Йирмея 50 - Мукъаддес Китап

Вавилон акъкъында къарар

¹ Вавилон ве къасдийлилернинъ топрагъы акъкъында РАББИнинъ Йирмея пейгъамбернен берильген хабери:

² – Халкъларгъа хабер этинъиз ве бильдиринъиз! Байракъ котерип, илян этинъиз, гизлеменъиз! «Вавилон алынды, – айтынъыз, – Бел алласы масхара олды, Меродакъ алласы йыкъылды, путлары масхара олды, аллалары чиль-парча олды».

³ Шимальден онъа къаршы бир халкъ котерильди, о, онынъ топрагъыны бакъымсыз этеджек, анда не адамлар, не айванлар яшайджакъ, эписи долашып кетеджек.

Эсирликтен къайтув акъкъында

⁴ – О куньлерде ве о заманларда, – дей РАББИ, – Ехуда огъулларынен берабер Исраиль огъуллары келеджек, агълап-сызлап юреджеклер, РАББИни, оларнынъ Алласыны, къыдыраджакълар.

⁵ Сионгъа кеткен ёл акъкъында сорайджакълар, юзьлерини онъа тараф чевирип: «Айдынъыз, РАББИге къошулайыкъ, эбедий унутылмыз васиетини къабул этейик», – дейджеклер.

⁶ – Халкъым гъайып олгъан къойлар киби эди, чобанлары оларны ёлдан урдылар, дагъларда дагъыттылар; олар дагъ-байыр долашып, тургъан ерлерини унуттылар.

⁷ Оларны тапкъан эр кес оларны ашай эди, оларны хорлагъанлар: «Бизлер къабаатлы дегильмиз! Олар озьлери РАББИнинъ огюнде гуна яптылар, адалет чокърагъы, баба-деделерининъ ишанчы огюнде, РАББИнинъ огюнде гуна ишледилер», – дей эдилер.

⁸ Вавилондан къачынъыз, къасдийлилернинъ топрагъындан кетинъиз, къойларнынъ башында текелер киби олунъыз.

⁹ Мына, Мен буюк халкъларны котерип ве топлап, оларны шималь топрагъындан Вавилонгъа кетиреджегим. Олар шеэрге къаршы ерлешип, оны запт этеджеклер. Окълары – уста аскерлер кибидир, бири гъаниметсиз къайтмайджакъ.

¹⁰ Къасдийлилернинъ мемлекети оларнынъ гъанимети оладжакъ, оны чайпагъанлар малына тояджакълар, – дей РАББИ.

¹¹ Сизлер шенъленип, къувана эдинъиз, Меним топрагъымны харап эттинъиз. Таналар киби, отлакъ устюнде къуванчнен секире эдинъиз, дженк атлары дайын, кишней эдинъиз.

¹² Сизинъ ананъыз пек утанаджакъ, сизни тапкъан къадын масхара оладжакъ. Бакъынъыз! О халкъларнынъ келеджеги – сахра, къуру топракъ ве сувсуз чёльдир.

¹³ РАББИнинъ гъазабындан анда кимсе яшамайджакъ, о, бакъымсыз ерге чевириледжек. Вавилоннынъ янындан кечкен эр кес шашып къаладжакъ, беляларыны корьген сызгъырып аладжакъ.

¹⁴ Вавилоннынъ чевресинде сырагъа тизилинъиз; яйны чеккенлернинъ эписи, окъларны аджымаздан, онъа атынъыз! О, РАББИге къаршы гуна ишледи.

¹⁵ Эр тарафтан онъа къаршы багъырынъыз! Шеэр ярдым сорай, амма къуллелери бозулды, диварлары ерге йыкътырылды. Бу – РАББИнинъ джезасы! Оны джезаланъыз! О насыл япкъан олса, сиз онъа да айны япынъыз!

¹⁶ Вавилонда эм сачкъанларны, эм оракъ вакътында берекет джыйгъанны ёкъ этинъиз. Гъайып этиджи къылычтан къоркъып, эр бири озь халкъына къайтсын, эр бири озь топрагъына къачсын.

Исраильнинъ къайтувы акъкъында

¹⁷ Исраиль – дагъылгъан къойлар кибидир, оларны арсланлар къувалады. Эвель Ашшурнынъ падишасы оны ашай эди, бу сонъкиси исе, Вавилон падишасы Невукъаднеццар онынъ кемиклерини къырды.

¹⁸ Онынъ ичюн Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: – Мына, Ашшурнынъ падишасыны насыл джезалагъан олсам, Вавилон падишасыны ве онынъ мемлекетини де ойле джезаларым.

¹⁹ Исраильни отлагъына къайтараджагъым, ве о, Къармел дагъларында ве Башан еринде отлайджакъ. Эфраим ве Гилад дагъларында джаныны тойдураджакъ.

²⁰ О куньлерде ве о заманларда, – дей РАББИ, – Исраильнинъ къабаатыны къыдырсалар да, о, ич бир ерде олмайджакъ; Ехуданынъ гуналарыны къыдырсалар да, оларны тапамайджакълар. Мен сагъ къалдыргъанларымны багъышлайджагъым.

²¹ Мератаим топрагъына къаршы дженкнен кет, Пекъод адамларыны джезала, оларны ольдюр, артларындан бир шей къалдырма, – дей РАББИ. – Мен санъа бутюн буюргъанларымны беджер.

²² Мемлекетте дженк шаматасы эшитиле, орталыкъ пек харап этиле.

²³ Бутюн ер юзюни ургъан токъмакъ къырылды, чиль-парча олды! Халкълар арасында Вавилон къоркъунчлы шейге чевирильди!

