн левийлилернен ве аранъызда ят халкълардан олгъанларнен берабер шенълен.

¹² Учюнджи йылында, он пайда бир пай бериледжек йылында, берекетинъден он пайда бир пайыны айырып битирген сонъ, оны левийлилерге, аранъыздаки ят халкълардан олгъанларгъа, оксюзлерге ве тул апайларгъа бер, олар оны сен яшагъан ерлеринъде тойгъандже ашасынлар.

¹³ Сонъ Алланъ олгъан РАББИге бойле айт: «Мен мукъаддес пайны алып, оны эвимден чыкъардым. Сен манъа буюргъанынъ киби, оны левийлилерге, арамыздаки ят халкълардан олгъанларгъа, оксюзлерге ве тул апайларгъа бердим. Эмирлеринъни бозмадым, оларны унутмадым.

¹⁴ Матем туткъанымда ондан ашамадым, элял олмайып оны джыймадым, ондан олюлерге бир шей бермедим. Мен Аллам олгъан РАББИнинъ сёзюни туттым, эписи буюргъанларынъны беджердим.

¹⁵ Коклерде булунгъан Озь еринъден бакъып, Озь халкъынъа Исраильге ве, бизге бермеге баба-деделеримизге ант эткенинъ киби, берген топракъкъа, сютнен бал акъкъан топракъкъа берекет бер».

Раббининъ халкъы

¹⁶ Бугунь Алланъ олгъан РАББИ эписи бу низамнамелерни ве къарарларны беджермеге эмир эте. Оларны тутып, бутюн джан-юректен беджер.

¹⁷ Сен бугунь РАББИге айткъансынъ ки, РАББИ – сенинъ Алланъдыр, Онынъ ёлундан юреджексинъ, низамнамелерини, эмирлерини ве къарарларыны тутаджакъсынъ ве Онынъ сёзюни динълейджексинъ.

¹⁸ Санъа айткъаны, сёз бергени киби, РАББИ бугунь, сен Онынъ шахсий халкъы олгъанынъны ве шунынъ ичюн Онынъ эписи эмирлерини тутмагъа борджлу олгъанынъны илян этти.

¹⁹ Сонъ О, сени эписи яраткъан миллетлерден устюн къояджакъ, ве сен макътав, нам ве улу шанлыкъ аладжакъсынъ. О, айткъаны киби, сен Алланъ олгъан РАББИнинъ азиз халкъы оладжакъсынъ.