Йирмея 4 - Мукъаддес Китап

Раббиге къайтынъыз!

¹ – Эй, Исраиль, сен къайткъанда, Манъа къайтаджакъсынъ, – дей РАББИ. – Юзюмнинъ огюнден джиренч шейлерни узакълаштыргъанда, бир даа манасыз долашмайджакъсынъ;

² РАББИнинъ Адынен ант этип, акъикъатнен, адалетнен ве догърулыкънен ант этеджексинъ; Рабби халкъларгъа яхшылыкъ этеджек, ве олар Оны макътайджакълар.

³ РАББИ Ехуда акъайларына ве Ерусалим халкъына бойле дей: – Ишлетильмеген топрагъынъызны сюрюнъиз, тикенлер арасында сачманъыз.

⁴ Ехуда акъайлары, Ерусалим халкъы! РАББИ ичюн сюннет олунъыз, юреклеринъизни сюннет этинъиз. Ёкъса, гъазабым атеш киби ягъаджакъ, яман япкъанларынъыз ичюн сёнмейип янаджакъ.

Шимальден кельген беля

⁵ – Ехудада хабер этинъиз, Ерусалимде бильдиринъиз, мемлекет бою бору чалып, айтынъыз, бар сесинъизнен къычырынъыз: «Топланынъыз, айдынъыз, къавийлештирильген шеэрлерге кетейик!»

⁶ Сионгъа сигнал беринъиз, токътамаздан къачынъыз! Мен шимальден беляны, эр шейни йыкъаджакъ фелякетни алып кетиреджегим.

⁷ Арслан ормандан еринден чыкъа, халкъларны харап этмеге келе, мемлекетинъизни бош ве бакъымсыз этмек ичюн, озь еринден чыкъа. Шеэрлеринъ йыкъыладжакъ, адамсыз къаладжакъ.

⁸ Онынъ ичюн чувал токъумасына сарылынъыз, аджджы агъланъыз, РАББИнинъ янгъан ачувы бизден къайтмайджакъ.

⁹ – О куню, – дей РАББИ, – падиша да, башлыкълар да рухтан тюшеджеклер, руханийлернинъ отьлери патлайджакъ, пейгъамберлер шашып къаладжакълар.

¹⁰ О заман: – Ах, РАББИ-ТААЛЯ! – дедим. – Аджеба, «Сизде тынчлыкъ-аманлыкъ оладжакъ», – дегенде, бу халкъны ве Ерусалимни алдаттынъмы? Олар къылычтан джан береджекми?

¹¹ О заман бу халкъкъа ве Ерусалимге айтыладжакъ: – Сахрадаки бош тёпеликлерден халкъымнынъ къызына сыджакъ ель уфюреджек, амма онен арманда савурмакъ, кепекни айырмакъ мумкюн дегиль,

¹² Мен ёллагъан ель бундан даа кучьлю оладжакъ, о заман Мен сизлерни суд этеджегим.

¹³ Бакъынъыз, душман, булут киби, котериле, дженк арабалары – боран кибидир, атлары къарталлардан чабик! Вай-вай-вай! Ёкъ оладжакъмыз!

¹⁴ Эй, Ерусалим, къуртулмакъ ичюн, юрегинъни яман шейлерден темизле. Къара ниетлеринъ ичинъде даа не къадар къаладжакъ?

¹⁵ Дандан бир сес эшитиле, Эфраим дагъларындан фена хабер келе!

¹⁶ Халкъларгъа бильдиринъиз, Ерусалимни хабердар этинъиз ки, узакъ мемлекеттен алкъагъа аладжакъ аскерлер келелер, Ехуда шеэрлеринде къычыралар,

¹⁷ чёль къаравуллары киби, Ерусалимнинъ чевресини саралар. – Шеэр Манъа къаршы чыкъты, – дей РАББИ. –

¹⁸ Бунынъ эписини башынъа арекетлеринъ ве япкъанларынъ тюшюрдилер. Яманлыгъынъ аджджы джеза кетирди, юрегинъни урды.

¹⁹ Ах, ичим-багърым, ичим-багърым! Юрегим яна, юрегим сызлай, сусып оламайым! Джаным боразан сесини, дженк давушларыны эшите!

²⁰ Беля артындан беля келе: бутюн мемлекет бошап къалды, чадырларым апансыздан йыкъылды, перделерим бир аньде ёкъ олды.

²¹ Байракъларны даа чокъ кореджегимми, боразан сесини не къадар эшитеджегим?

²² – Халкъым акъылсыз, Мени танымайлар. Олар – акъылсыз балалар, ич бир шейни анъламайлар. Яманлыкъ япмагъа усталар, яхшылыкъ этмеге исе бильмейлер.

Мемлекетнинъ йыкъылувы

²³ Мен мемлекетке бакътым, о, бакъымсыз ве боштыр; кокке бакътым, ярыкъ ёкътыр.

²⁴ Дагъларгъа бакътым, иште, тепренелер, бутюн байырлар къалтырайлар.

²⁵ Бакътым, бир инсан ёкъ, коктеки эписи къушлар къачкъанлар.

²⁶ Бакътым, берекетли топракъ сахрагъа чевирильген, РАББИнинъ къызгъын ачувындан бутюн шеэрлери харап олгъандыр.

²⁷ РАББИ бойле дей: – Бутюн мемлекет бакъымсыз оладжакъ, амма бутюнлей йыкъылмайджакъ.

²⁸ Мемкелет агълайджакъ, юкъарыдаки коклер къарараджакъ. Мен айттым, къарар эттим, пешман этмейджегим, ниетимден къайтмайджагъым.

²⁹ Эр шеэрнинъ халкъы атлыларнен окъчуларнынъ гудюрдисинден къачаджакъ; кими орманларгъа кетеджек, кими къаяларгъа тырмашаджакъ. Эписи шеэрлер бакъымсыз къаладжакъ, анда кимсе яшамайджакъ.

³⁰ Эй, сен, йыкъылгъан шеэр, энди не япаджакъсынъ? Ал урба кийсенъ де, озюнъни алтын ильванларнен безетсенъ де, козьлеринъе сурьме къойсанъ да, бошуна озюнъни яраштырасынъ. Ойнашларынъ сенден вазгечти, джанынъны алмагъа истейлер.

³¹ Дерди туткъан къадыннынъ къычырувыны, биринджи баласыны догъгъан къадынны, Сион къызынынъ сесини киби эшитем. О, къолларыны узатып: «Вай-вай-вай! Белягъа огърадым! Мени ольдюргенлернинъ огюнде такъаттан кесильдим», – дей.