Къадылар 16 - Мукъаддес Китап

Шимшон Гъазада

¹ Бир кунь Шимшон Гъазагъа кетип, анда бир фаишени корьди ве онъа кирди.

² Шимшоннынъ шеэрге кельгенини Гъазанынъ сакинлерине айттылар. Олар шу ерни алкъагъа сарып, бутюн гедже шеэр къапусы янында беклеп отурдылар. Бутюн гедже сакъланып отурды ве: «Мына кунеш чыкъсын да, биз оны ольдюрирмиз!» – деп тюшюндилер.

³ Шимшон яры геджеге къадар юкълады. Яры геджеде турды. Шеэр къапусынынъ диреклерине япышып, къапуны мандалынен берабер чыкъарды. Къапуны омузына къойып, Хеврон къаршысындаки дагънынъ тёпесине алып кетти.

Шимшон ве Далила

⁴ Сонъ Шимшон бир апайгъа севда олды. О апай Сорек вадийинде яшай эди. Онынъ ады Далила эди.

⁵ Фелестин укюмдарлары Далилагъа келип, онъа: – Оны алдатып бакъ: онынъ буюк кучь-къуветининъ сыры неде экен? Оны насыл багъламакъ, бойсундырмакъ ве енъмек мумкюн? Бизлер исе санъа эр биримиз 1 100 кумюш пара берермиз, – дедилер.

⁶ Далила Шимшондан: – Айтчы манъа, сенинъ буюк къуветинънинъ сыры неде? Сени насыл багъламагъа, насыл енъмеге мумкюн? – деп сорады.

⁷ – Эгер мени даа чий, къурумагъан еди дане дамарнен багъласалар, мен зайыфлашып, адий адам киби олурым, – деди онъа Шимшон.

⁸ Фелестин укюмдарлары Далилагъа еди дане чий, даа къурумагъан дамар кетирдилер. Ве о, Шимшонны багълады.

⁹ Фелестинлилер исе ичери одада сакъланып отура эдилер. – Шимшон! Сени алмакъ ичюн фелестинлилер кельди! – деди Далила. Шимшон бу дамарларны, алевленген кетен йиплери киби, узип ташлады. Къуветининъ сыры ойле де сыр олып къалды.

¹⁰ – Сен мени алдаттынъ! – деди Далила. – Сен манъа ялан айттынъ! Айтса манъа, сени насыл багъламакъ мумкюн?

¹¹ – Эгер мени янъы, даа къулланылмагъан аркъаннен багъласалар, мен зайыфлашып, адий адам киби олурым, – деди онъа Шимшон.

¹² Далила янъы аркъанлар алып, оны багълады. Сонъ: – Шимшон! Сени алмакъ ичюн фелестинлилер кельди! – деди. Ичери одада исе адамлар сакъланып отура эдилер. Шимшон аркъанларны, йип киби, узип ташлады.

¹³ – Сен мени эп алдатасынъ! – деди Далила Шимшонгъа. – Ялан айтасынъ! Ач сырынъны, сени ненен багъламакъ мумкюн? – Эгер меним еди сач орюмимни басмагъа токъусанъ ве оларны агъач иненен пекитсенъ, мен зайыфлашып, адий адам киби олурым, – деди онъа Шимшон.

¹⁴ Шимшон юкълагъанда, Далила онынъ еди сач орюмини басмагъа токъуды, ве агъач иненен пекитти. Сонъ: – Шимшон! Сени алмакъ ичюн фелестинлилер кельди! – деди. Шимшон уянды ве токъуджыларнынъ инесини орекенен ве басмасынен берабер сувурып ташлады.

¹⁵ – «Сени севем», дейсинъ, амма сенинъ юрегинъ меннен дегиль! – деди Далила. – Сен мени энди учь кере алдаттынъ. Буюк къуветинънинъ сыры неде олгъаныны манъа ойле де айтмадынъ, – деди Далила.

