Йирмея 51 - Мукъаддес Китап

Вавилоннынъ йыкъылувы

¹ РАББИ бойле дей: – Бакъынъыз! Мен Вавилонгъа ве Лев-Камайгъа къаршы ёкъ этиджи ельни котереджегим.

² Вавилонгъа къаршы ябанджыларны ёлларым да, орманда богъдайны савургъан киби, олар оны савураджакълар, топрагъыны бошатаджакълар, яман беля кельген куню онъа эр тарафтан уджюм этеджеклер.

³ Окъчугъа яйны тартмагъа ве зырх киймеге ёл берменъиз, йигитлерини аджыманъыз, эписи аскерлерини ёкъ этинъиз.

⁴ Къасдийлилернинъ топрагъында ве шеэрнинъ сокъакъларында ольдюрильгенлер ве окънен яралангъанлар ятаджакълар.

⁵ Алла, Ордуларнынъ РАББИси, Исраильни ве Ехуданы ташлап кетмеди; Исраильнинъ Азизи огюнде топракълары гуналаргъа толу олса да, олар тул къадын олмадылар.

⁶ Вавилон шеэринден къачынъыз, эр биринъиз джанынъызны къуртарынъыз, ёкъса Вавилоннынъ акъсызлыгъы ичюн гъайып оладжакъсынъыз! О вакъыт РАББИ оны джезалайджакъ, къазангъанына коре къаршылыкъ береджек.

⁷ Вавилон РАББИнинъ элинде алтын савут киби эди; о, бутюн ер юзюни сархошлатты. Халкълар ондан шарап ичип, акъылындан айырылдылар.

⁸ Вавилон апансыздан йыкъылып, чиль-парча олды! Артындан агъланъыз, яралары ичюн мелем алынъыз, бельки о, яхшы олур.

⁹ – Биз Вавилонны бакъа эдик, амма о, яхшы олмады. Айдынъыз, оны ташланъыз, эр биримиз озь топрагъымызгъа кетейик. Онынъ акъкъындаки къарар коклерге тараф котерилип, булутларгъа къадар етти.

¹⁰ РАББИ бизни къорчалап, акълады, айдынъыз, кетейик, Сионда Алламыз РАББИмизнинъ ишлерини хабер этейик.

¹¹ Окъларынъызны къайранъыз, окълукъларынъызны толдурынъыз. РАББИ Мадай падишаларынынъ рухуны къозгъады, Вавилонны ёкъ этмеге ниетленди. РАББИ оны джезалай, Озь Сарайы ичюн джезалай.

¹² Вавилон диварларынынъ къаршысында байракъ котеринъиз, сакъчыларны къавийлештиринъиз, къаравулларны ерлештиринъиз, къапкъанларны азырланъыз. РАББИ Вавилоннынъ халкъы акъкъында не айткъан олса, тюшюнгенини ерине кетирир.

¹³ Сен буюк сувлар янында яшайсынъ, байлыгъынъ пек буюк олды! Сонъунъ кельди, ачкозьликнинъ заманы толды.

¹⁴ Ордуларнынъ РАББИси Озюнен ант этти: – Сарынчкъалар киби, адамлар сени толдураджакълар, санъа къаршы къычыраджакълар!

Аллагъа шан-шурет бильдирген гимн

¹⁵ Рабби Озь кучюнен ерни яратты, акъылынен дюньяны пекитти, анълавынен коклерни джайды.

¹⁶ О гудюрдесе, коктеки сувлар шувулдар, ер юзюнинъ кенарындан О, булутларны кетирир, ягъмур арасында яшын яратыр, анбарларындан ель уфюртир.

¹⁷ Эр бильгисиз адам акъылсыздыр; путларны яраткъан уста утаныр; онынъ ириткени – ялан, онда рух ёкътыр.

¹⁸ Олар бош, кулькюнчли бир шейдир, джеза вакъты кельгенде, олар ёкъ оладжакълар.

¹⁹ Якъупнынъ пайы исе оларгъа ошамаз. Алла эр шейни яратты, ве Исраиль – Онынъ шахсий халкъы. Алланынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИси.

Раббининъ токъмагъы

²⁰ Сен меним токъмагъым, дженк алетимсинъ! Сеннен халкъларны урдым, сеннен падишалыкъларны харап эттим.

²¹ Сеннен атнен атлыны йыкътым, сеннен эм дженк арабасыны, эм арабаджыны урдым.

²² Сеннен акъайны ве апайны урдым, сеннен эм яшны, эм къартны урдым, сеннен эм йигитни, эм къызны урдым.

