Йирмея 48 - Мукъаддес Китап

Моав акъкъында къарар

¹ Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, Моав акъкъында бойле дей: – Вай-вай-вай, Нево шеэри! О харап этильди! Кирьятаим шеэри запт этилип, масхара олды, къалеси йыкъылып, масхара олды.

² Энди моавлыларнынъ шурети ёкъ олды; Хешбон шеэринде: «Айдынъыз, оларны халкълар арасындан ёкъ этейик», – деп, оларгъа къаршы яманлыкъ япмагъа тюшюнелер. Сен де, Мадмен шеэри, гъайып оладжакъсынъ! Къылыч артынъдан келе!

³ Хоронаим шеэринде: «Зорбалыкъ! Эр шей харап этильди!» – деп, ярдымгъа къычырып чагъыралар.

⁴ Моав йыкъылды, уфакъ балалары фигъан къопарды!

⁵ Лухит ерине котерильгенде, токътамайып агълайлар! Хоронаимден тюшкенде, аджджы фигъанлар эшителер!

⁶ Къачынъыз, джанынъызны къуртарынъыз! Чёльдеки тикенли чалыгъа ошайджакъсынъыз!

⁷ Ишлеринъе ве байлыгъынъа ишангъанынъ ичюн, сен де запт этиледжексинъ, Кемош алласы да озь руханийлеринен ве башлыкъларынен берабер сюргюнликке кетеджек.

⁸ Ёкъ этиджи эр шеэрге келеджек, бир шеэр къуртулмайджакъ. Вадий гъайып оладжакъ, тюзлюк бошап къаладжакъ, – дей РАББИ.

⁹ – Моавнынъ къабирине чечек алып кетинъиз, о мытлакъа бу яшайыштан кетеджектир, шеэрлери къоркъунчлы шейге чевириледжек, оларда ич кимсе яшамайджакъ.

¹⁰ РАББИнинъ ишини абул-къубул эткен лянет олсун! Къан тёкмектен къылычыны токътаткъан да лянет олсун!

¹¹ Яшлыгъындан берли Моав къасеветсиз эди, боткъасыны къыбырдатмагъан, савуттан савуткъа тёкюльмеген шарап киби эди, сюргюнликке кетмеди. Онынъ ичюн дадыны джоймады, къокъусы бозулмады.

¹² – Лякин, бакъынъыз, – дей РАББИ, – ойле куньлер келеята ки, оны тёкеджек адамларны ёллайджагъым. Онынъ савутларыны бошатаджакълар, бардакъларыны парлайджакълар.

¹³ Ишангъан Бет-Эль шеэри ичюн Исраиль халкъы насыл масхара олгъан олса, Моав да Кемош алласы ичюн ойле масхара оладжакъ.

¹⁴ Сизлер бошуна: «Бизлер кучьлю аскерлер, дженкке азыр адамлармыз», – айтасынъыз.

¹⁵ Моав йыкъылды, шеэрлерине уджюм этильди, энъ яхшы йигитлери къурбан кетти, – дей Падиша, Ады – Ордуларнынъ РАББИсидир.

¹⁶ Моав якъында гъайып оладжакъ, белялар онъа ашыкъып якъынлаша!

¹⁷ Къомшуларынынъ эписи ве адыны таныгъан эр кес, агъланъыз! «Къудрет таягъы, шуретли аса парчаланды», – денъиз.

¹⁸ Эй, Дивон шеэринде яшагъан къыз! Шуретли еринъден тюш, къуру топракъ устюнде отур; Моавны ёкъ этиджи санъа келеджек, къалелеринъни йыкъаджакъ.

¹⁹ Эй, Ароэрде яшагъан къыз! Ёл кенарында тур да бакъ! Къачкъан адамдан, къуртулгъан союндан: «Не олды?» – деп сора.

²⁰ Моав масхара олды, харапланды. Аджджы-аджджы агъланъыз, Моавнынъ йыкъылгъаны акъкъында Арнон вадийинде илян этинъиз.

²¹ Тюзлюкке джеза кельди; Холон, Яхца, Мефаат,

²² Дивон, Нево, Бет-Диблатаим,

²³ Кирьятаим, Бет-Гъамул, Бет-Меон,

²⁴ Кериот, Боцра шеэрлери, эм узакъ, эм якъын олгъан Моав топрагъынынъ шеэрлери суд этильди.

²⁵ Моавнынъ такъаты кесильди, кучю къырылды, – дей РАББИ.

²⁶ Моавны сархошлатынъыз, РАББИге къаршы котерильди де! Къускъагъы ичинде ятсын, масхара олсун.