¹⁶ Эр кунь Далила бойле сёзлернен Шимшонны бездире, оны чекиштире эди. Шимшон булардан безди-тюнъюльди,

¹⁷ онъа сырыны ачты: – Мен бир вакъыт сачларымны къыркъмадым, – деди Шимшон. – Догъгъанымдан берли мен Алланынъ назарейим. Эгер сачларымны къыркъсалар, кучюм гъайып оладжакъ, мен адий адам киби оладжагъым, – деди.

¹⁸ Далила Шимшон онъа сырыны ачкъаныны анълады ве Фелестин укюмдарларыны чагъыртып: – Энди келинъиз, – деди. – О манъа сырыны ачты. Фелестин укюмдарлары онъа кельди, кумюш де алып кетирдилер.

¹⁹ Далила Шимшонны тизлеринде юкълатып, бир кишини чагъырды ве онъа Шимшоннынъ еди сач орюмлерини къыркъып алмагъа буюрды. Бойлеликнен, Шимшонны адий адам киби этти. Онынъ кучю гъайып олды.

²⁰ – Шимшон! Сени алмакъ ичюн фелестинлилер кельди! – деди Далила. Шимшон уянды ве: «Зарары ёкъ, бу сефер де къуртулырым», – деп тюшюнди. Лякин РАББИ оны къалдыргъаны акъкъында хабери ёкъ эди.

²¹ Фелестинлилер Шимшонны якъалады, онынъ козьлерини ойып чыкъардылар. Оны Гъазагъа кетирип, бакъыр зынджырларнен багъладылар. Зиндангъа ташлап, онъа дегирменде ашлыкъ чектирттилер.

²² Шимшоннынъ сачлары къыркъылгъан еринден яваш-яваш осип башлады.

Шимшоннынъ олюми

²³ Фелестин укюмдарлары озюнинъ Дагон адлы алласына буюк къурбан чалмакъ ве шенъленмек ичюн топлаштылар. – Алламыз душманымыз Шимшонны къолумызгъа берди! – дедилер.

²⁴ Халкъ Шимшонгъа бакъып, озюнинъ алласыны шуретлей ве: – Алламыз топракъларымызны тар-мар эткен душманымызны, арамыздан чокъ адам ольдюрген адамны къолумызгъа берди! – дей эдилер.

²⁵ Шенъленген фелестинлилер: – Шимшонны кетиринъиз, о бизни кейфлендирсин, – дедилер. Шимшонны зиндандан кетирттилер, ве о, оларны эглендире башлады. Шимшонны эвнинъ эки диреги арасында къойдылар.

²⁶ Шимшон оны етеклеп юрген яш огълангъа: – Эвни тутып тургъан диреклерни тапмагъа ярдым эт, диреклерге таянып турайым, – деди.

²⁷ Эв исе акъай-апай толу эди. Анда эписи Фелестин укюмдарлары топлашкъан эди, эвнинъ дамында да учь бинъ акъай-апай, Шимшон оларны эглендиреджек деп, отура эдилер.

²⁸ Шимшон РАББИни чагъырып: – РАББИ-ТААЛЯ! Мени хатырла! Аллам, манъа тек бу сефер кучь-къувет бер! Мен бир кереден фелестинлилерден эки козюмнинъ акъкъыны алайым! – деди.

²⁹ Сонъ Шимшон эвни тутып тургъан эки орта дирекни тутты ве эки къолунен оларгъа таянды. Онъ къолуны бир дирекке, сол къолуны экинджи дирекке таяды.

³⁰ – Фелестинлилернен берабер олейим! – деп къычырды Шимшон. Бар кучюнен диреклерни уйтеди, ве эв йыкъылды. Эр кес эв тюбюнде къалды – Фелестин укюмдарлары да, анда олгъан эписи кишилер де. Шимшон олеяткъанда, сагъ экенде ольдюрген адамлардан даа чокъ душман ольдюрди!

³¹ Шимшоннынъ агъа-къардашлары, бутюн союнен берабер келип, онынъ олюсини алып кеттилер. Оны алып кетип, Цора ве Эштаол арасында, бабасы Маноахнынъ къабринде дефн эттилер. Шимшон йигирми йыл девамында Исраильнинъ къадысы олды.