²⁴ Сенинъ ичюн къапкъан къойдым, Вавилон, бильмезден, сен къапкъангъа тутулдынъ! РАББИге къаршы чыкъкъанынъ ичюн, Сени тапып туттылар!

²⁵ РАББИ озь силяханесини ачты, андан гъазабынынъ силяларыны алды, Рабби, Ордулар РАББИсининъ къасдийлилернинъ мемлекетинде япаджакъ иши бар.

²⁶ Эписи тарафлардан онъа барынъыз, анбарларыны ачынъыз, богъдай кебени киби, эписини бир ерге топланъыз, оны бутюнлей ёкъ этинъиз, ондан бир шей къалдырманъыз.

²⁷ Эписи бугъаларыны ольдюринъиз, союлмагъа кетсинлер! Башларына беля! Оларнынъ куню, джеза аладжакъ заманлары кельди!

²⁸ Вавилон топрагъындан къуртулгъанларнынъ, къачкъанларнынъ сеслери эшитиле. Олар Сионда РАББИнинъ джезасы акъкъында, Сарайы ичюн Алламызнынъ джезасы акъкъында хабер этелер.

²⁹ Вавилонгъа къаршы эписи окъчуларны чагъырынъыз! Онынъ чевресинде ордунен ерлешинъиз, андан кимсе къачып къуртулмасын. Ишлерине коре акъларыны беринъиз, о, насыл арекет эткен олса, онъа да айнысыны япынъыз. О, РАББИге, Исраильнинъ Азизине къаршы арсызлыкънен котерильди.

³⁰ Шунынъ ичюн яш огъланлары сокъакъларында сериледжек, эписи аскерлер о куню ёкъ этиледжеклер, – дей РАББИ.

³¹ – Бакъ, Мен санъа къаршы чыкъам, эй, макътанчакъ! – дей Ордуларнынъ РАББИ-ТААЛЯсы. – Сенинъ кунюнъ, джеза вакътынъ кельди.

³² Макътанчакъ сюрюнир ве йыкъылыр, оны кимсе котермейджек. Шеэрлерини атешке береджегим, бутюн чевресини якъып ёкъ этеджек.

³³ Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Исраильнинъ ве Ехуданынъ огъулларыны хорлайлар; исраиллилерни ве ехудалыларны эсирликке алгъанлар оларны эсирликте туталар, йибермеге истемейлер.

³⁴ Амма оларнынъ Къуртарыджысы кучьлюдир, Онынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИси. О, оларнынъ ишини мытлакъа чезеджек, топракъларына раатлыкъ береджек, Вавилонда яшагъанларны сарсытаджакъ.

³⁵ – Къасдийлилерге ве Вавилонда яшагъанларгъа, башлыкъларгъа ве акъыллы адамларгъа къаршы къылыч котерильди! – дей РАББИ.

³⁶ – Ялан пейгъамберлерге къаршы къылыч котериледжек, ве олар акъылдан таяджакълар. Аскерлерине къаршы къылыч чыкъаджакъ, ве олар рухтан тюшеджеклер.

³⁷ Атларына ве арабаларына къаршы, араларында яшагъан чешит халкъларгъа къаршы къылыч котериледжек, ве олар къадынлар киби оладжакълар. Байлыкълары устюне къылыч котерильген, шу байлыкълар хырсызланаджакъ.

³⁸ Сувларына къургъакълыкъ келеджек, ве олар сувсуз къаладжакъ; бу – путлар топрагъыдыр, къоркъунчлы путлардан олар делиреджеклер.

³⁹ Анда чёль махлюкълары шакъалларнен бирликте, ве девекъушуларнынъ балалары яшайджакъ. Эбедиен ич кимсе анда яшамайджакъ, несильден несильге топракъ адамсыз къаладжакъ.

⁴⁰ Алла Содомнен Гомораны ве къомшу шеэрлерини насыл йыкъкъан олса, – дей РАББИ, – мында да бир адам яшамайджакъ, инсан огълу ерлешмейджек.

⁴¹ Бакъынъыз! Шимальден бир халкъ, буюк бир миллет келе. Ернинъ кенарларындан чокъ падишалар котерилелер,

⁴² къолларында яй ве мызракъ туталар, олар шефкъатсыз ве мераметсиздир. Сеслери, денъиз киби, шамата къопаралар; аскерлер атларында секирелер, бир адам киби, сыра-сыра тизилелер, санъа къаршы, эй, Вавилон халкъы, дженкнен чыкъалар.

⁴³ Вавилон падишасы олар акъкъында хабер алды, ве эллеринде такъат къалмады. Оны агъры сарды, ве догъургъан къадынны киби, оны дерди тутты.

⁴⁴ Иорданнынъ чалылыгъындан ешиль отлакъларгъа арслан чыкъкъаны киби, Мен де апансыздан оларгъа атылып, къасдийлилерни къувалайджагъым, ёлбашчыларыны джезаларым. Манъа ошагъан ким бар? Менден ким сорап олур? Манъа къаршы тураджакъ ёлбашчы бармы?

⁴⁵ Шунынъ ичюн Вавилон акъкъында РАББИнинъ къарарыны, къасдийлилернинъ топрагъы акъкъында ниетини эшитинъиз! Керчектен де, къой-эчкилернинъ энъ уфакъларыны да хырсызлайджакъ, яшагъан ерлерини бом-бош къалдыраджакълар.

⁴⁶ Вавилон йыкъылувынынъ гудюрдисинден ер сарсыладжакъ, ярдымгъа къычырувларнынъ сеслери халкъларнынъ арасында эшитиледжек.