Йирмея 38 - Мукъаддес Китап

Йирмея къуюда

¹ Маттаннынъ огълу Шефатья, Пашхурнынъ огълу Гедалья, Шелемьянынъ огълу Ехукъал ве Малкиянынъ огълу Пашхур Йирмеянынъ бутюн халкъкъа айткъан сёзлерини:

² «РАББИ бойле дей: Бу шеэрде къалгъанлар къылычтан, ачлыкътан, ольдюриджи хасталыкътан оледжек. Шеэрден къасдийлилерге чыкъкъанлар исе сагъ къаладжакълар. Олар джанларыны къуртарып, яшайджакълар.

³ РАББИ бойле дей: Вавилон падишасы бу шеэрни запт этеджек, шеэр мытлакъа онынъ ордусына бериледжек», – эшиткен сонъ,

⁴ башлыкълар падишагъа: – Бу адам ольдюрильсин, – дедилер. – О, бойле сёзлерни айтып, бу шеэрде къалгъан аскерлерни ве бутюн халкъны рухтан тюшюре. Бу адам халкъкъа аманлыкъ дегиль де, яман беля тилей.

⁵ Цидкия падиша исе: – Мына, о сизинъ къолунъыздадыр, – деди. – Падиша сизге къаршы бир шей япып оламаз.

⁶ Йирмеяны туттылар ве къаравуллар азбарындаки къуюгъа ташладылар. Бу къую падишанынъ огълу Малкиянынъ къуюсы эди. Йирмеяны анда йиплернен тюшюрдилер. Къую ичинде сув ёкъ эди, тек балчыкъ бар эди, Йирмея да балчыкъкъа батты.

⁷ Падишанынъ эвинде бир хушлу хызметчи бар эди, ады Эвед-Мелек. О, Йирмеяны чукъургъа йибергенлери акъкъында эшитти. Падиша исе о заман Биньямин Къапусы огюнде отура эди.

⁸ Эвед-Мелек падишанынъ эвинден чыкъып, падишагъа:

⁹ – Падиша-эфендим! – деди. – Бу адамлар Йирмея пейгъамберни къуюгъа атып, пек яман шей яптылар. О, къуюда ачлыкътан олер, шеэрде энди отьмек къалмады да.

¹⁰ Падиша хушлу Эвед-Мелекке: – Янынъа отуз адам ал да, Йирмея пейгъамбер ольмезден эвель, оны къуюдан чыкъар, – деп буюрды.

¹¹ Эвед-Мелек янына отуз адам алып, падиша эвининъ тюбюнде олгъан урба килерине кирип, андан эски урбаларны, бир шейге ярамагъан чул-чубурларны алды ве оларны Йирмеягъа къуюгъа йипнен тюшюрди.

¹² Хушлу Эвед-Мелек Йирмеягъа: – Бу эски атылгъан чул-чубурларыны алып, къолтукъларынънынъ тюбюне, йиплер тюбюне къой, – деди. Йирмея ойле де япты.

¹³ Йирмеяны йиплернен чекип, къуюдан чыкъардылар. Сонъ Йирмея къаравуллар азбарында къалды.

Цидкия Йирмеянен акъыл таныша

¹⁴ Цидкия падиша адамларны ёллады, ве олар Йирмея пейгъамберни РАББИ Эвининъ учюнджи киришине алып кетирдилер. Падиша Йирмеягъа: – Мен сенден бир шей сорайджагъым, – деди. – Менден бир шей гизлеме.

¹⁵ – Эгер санъа эр шейни ачыкъ-ачыкътан айтсам, мени ольдюрмезсинъми? – деп джевап берди Йирмея Цидкиягъа. – Акъыл огретсем биле, мени динълемейджексинъ.

¹⁶ Цидкия падиша Йирмеягъа: – Бизге омюр берген РАББИнинъ огюнде ант этем! Сени ольдюрмем, джанынъны къыдыргъан адамларнынъ къолуна сени бермем, – деп гизлиден ант этти.

¹⁷ О заман Йирмея Цидкиягъа: – РАББИ, Ордуларнынъ Алласы, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: Эгер Вавилон падишасынынъ башлыкъларына чыкъсанъ, сагъ къаладжакъсынъ, шеэр де атеште якъылмайджакъ. Сен де, къорантанъ да сагъ къаладжакъсынъыз.

¹⁸ Лякин Вавилон падишасынынъ башлыкъларына чыкъмасанъ, къасдийлилер бу шеэрни запт этеджеклер ве якъаджакълар, сен де къуртулмайджакъсынъ, – деди.

¹⁹ – Мен къасдийлилернинъ тарафына кечкен ехудалылардан къоркъам, – деди Цидкия падиша Йирмеягъа. – Мени оларнынъ къолуна берселер, олар мени хорлайджакълар.

²⁰ – Бермезлер, – деди Йирмея. – Мен санъа айткъан РАББИнинъ сёзюни динъле. О заман эписи яхшы олур, ве сен джанынъны къуртараджакъсынъ.

²¹ Амма шеэрден чыкъмакътан вазгечсенъ, РАББИнинъ манъа ачкъаны ерине келеджек.

²² Бакъ! Ехуда падишасынынъ эвинде къалгъан эписи апайларны Вавилон падишасынынъ башлыкъларына алып кетелер. Олар санъа: «Ишанчлы достларынъ сени къандырдылар, сени алдаттылар, – дейлер. – Аякъларынъ балчыкъкъа батты да, олар аркъаларыны чевирип, сени ташлап кеттилер».

²³ Эписи къадынларынънен балаларынъны къасдийлилерге алып кетеджеклер, сен де оларнынъ къолундан къуртулып оламайджакъсынъ. Вавилон падишасы сени тутаджакъ, шеэрни де якъаджакъ.

²⁴ – Манъа айткъанларынъны кимсе бильмесин, о заман сагъ къалырсынъ, – деди Цидкия Йирмеягъа.

²⁵ – Эгер башлыкълар мен сеннен лаф эткенимни билип, санъа кельсе ве: «Падишагъа не айттынъ? Падиша да санъа не айтты? Гизлемейип бизге айтса, биз сени ольдюрмемиз», – деселер,

²⁶ оларгъа: «Мени Ехонатаннынъ эвине къайтармасынлар деп, падишагъа ялвардым, ёкъса анда олерим», – айт.

²⁷ Эписи башлыкълар Йирмеягъа келип, оны сораштыргъанларында, о оларгъа падиша буюргъан сёзлернен джевап берди. Башлыкълар оны раат къалдырдылар, онынъ падишанен лафынынъ темелини бильмедилер.

²⁸ Ерусалим запт этильмегендже, Йирмея къаравуллар азбарында къалды. Мына, Ерусалим запт этильди.