Йирмея 33 - Мукъаддес Китап

Исраильнинъ гъайрыдан тикленюви

¹ Йирмея даа къаравуллар азбарында къапалы олгъанда, РАББИ онъа экинджи кере бойле деди:

² – Ер юзюни яраткъан РАББИ, оны ерлештирип къавийлештирген, Ады РАББИ олгъан, бойле дей:

³ Мени чагъыр – джевабымны берерим, сен бильмеген аджайип гизли шейлерни косьтеририм.

⁴ Бу шеэрнинъ эвлери ве Ехуда падишаларынынъ эвлери бозула, оларны уджюм обаларына ве къылычларгъа къаршы къулланалар. Оларнынъ акъкъында РАББИ, Исраильнинъ Алласы, бойле дей:

⁵ Олар къасдийлилернен дженк этмеге кетелер, амма оларнынъ эвлери мевталаргъа толаджакълар, Мен оларны ачув ве гъазапнен ураджагъым. Бутюн эткен яманлыкълары ичюн, Мен юзюмни шеэрден чевирдим.

⁶ Лякин Мен бу шеэрге илядж ве шифа береджегим, оны яхшы этеджегим, оларгъа аманлыкъ ве акъикъат байлыгъыны ачаджагъым.

⁷ Ехудалыларны ве исраиллилерни эсирликтен къайтараджагъым, эвельки киби къавийлештиреджегим.

⁸ Огюмде къазангъан бутюн гуналарындан ве эткен яманлыкъларындан оларны темизлейджегим; огюмде къазангъан гуналарыны ве Менден айырылгъанларыны багъышларым.

⁹ Ер юзюндеки бутюн халкъларнынъ огюнде бу шеэр Манъа къуванчлы нам, макътав ве урьмет кетиреджек. Ерусалим халкъына эткен яхшылыгъым акъкъында эшиткенде, бу халкълар шашып къаладжакълар, бу халкъкъа багъышлагъан тынчлыкъ-аманлыкъ акъкъында билип, титрейджеклер.

¹⁰ РАББИнинъ сёзлери бойледир: – Сизлер: «Бу ер бакъымсыз, адамсыз ве айвансыздыр», – дединъиз, амма о ерде, эм Ехуда шеэрлеринде, эм де бакъымсыз, адамсыз, сакинсиз, айвансыз Ерусалим сокъакъларында кене

¹¹ къуванч ве шенълик сеслери, киев-келин сеслери, «Ордуларнынъ РАББИсини макътанъыз! РАББИ яхшыдыр! Онынъ буюк севгиси эбедийдир!» – дегенлернинъ сеслери, РАББИнинъ Эвинде шукюр къурбаныны кетиргенлернинъ сеслери эшитиледжек. Бу мемлекетнинъ къысметини къайтараджагъым, оны эвельки киби этеджегим, – дей РАББИ.

¹² Ордулар РАББИсининъ сёзлери бойледир: – Бу бакъымсыз, адамсыз, айвансыз ерде, бутюн шеэрлерининъ янында кене отлакълар оладжакъ, чобанлар анда къой-эчкилерине раатлыкъ береджеклер.

¹³ Дагълыкъ шеэрлеринде, Шефела шеэрлеринде, Негев шеэрлеринде, Биньямин топрагъында, Ерусалимнинъ чевресинде ве Ехуданынъ шеэрлери янында чобанлар кене къой-эчкилерини айван азбарына топлап саяджакълар, – дей РАББИ.

¹⁴ Ойле куньлер келеджек ки, Мен Исраиль ве Ехуда халкъларына сёз берген яхшылыкъны беджереджегим, – дей РАББИ.

¹⁵ – О куньлерде, о заманда Мен Давутнынъ эвлядыны, Инсафлы Пытакъны юксельтеджегим. О, ер юзюнде адалетнен ве догърулыкънен суд этеджек.

¹⁶ О куньлерде Ехуда къуртуладжакъ, Ерусалим къоркъусыз яшайджакъ, онъа: «РАББИ бизни акълай», – дейджеклер.

¹⁷ РАББИ бойле дей: – Давутнынъ эвлятлары кесильмейип, эбедиен Исраильге падишалыкъ этеджеклер.

¹⁸ Юзюмнинъ огюнде бутюнлей якъыладжакъ къурбанларны кетирген, ашлыкъ бахшышларыны якъкъан ве къурбан чалгъан левийли руханийлерде де эписи куньлерде акъайлар эксик олмайджакъ.

¹⁹ РАББИден Йирмеягъа бойле хабер кельди:

²⁰ – РАББИ бойле дей: Меним къарарыма коре куньдюз ве гедже озь вакъты-саатинде келелер, ве сизге бу низамнамени бозмагъа мумкюн дегиль.

²¹ Къулум Давуткъа берильген васиетим де ойле олып, бозулмаз. Онынъ эвляды тахтта отурып, падишалыкъ этеджек, ве левийли руханийлер Манъа хызмет этеджеклер.

²² Кок ордусы сайылмаз, денъиз къуму данелери эсапланмаз. Къулум Давутнынъ эвлятларыны да, эм де Манъа хызмет эткен левийлилерни де ойле чокъ сайылы этеджегим.

²³ РАББИден Йирмеягъа бойле хабер кельди:

²⁴ – Бу халкънынъ: «РАББИ сайлагъан эки къабиле ред этильмедими?» – деп сорагъанларыны эшитмейсинъми? Бунынъ ичюн халкъыма нефретнен бакъалар, оны халкъ биле саймайлар.

²⁵ РАББИ бойле дей: Мен куньдюзге ве геджеге къарар бердим, коклерге ве ер юзюне берген низамнамени къавий эттим.

²⁶ Якъупнынъ ве къулум Давутнынъ эвлятларыны да ред этмейджегим, Давутнынъ эвлятларындан падишаны сайлайджагъым, ве о, Ибраимнинъ, Исхакънынъ ве Якъупнынъ эвлятларына башлыкъ этеджек. Мен оларны эсирликтен къайтараджагъым, оларгъа мерамет этеджегим.