Къадылар 11 - Мукъаддес Китап

¹ Гиладлы Йифтах кучьлю аскер эди. Онынъ анасы фаише, бабасы исе Гилад озю эди.

² Гиладнынъ апайындан да огъуллары бар эди. Олар осип-буюген сонъ, Йифтахны къувдылар ве: – Санъа бабамызнынъ мирасындан бир шей тюшмейджек. Сен башкъа апайнынъ огълусынъ, – дедилер.

³ Йифтах агъаларындан къачып, Тов мемлекетинде яшап башлады. Анда онынъ янында чешит ярамай адамлар топлашты ве Йифтахнен берабер ола эдилер.

⁴ Бираз вакъыт кечкен сонъ, аммонлылар исраиллилернен дженклешип башлады.

⁵ Аммонлылар исраиллилернен дженклешкен вакъытта, Гилад акъсакъаллары Йифтахны Тов мемлекетинден алып кельмеге кеттилер.

⁶ Олар Йифтахкъа: – Къайт, бизим ёлбашчымыз ол ве бизни аммонлыларгъа къаршы дженкке алып чыкъ! – дедилер.

⁷ Лякин Йифтах Гилад акъсакъалларына джевап берип: – Эвель мени кореджек козюнъиз ёкъ эди, мени бабамнынъ эвинден къуваладынъыз. Шимди исе башынъызгъа беля тюшкенде, мени къыдырып кельдинъизми? – деди.

⁸ Гилад акъсакъаллары Йифтахкъа: – Шунынъ ичюн де биз санъа кельдик. Бизнен кель, аммонлыларнен дженклеш ве бизим башлыгъымыз, бутюн Гиладнынъ башлыгъы ол, – дедилер.

⁹ Йифтах Гилад акъсакъалларына: – Эгер мен сизнен къайтсам, аммонлыларнен дженклешсем, ве РАББИ манъа гъалебе багъышласа, мен сизинъ башлыгъынъыз олурыммы? – деди.

¹⁰ Гилад акъсакъаллары Йифтахкъа: – РАББИ шаатымыз олсун! Сен айткъанынъ киби япармыз! – дедилер.

¹¹ Бундан сонъ Йифтах Гилад акъсакъалларынен кетти. Халкъ оны башлыкъ ве ёлбашчы япты. Йифтах озь шартыны Мицпада, РАББИнинъ огюнде, текрарлады.

¹² Йифтах аммонлыларнынъ падишасына эльчилер йиберип: «Сен менден не истейсинъ? Не ичюн топракъларыма дженкнен кельдинъ?» – деди.

¹³ Аммонлыларнынъ падишасы Йифтахкъа джевап берип: – Исраиллилер Мысырдан кетеяткъанда, Арнондан Яббокъкъа ве Иордангъа къадар меним топракъларымны тутып алдылар. Шу топракъларны яхшылыкънен къайтарып бер! – деди.

¹⁴ Йифтах аммонлыларнынъ падишасына кене эльчилер йиберди ве

¹⁵ бу сёзлерни айтмагъа эмир этти: «Йифтах бойле айта: Исраиль моавлы ве аммонлыларнынъ топрагъыны тутып алмады.

¹⁶ Мысырдан чыкъып, исраиллилер сахрадан тап Къызыл денъизге къадар кетип, Къадешке кельдилер.

¹⁷ Андан исраиллилер Эдом падишасына риджа этип: “Сенинъ топракъларынъдан кечмеге рухсет эт”, – деп эльчилер йибердилер. Амма Эдом падишасы рухсет этмеди. Олар Моав падишасына риджа эттилер, о да рухсет этмеди. Исраиллилер Къадеште къалмагъа меджбур олдылар.

¹⁸ Сонъ олар Эдом ве Моавны кечмейип, сахрадан кеттилер. Моавнынъ шаркъындан кечип, Арноннынъ артында ордусыны ерлештирдилер. Лякин Моавнынъ сынъырларына кирмедилер. (Арнон исе Моавнынъ сынъыры.)

¹⁹ Исраиллилер аморлыларнынъ падишасы Сихонгъа, Хешбон падишасына, эльчилер йибердилер ве риджа этип: “Бизге топракъларынъдан кечип, мемлекетимизге бармагъа рухсет эт”, – дедилер.

²⁰ Амма Сихон исраиллилерге топракъларындан кечмеге рухсет этмеди. О, бутюн ордусыны топлап, Яхац янында турып, исраиллилернен дженк башлады.