²⁷ Тутулгъан хырсызларнынъ устюнден киби, Исраильнинъ устюнден кульмединъми? Не ичюн онынъ акъкъында лаф эткенде, башынъны салладынъ?

²⁸ Эй, Моав адамлары! Шеэрлеринъизни ташлап кетинъиз, къаялар арасында сакъланынъыз! Гогерджинлер киби олып, тюпсюз чукъур устюнден юва япынъыз!

²⁹ Моавнынъ гъурурлыгъы, буюк къопайлыгъы, онынъ озюни юксек туткъаны, кибирлилиги ве магърурлыгъы акъкъында, бурнуны котергени акъкъында эшиттик.

³⁰ – Мен онынъ арсызлыгъыны билем! – дей РАББИ. – Макътангъаны да бош, ишлери де боштыр!

³¹ Онынъ ичюн Моав акъкъында агълайым, бутюн Моав акъкъында фигъан къопарам, Кир-Херес шеэри акъайлары артындан ынъранам.

³² Эй, Сивма шеэрининъ юзюмлиги, сенинъ ичюн Язер халкъындан чокъ агълайджагъым! Пытакъларынъ денъизнинъ башкъа тарафына узанып, Язернинъ денъизине ете эди. Ёкъ этиджи яз махсулларынъны, пишкен юзюминъни ёкъ этти.

³³ Моавнынъ багъчасындан ве топрагъындан къуванч ве шенълик алынды. Юзюм сыкъкъан ерлерни шарапсыз къалдырдым; кимсе къуванчнен къычырмайып, юзюм басмай. Адамлар къычыралар, амма къуванчнен дегиль.

³⁴ Хешбондан Элале шеэринедже ярдымгъа чагъыралар; Цоардан Хоронаимгедже, Эглат-Шелишьягъадже, тап Яхац шеэрине баргъандже къычырувлар эшитиле, Нимримнинъ сувлары да къуруйджакъ.

³⁵ Моавда ибадет тёпелеринде къурбан чалгъанларны, озь аллаларына къокъулы отларны якъкъанларны ёкъ этерим, – дей РАББИ.

³⁶ – Онынъ ичюн юрегим, къавал киби, Моав ичюн инълей, юрегим, къавал киби, Кир-Херес адамлары ичюн агълай. Бутюн къазангъан байлыгъы гъайып олды.

³⁷ Эр кеснинъ башы тыраш этильген, сакъалы алынгъан, эр кеснинъ къоллары яралангъан, устьлерине чувал урбасы кийильген.

³⁸ Моавнынъ эписи дамларында ве эписи сокъакъларында тек агълав эшитиле. Бегенмеген савутны киби, Мен Моавны къырдым, – дей РАББИ.

³⁹ Моав йыкъылды. Адамлар аджджы-аджджы агълай. Аркъасыны чевирип, насыл масхаралыкъкъа огърады! Чевре-четтекилернинъ эписи Моавны мыскъыллай, о, оларгъа къоркъунчлы шей олды!

⁴⁰ РАББИ бойле дей: – Мына, бир къартал киби, душман Моавгъа тез учаджакъ, Моавнынъ устюнде къанатларыны ачаджакъ.

⁴¹ Моавнынъ шеэрлери алынаджакъ, къалелери запт этиледжек. Дерди туткъан къадын киби, о куню кучьлю моавлылар къалтырайджакъ.

⁴² РАББИге къаршы котерильгени ичюн, Моав халкъларнынъ арасындан ёкъ оладжакъ.

⁴³ Эй, Моавда яшагъанлар! Къоркъу, чукъур ве къапкъан – сенинъ къысметинъ! – дей РАББИ.

⁴⁴ – Къоркъудан къачкъан чукъургъа тюшеджек, чукъурдан чыкъкъан къапкъангъа тюшеджек! Моавнынъ башына джезалав йылыны ёллайджагъым, – дей РАББИ.

⁴⁵ Къачакълар такъаттан кесилип, Хешбон диварларынынъ талдасында токътадылар. Амма Хешбондан атеш янды, Сихоннынъ ортасындан алев чыкъты, Моавнынъ четини, инат адамларнынъ башларыны якъты.

⁴⁶ Вай-вай-вай, Моав! Кемошкъа табынгъан халкъ гъайып олды. Огъулларынъ эсирликке кетти, къызларынъ да алынды.

⁴⁷ Амма сонъки куньлерде Моавны эсирликтен къайтараджагъым, – дей РАББИ. Моав акъкъында къарарнынъ сонъу.