Йирмея 42 - Мукъаддес Китап

Халкънынъ риджасы

¹ Эписи орду башлыкълары, Къареахнынъ огълу Ёханан, Хошаянынъ огълу Изанья ве бутюн халкъ, буюк-кучюк якъынлашып,

² Йирмея пейгъамберге: – Ялварамыз, истегимизни беджер! – дедилер. – РАББИге, сенинъ Алланъа, бу къалгъан халкъ акъкъында дува эт! Бизлер чокъ эдик, лякин корьгенинъе коре, бизлер пек аз къалдыкъ.

³ РАББИ, сенинъ Алланъ, къайда кетеджегимизни ве не япаджагъымызны бизге огретсин.

⁴ Йирмея пейгъамбер исе: – Яхшы, – деди, – айткъанынъыз дайын, РАББИге, сизинъ Алланъызгъа, дува этерим. Сонъ РАББИ манъа не десе, бир сёз гизлемейип, сизлерге айтарым.

⁵ – РАББИ арамызда садыкъ ве акъикъий шаат олсун: РАББИ, сенинъ Алланъ, сеннен бизге не хабер ёлласа, эписини беджерирмиз, – дедилер олар Йирмеягъа.

⁶ – Биз сени ёллагъан РАББИнинъ, Алламызнынъ сёзю яхшы олса да, яман олса да, динълейджекмиз, ве бизге яхшылыкъ олур. Биз РАББИнинъ, Алламызнынъ сесини динълейджекмиз.

Раббининъ джевабы

⁷ Он кунь кечкен сонъ РАББИден Йирмеягъа хабер кельди.

⁸ Йирмея Къареахнынъ огълу Ёхананны, онен олгъан эписи орду башлыкъларыны ве бутюн халкъны, буюк-кучюкни чагъырып,

⁹ оларгъа деди: – Сиз мени ялвармагъа ве дува окъумагъа ёллагъан РАББИ, Исраильнинъ Алласы, бойле дей:

¹⁰ Эгер бу топракъта къалсанъыз, Мен сизлерни яхшы ерлештиреджегим ве ёкъ этмейджегим, сизлерни сачаджагъым ве тамырынъыздан чыкъармайджагъым. Сизге япкъан яман беля ичюн аджынам.

¹¹ Сизлер къоркъкъан Вавилон падишасындан къоркъманъыз. Ондан къоркъманъыз, – дей РАББИ. – Мен сизнен! Сизлерни къорчалайджагъым, онынъ къолундан къуртараджагъым.

¹² Мен сизлерге мерамет этеджегим, о да сизлерни аджып, топрагъынъызны къайтарыр.

¹³ Амма эгер сизлер: «Бу топракъта яшамагъа истемеймиз», – десенъиз ве РАББИнинъ, Алланъызнынъ сёзюни динълемейип:

¹⁴ «Ёкъ, биз Мысыр топрагъына бараджакъмыз. Анда не дженк кореджекмиз, не де боразан сесини эшитеджекмиз. Ачлыкъ корьмейип, анда яшайджакъмыз», – айтсанъыз,

¹⁵ о заман, эй, Ехуданынъ къалгъанлары, РАББИнинъ хаберини динъленъиз: Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: Эгер сизлер керчектен де Мысыргъа кетмеге къарар этсенъиз ве анда келип, яшасанъыз,

¹⁶ сиз къоркъкъан къылыч сизни анда, Мысыр топрагъында артынъыздан етер. Эм де сиз къоркъкъан ачлыкъ артынъыздан Мысыргъа кетип, сизден къалмаз, ве сиз анда оледжексинъиз.

¹⁷ Мысырда яшамакъ ичюн кетмеге къарар эткен эр бир адам къылычтан, ачлыкътан ве ольдюриджи хасталыкътан оледжек. Бири сагъ къалмаз, Мен башына тюшюреджек белядан сакъланып оламаз.

¹⁸ Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: Ачувымнен гъазабым Ерусалимде яшагъанларгъа тюшкени киби, сизлер Мысыргъа киргенинъизде, гъазабым устюнъизге тюшеджек. Сизлерни къаргъайджакълар, сизден къоркъаджакълар, сизни масхара этеджеклер ве яманлайджакълар, ве бу ерни бир даа корьмейджексинъиз.

¹⁹ Эй, сагъ къалгъан ехудалылар! РАББИ сизге: «Мысыргъа кетменъиз!» – деди. Унутманъыз ки, Мен сизлерни бугунь сакъындырдым.

²⁰ Мени РАББИге, сизинъ Алланъызгъа, ёллап, сизлер озьлеринъизге къаршы гуна къазандынъыз. Сиз: «РАББИге, Алламызгъа бизим адларымыздан дува эт. РАББИ, бизим Алламыз нени айтса, бизге бильдир де, бизлер япармыз», – дединъиз.

²¹ Бугунь мен сизлерге эр шейни бильдирдим, сиз исе РАББИнинъ, Алланъызнынъ сесини динълемединъиз, сизге айтмагъа буюргъанына къулакъ асмадынъыз.

²² Энди билинъиз ки, сизлер яшамакъ ичюн кетмеге истеген еринъизде къылычтан, ачлыкътан ве ольдюриджи хасталыкътан оледжексинъиз.