²³ Сеннен чобанны ве айванларыны урдым, сеннен топракъны ишлегенни ве малыны урдым, сеннен виляет башларыны ве акимлерни урдым.

Вавилоннынъ джезасы

²⁴ – Козюнъиз огюнде Сионда бутюн яманлыкъ эткенлери ичюн, Вавилонгъа ве къасдийлилернинъ топрагъында яшагъанларнынъ эписине къазангъанларыны берерим, – дей РАББИ.

²⁵ – Мен санъа къаршым, эй, олюм дагъы! – дей РАББИ. – Сен бутюн ерни гъайып эткенинъ ичюн, санъа къаршы къолумны котеририм, сени къаялардан ашагъы авдарырым, якъылгъан бир дагъгъа чевиририм.

²⁶ Коше ве темель ичюн сенден ташлар алынмайджакъ, эбедиен бакъымсыз оладжакъсынъ, – дей РАББИ.

²⁷ Ер юзюнде байракъны котеринъиз! Халкълар арасында боразан чалынъыз! Вавилонгъа къаршы дженк этмек ичюн халкъларны айырып элялланъыз. Онъа къаршы Арарат, Минний ве Ашкеназ падишалыкъларыны чагъырынъыз, онъа къаршы бир ёлбашчыны къоюнъыз, къоркъунчлы сарынчкъа киби, атларны топланъыз.

²⁸ Онъа къаршы халкъларны багъышланъыз, Мадай падишаларыны, виляет башлыкъларыны ве эписи акимлерини, къолларындаки бутюн мемлекетлерни айырып элялланъыз.

²⁹ Ер юзю сарсыла ве титрей, РАББИнинъ ниети ерине келе, Вавилон топрагъы бакъымсыз, адамсыз ер оладжакъ.

³⁰ Вавилоннынъ аскерлери дженк этмектен вазгечти, къалелеринде отуралар, кучьлери битти-тюкенди, къадынлар киби такъатсыз олдылар. Эвлери атешке берильди, мандаллары къырылды.

³¹ Чапар чапаргъа, хаберджи хаберджиге хабер этип, Вавилоннынъ падишасына бильдирелер: Шеэр эр тарафтан запт этильди,

³² дерьянынъ сай ерлери тутулды, къалелери атешке берильди, аскерлери къоркъу тюбюнде къалды.

³³ Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: – Вавилон къызы – басылаяткъан арман кибидир, аз къалды да, оракъ вакъты келеджек.

³⁴ – Вавилон падишасы Невукъаднеццар мени ашай, кемире эди. Аждерха киби, мени ашады, бош савуткъа чевирди; къарныны татлы ашларымнен толдурды, сонъ мени къусты.

³⁵ Бедениме япылгъан зорбалыкъ Вавилонгъа этильсин, – дейджек Сион халкъы. – Тёкюльген къаным къасдийлилернинъ башында олсун, – дейджек Ерусалим.

Рабби Исраильге ярдым эткени акъкъында

³⁶ Онынъ ичюн РАББИ бойле дей: – Бакъынъыз! Мен сенинъ даванъны чезерим, сенинъ тарафынъны тутып, оны джезаларым, денъизини харап этерим, чокъракъ сувларыны къурутырым.

³⁷ Вавилон таш обасы, шакъалларнынъ ювасы оладжакъ, бакъымсыз ве адамсыз къаладжакъ, къоркъунчлы шейге чевириледжек.

³⁸ Арсланлар дайын, къычыралар, яш арсланлар киби, ырылдайлар.

³⁹ Амма олар къызышкъанларында, Мен оларгъа байрам япып, эписини сархош этеджегим. Олар кейфленип, эбедий юкъугъа даладжакълар ве уянмайджакълар, – дей РАББИ.

⁴⁰ – Къозуларны, къочкъарларны ве текелерни киби, оларны соймагъа алып кетерим.

Вавилоннынъ такъдири

⁴¹ – Шешах насыл алынды! Бутюн ер юзюнинъ шурети запт этильди! Халкълар арасында Вавилон насыл бакъымсыз олды!

⁴² Денъиз Вавилонны басты, къабаргъан далгъалар оны къаплады.

⁴³ Шеэрлери бакъымсыз къалды, сувсуз топракъкъа, бош чёльге, адамсыз ерге чевирильди; инсанлар ондан кечмейджек.

⁴⁴ Вавилонда Бел путуны джезалайджагъым, юткъаныны къустураджагъым. Энди халкълар мында кельмейджек, Вавилоннынъ диварлары биле йыкъыладжакъ.

