Къадылар 14 - Мукъаддес Китап

Шимшон ве фелестин къадыны

¹ Бир кере Тимнагъа кельгенде, Шимшон бир фелестинли къызны корьди.

² Эвине къайтып, о анасы-бабасына: – Мен Тимнада бир фелестинли къызны корьдим. Оны манъа апай алынъыз, – деди.

³ – Бизим халкъымыз арасында, сой-сопларынъ арасында къыз ёкъмы? Не ичюн къадын алмакъ ичюн, сюннетсиз фелестинлилерге кетесинъ? – дедилер онъа анасы ве бабасы. – Манъа бу къызны алынъыз! – деди Шимшон бабасына. – Мен оны бегендим.

⁴ Анасы ве бабасы буларнынъ эписи РАББИден олгъаныны бильмей эдилер. РАББИ фелестинлилерге уджюм этмек ичюн, фурсат беклей эди. О заманларда фелестинлилер исраиллилерге укюм эте эдилер.

⁵ Шимшон анасы-бабасынен бирликте Тимнагъа кетти. Олар Тимнанынъ юзюм багъчаларына кельгенде, Шимшоннынъ огюне окюрип яш арслан чапып чыкъты.

⁶ Шимшоннынъ устюне РАББИнинъ Руху энди. Шимшон арсланны, улакъны киби, парчалады. Онынъ эллеринде бир шей ёкъ эди. Лякин озь анасы-бабасына бир шей айтмады.

⁷ Шимшон Тимнагъа келип, шу къызнен лаф этти ве оны пек бегенди.

⁸ Бираз вакъыт кечкен сонъ, шу къызны апай алмакъ ичюн, Шимшон кене анда кетти. Ольдюрген арслангъа бакъмакъ ичюн ёлдан бурулды ве анда, арсланнынъ леши ичинде, бир талай балкъуртлар ве бал корьди.

⁹ Шимшон бир авуч балны алды да, ашай-ашай ёлуны девам этти. Анасы-бабасына келип, оларны балнен сыйлады, амма балнынъ арслан лешинден алгъаныны айтмады.

¹⁰ Энди Шимшоннынъ бабасы шу къызнынъ эвине кельди. Шимшон, яшларнынъ адетине коре, анда той япты.

¹¹ Шимшоннынъ кельгенини корип, эв саиплери тойда онынъ янындаки аркъадашлары олсун деп, отуз киши чагъырдылар.

¹² Шимшон оларгъа: – Айды, мен сизлерге бир тапмаджа айтайым. Эгер той девам этеджек еди кунь ичинде тапмаджаны чезип олсанъыз ве догъру джевабыны берсенъиз, мен сизге отуз кетен кольмек ве отуз урба берерим.

¹³ Эгер тапып оламасанъыз, сиз манъа отуз кетен кольмек ве отуз урба берерсинъиз, – деди. Олар джевап берип: – Айды, айта бер тапмаджанъны. Къана, динълейик! – дедилер.

¹⁴ Шимшон оларгъа бойле деди: – Ашагъан озю аш олды, кучьлю – татлы олды. Фелестинлилер учь кунь тапмаджаны чезип оламадылар.

¹⁵ Тойнынъ единджи куню кельди. Олар Шимшоннынъ апайына: – Акъайынъны алдатып, тапмаджанынъ джевабыны биль де, бизге айт, – дедилер. – Эгер япмасанъ, сени де, бабанънынъ эвини де якъармыз! Бизни не ичюн чагъырдынъыз? Эр бир шейимизни тартып алмакъ ичюнми?

¹⁶ Апайы Шимшонгъа агълап кельди ве: – Сенинъ мени кореджек козюнъ ёкъ, сен мени энди севмейсинъ! Сен меним халкъымдан олгъан кишилерге тапмаджа айттынъ, манъа исе джевабыны айтмагъа истемейсинъ! – деди. Шимшон джевап берди: – Мен джевабыны анама-бабама биле айтмадым. Санъа айтайыммы?

¹⁷ Тойнынъ еди куню девамында, апай агълап, Шимшоннынъ пешинден къалмады, агълады. Апайы о къадар бездирди ки, единджи куню Шимшон тапмаджанынъ джевабыны айтты, апайы исе буны озь халкъынынъ адамларына еткизди.

¹⁸ Мына тойнынъ единджи куню, кунь батмаздан эвель, шеэр сакинлери Шимшонгъа: – Балдан не татлы? Арсландан ким кучьлю? – дедилер. Шимшон оларгъа: – Эгер сизлер меним танамда ер сюрмеген олсанъыз, тапмаджамны чезип оламаз эдинъиз! – деп джевап берди.

¹⁹ Шимшонны РАББИнинъ Руху къаплады. Шимшон Ашкелонгъа кетип, анда отуз киши ольдюрди, урбаларыны чыкъарып, тапмаджасыны чезген адамларгъа берди. Сонъ исе пек ачувлы алда бабасынынъ эвине къайтып кетти.

²⁰ Шимшоннынъ апайы исе тойгъа кельген аркъадашларындан бирисининъ, киев тарафындаки шаатнынъ апайы олды.