²¹ Сонъ РАББИ, Исраильнинъ Алласы, Сихонны ве бутюн ордусыны исраиллилернинъ къолуна берди. Олар Сихонны къырып, о мемлекеттеки аморлыларнынъ бутюн ерлерини тутып алдылар.

²² Аморлыларнынъ бутюн ерлерини – Арнондан башлап Яббокъкъа къадар, сахрадан башлап Иордангъа къадар олгъан топракъларыны тутып алдылар.

²³ Бойле этип, РАББИ, Исраильнинъ Алласы, шу топракъларны аморлылардан тартып алды ве Озюнинъ халкъына Исраильге берди. Сен исе энди оны бизден тартып аладжакъ оласынъмы?

²⁴ Сен санъа алланъ Кемош берген топракъларны идаре этесинъ. Биз исе Алламыз РАББИ бизге берген бутюн ерлерни идаре этеджекмиз.

²⁵ Сен Моав падишасы Циппор огълу Балакътан яхшысынъмы? О исе, Исраильнен давалашмады ве дженклешмеди!

²⁶ Учь юз йылдан берли исраиллилер Хешбон ве этрафындаки койлерде, Ароэр ве этрафындаки койлерде ве Арнон бою бутюн шеэрлерде яшайлар. Не ичюн сен бу ерлерни эвель тартып алмадынъ?

²⁷ Мен джанынъны агъыртмадым, сен исе манъа ярамайлыкъ истеп, меннен дженклешмеге кельдинъ. Шимди Суд Этиджи РАББИ исраиллилерни ве аммонлыларны суд этсин!» – деди.

²⁸ Амма Аммон падишасы Йифтахнынъ сёзлерини динълемеди.

²⁹ Йифтахкъа РАББИнинъ Руху энди. Гиладдан кечип, Менашше топракъларындан кечип, Йифтах Гиладдаки Мицпа шеэрине кельди, андан аммонлыларгъа къаршы чыкъты.

³⁰ Йифтах РАББИге адакъ берип: – РАББИм, мен аммонлыларны енъсем,

³¹ аммонлыларнен дженктен сонъ эвге аман-эсен къайтып кельгенде, эвимнинъ къапусындан биринджи не чыкъса, оны Санъа багъышларым! О, меним бутюнлей якъыладжакъ къурбаным олур, – деди.

³² Сонъ Йифтах аммонлыларгъа къаршы чыкъты ве оларгъа уджюм этти. РАББИ аммонлыларны онынъ къолуна берди.

³³ Йифтах оларны дарма-дагъын этти, Ароэрден башлап Миннитке ве Авел-Керамимге къадар йигирми шеэрни якъып-йыкъып ёкъ этти. Бойле этип, аммонлылар исраиллилерге бойсундылар.

Йифтахнынъ къызы

³⁴ Йифтах эвине, Мицпагъа къайтып кельди. Оны къаршылап, ойнап, даре чалып къызы келе эди. Бу Йифтахнынъ бирден-бир къызы эди. Башкъа не къызы, не де огълу бар эди.

³⁵ Къызыны корьгенде, Йифтах устюндеки урбаларыны йыртып, бар сесинен къычырды: – Вай, къызым! Не яптынъ сен! Башыма белялар кетирдинъ! Мен РАББИге сёз бердим, сёзюмден вазгечип оламам!

³⁶ Къызы исе: – Бабачыгъым! Эгер РАББИге сёз берген олсанъ, манъа сёз бергенинъ киби яп. РАББИ санъа енъиш багъышлады, ве сен душманларынъ аммонлылардан акъкъынъны алдынъ! – деди.

³⁷ Сонъ даа бабасына: – Тек бир истегим бар: эки ай беклеп тур. Мен дагъларгъа кетип, достларымнен берабер къыз олып къаладжагъыма агълайджагъым! – деп къошты.

³⁸ Бабасы: – Бар, – деди. Ве оны эки айгъа йиберди. Къызы достларынен дагъларгъа кетти ве анда бутюн омюр къыз олып къаладжагъына агълады.

³⁹ Эки ай кечип кеткен сонъ, бабасына къайтып кельди, ве бабасы эвель берген адагъыны ерине кетирди. Къызына акъай къолу тиймеди.

⁴⁰ О замандан берли эр йылы Исраиль къызлары дёрт куньге дагъларгъа кетип, гиладлы Йифтахнынъ къызыны анъмагъа исраиллилернинъ адети олып къалды.