⁴⁵ – Ортасындан чыкъ, эй, халкъым! эр биринъиз РАББИнинъ алевли гъазабындан джанынъызны къуртарынъыз.

⁴⁶ Ер юзюнде эшитильген хаберлерден тавшан юрек олманъыз, къоркъманъыз. Бир йыл бир хабер даркъалыр, келеджек йылы – башкъасы: «Ер юзюнде зорбалыкъ, падишагъа къаршы падиша чыкъа!»

⁴⁷ Динъленъиз! Ойле куньлер келеджек ки, Мен Вавилон путларыны джезалайджагъым, бутюн мемлекети масхара оладжакъ, ольдюрильгенлер ерге тюшеджек.

⁴⁸ Вавилонгъа шимальден ёкъ этиджилер келеджек, ве ер, кок ве оларда олгъан эр шей къуванаджакълар, – дей РАББИ.

⁴⁹ Вавилон исраиллилерни ольдюргени ичюн, Вавилонда да бутюн мемлекет бою ольдюрильгенлер ятаджакъ.

Вавилон сакинлерининъ келеджеги акъкъында хабер

⁵⁰ Эй, къылычтан къуртулгъанлар! кетинъиз, токътаманъыз! Даа узакъта олгъанда, РАББИни акъылынъызда тутунъыз, Ерусалим акъкъында тюшюнинъиз.

⁵¹ Бизни яманлагъанларда, утана эдик; ябанджылар РАББИ Эвининъ азиз ерлерине киргенде, масхаралыкъ бетлеримизни къаплады.

⁵² Онынъ ичюн ойле куньлер келеята ки, – дей РАББИ, – Мен путларыны джезалайджагъым, бутюн мемлекетинде яралылар ынъранаджакълар.

⁵³ Вавилон коклерге котерильсе де, юксекликте къалесини къавийлештирсе де, эписи бир онъа Менден ёкъ этиджилер келеджек, – дей РАББИ.

⁵⁴ Вавилонда ярдымгъа чагъыралар, къасдийлилернинъ топрагъы буюк харабеге огърады.

⁵⁵ РАББИ Вавилонны йыкъаджакъ, къопай сесини кеседжек. Буюк сувлар киби, далгъалары шувулдай, шаматалы сеслери гудюрдей.

⁵⁶ Вавилонгъа къаршы ёкъ этиджи чыкъаджакъ, кучьлю аскерлери алынаджакъ, яйлары къырыладжакъ. РАББИ, джезалагъан Алла, эр кеске акъларыны береджек.

⁵⁷ Вавилоннынъ башлыкъларыны, акъыллы адамларыны, виляет башлыкъларыны, акимлерини ве аскерлерини сархош этерим де, эбедий юкъугъа даладжакълар ве бир даа уянмайджакълар, – дей Падиша, Онынъ Ады – Ордулар РАББИсидир!

⁵⁸ Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Вавилоннынъ къалын диварлары темелине къадар йыкъыладжакъ, юксек араба къапулары якъыладжакъ. Халкълар бошуна чалыштылар, миллетлер нафиле къыйналдылар, эр шей янаджакъ!

⁵⁹ Цидкия Ехудада дёртюнджи йыл падишалыкъ эткенде, Йирмея пейгъамбер Махсеянынъ торунына, Нериянынъ огълу Сераягъа бойле хабер этти. Серая, Цидкиянынъ баш вазифедары олып, о вакъыт онен берабер Вавилонгъа кете эди.

⁶⁰ Йирмея Вавилоннынъ башына келеджек бутюн беляларны бир китапкъа язды. Оларнынъ эписи, Вавилон акъкъында бутюн сёзлер, мында язылгъандыр.

⁶¹ Йирмея Сераягъа: – Вавилонгъа кельгенде, бакъ, бутюн бу язылгъан шейлерни окъу, – деди,

⁶² – ве айт: «Я РАББИ! Бу ерни ёкъ этеджегинъни, ичинде не инсан, не айван къаладжагъыны, о ер эбедиен бакъымсыз оладжагъыны айттынъ».

⁶³ Бу кягъытны окъугъан сонъ, онъа бир таш багълап, Фират дерьясынынъ ортасына фырлат.

⁶⁴ Сонъ айт: «Вавилон да бойле батып кетеджек, ве Мен онынъ башына тюшюрген белядан ич бир вакъыт котерип олмайджакъ, асыл такъаттан кесиледжек». Йирмеянынъ сёзлери мында бите.