Къадылар 18 - Мукъаддес Китап

Микъа ве Дан къабилеси

¹ О заманларда Исраильде падиша ёкъ эди. Шу заманларда Дан къабилеси озюне яшамагъа топракъ пайы къыдырып юре эди, чюнки онъа башкъа Исраиль къабилелерининъ арасында топракъ пайы берильмеген эди.

² Дан огъуллары бутюн къабилесинден Цора ве Эштаол шеэринден олгъан беш кучьлю аскерни сайлап, оларны шу мемлекет акъкъында эр шейни бильмек ичюн ёлладылар. – Барынъыз да, бу мемлекет акъкъында эр шейни билип келинъиз, – дедилер шу беш аскерге. Олар Эфраим дагъларына, Микъанынъ эвине кельдилер. Анда геджелемеге къалдылар.

³ Олар Микъанынъ эви янында олгъанда, яш левийлининъ сесини эшитип, оны таныдылар. Ичери кирип сорадылар: – Сени мында ким кетирди? Мында не япасынъ, ненен огърашасынъ?

⁴ Йигит оларгъа, Микъа онынъ ичюн не япкъаныны айтты: – О, мени парагъа тутты, мен онда руханийлик япам.

⁵ – Бизлер япаджакъ ишимиз хайырлы олур экенми-ёкъмы? Сен Алладан сорап биль, – дедилер олар.

⁶ Руханий: – Аманлыкънен кете беринъиз. Ёлунъыз РАББИнинъ козю огюнде! – деди.

⁷ Шу беш киши ёлуны девам эттилер, Лаиш шеэрине кельдилер. Шеэрнинъ сакинлерининъ къасеветсиз яшагъанларыны корьдилер. Сидонлылар киби, олар раат-раат, къасеветсиз яшай эдилер. О ерлерде оларны эзиетлеген, ерлеринден къувалагъан, оларгъа залымлыкъ эткен кимсе ёкъ эди. Сидонлылар олардан узакъ эди, къомшуларынен исе къатнашмай эдилер.

⁸ Беш аскер озь къабилесине, Цора ве Эштаол шеэрлерине къайтып кельген сонъ, агъа-къардашлары олардан: – Сонъ, не хабер? – деп сорадылар.

⁹ Олар: – Айдынъыз, барып, шу халкънен дженклешейик! Оларнынъ топрагъыны корьдик. О, пек гузельдир! Не беклеп отурасынъыз? Чокъ созманъыз, сеферге чыкъайыкъ да, шу топракъларны запт этейик!

¹⁰ Биз анда кельгенде, гъамсыз яшагъан адамларны тападжакъмыз. Оларнынъ топрагъы да пек чокъ. Алла сизинъ къолунъызгъа бу мемлекетни энди берди. О топракъларда бир шейде етишмемезлик ёкъ! – дедилер.

¹¹ Дан къабилесининъ алты юз аскери дженкке азырланып ве силяланып, Цора ве Эштаолдан чыкътылар.

¹² Ёлгъа чыкъып, Ехудада Кирьят-Яримнинъ якъынларында ордусыны ерлештирдилер. Шу ерге шимдиге къадар Махане-Дан дейлер. О, Кирьят-Яримнинъ артында ерлешкен.

¹³ Андан чыкъып, олар Эфраим дагъларына ёл алдылар ве Микъанынъ эвине еттилер.

¹⁴ Анавы беш аскер, Лаиш шеэрининъ ерине барып кельген сойлары, башкъа аскерлерге: – Бу эвлерде эфод, кичик путлар, мабут ве иритильген маденден япылгъан эйкельчик олгъаныны билесизми? Айды, не япаджагъынъызны тюшюнинъиз! – дедилер.

¹⁵ Олар яш левийлининъ эвине, яни Микъа яшагъан эвге таба бурулдылар, кирип, яш левийлинен селямлаштылар.

¹⁶ Дан огъулларындан алты юз силялангъан аскери араба къапусы янында турдылар.

¹⁷ Шу ерлерни бакъып кельген анавы беш аскер исе эвге кирип, мабутны, эфодны, кичик путларны ве иритильген маденден япылгъан эйкельчикни алдылар. Руханий араба къапусында турмакъта, алты юз силялангъан аскер де анда тура эдилер.

¹⁸ Анавы беш аскер Микъанынъ эвине кирип, мабутны, эфодны, кичик путларны ве иритильген маденден япылгъан эйкельчикни алдылар. Руханий олардан: – Сиз не япасынъыз? – деп сорады.

¹⁹ Олар: – Сус, къолунънен агъзынъны къапат. Бизнен берабер кель. Бизим руханийимиз, бизим бабамыз киби, олурсынъ. Бир адамнынъ эвинде руханий олмакътан бутюн къабиленинъ, Исраиль союнынъ руханийи олмакъ яхшы дегильми? – дедилер.

²⁰ Руханийнинъ юреги къуванды. Эфодны, кичик путларны ве мабутны алып, халкъкъа къошулды.

²¹ Сонъ халкъ ёлуны девам этти. Озь балаларыны, мал-мульклеринен берабер, тувар сюрюлерини де огге йибердилер.

²² Олар Микъанынъ эвинден узакълашкъанда, Микъанынъ эви янында яшагъан къомшулары топлашып, Дан огъулларынынъ пешинден къуваладылар

²³ ве оларны чагъырып башладылар. Дан огъуллары айланып, Микъагъа: – Не олды? Не ичюн адамларны топлап кельдинъ? – дедилер.

²⁴ Микъа оларгъа джевап берип: – Сизлер мен яптыргъан аллаларымны алып кеттинъиз, руханийимни де алып кеттинъиз, – деди. – Меним бир шейим къалмады! Даа да: «Не олды?» – деп сорайсызмы? – деди.

²⁵ Дан огъуллары онъа джевап берип: – Башкъа сесинъни эшитмейик! Ёкъса, бир къач адамларымыз ачувланып, сизинъ устюнъизге атыладжакълар, сенден де, къорантанъдан да бир шей къалмаз! – дедилер

²⁶ ве ёлларыны девам эттилер. Микъа кучь оларнынъ тарафында олгъаныны корип, арткъа чевирильди ве эвине къайтты.

²⁷ Аскерлер исе Микъанынъ яптырткъан шейлерини ве Микъада хызмет эткен руханийни алып кетип, Лаиш шеэрине таба ёл алдылар, анда раат-раат, къасеветсиз яшагъан адамларгъа уджюм эттилер ве оларны къылычнен ольдюрип, шеэрни якътылар.

²⁸ Лаиш сакинлерине кимсе ярдымгъа кельмеди, чюнки сидонлылар узакъ эди, къомшуларынен исе олар къатнашмай эдилер. Лаиш шеэри Бет-Реховнынъ янындаки вадийде ерлешкен эди. Дан адамлары бу шеэрни гъайрыдан къурып, анда ерлештилер.

²⁹ Шеэрнинъ адыны «Дан» къойдылар. Бу ад данлыларнынъ деделери олгъан Исраиль огъулларындан бирисининъ ады эди. Шеэрнинъ эвельки ады исе Лаиш эди.

³⁰ Дан огъуллары озьлерине иритильген маденден япылгъан эйкельчикни къойдылар. Шу ерлерден кочип кеткендже, Менашше огълунынъ Гершом огълу Ехонатан ве онынъ огъуллары Дан къабилесининъ руханийлери олдылар.

³¹ Алланынъ Эви бутюн вакъыт Шилода олгъанда, олар Микъа япкъан эйкельчикни озьлеринде туттылар.