Йирмея 31 - Мукъаддес Китап

Исраильнинъ сюргюнликтен къайтувы

¹ – О заман, – дей РАББИ, – Мен бутюн Исраиль къабилелерининъ Алласы оладжагъым, ве олар Меним халкъым оладжакълар.

² РАББИ бойле дей: – Къылычтан сагъ къалгъан халкъ сахрада мерамет тапты. Исраильге раатлыкъ бермеге кетем.

³ РАББИ манъа узакътан корюнди ве деди: – Сени эбедий севгинен севдим, онынъ ичюн санъа мерамет эйлейим.

⁴ Сени кене къавийлештиририм, ве къавий олурсынъ, эй, Исраиль къызы! Кене къолунъа дарелерни аладжакъсынъ, къуванчнен ойнайджакъсынъ.

⁵ Самарие дагъларында кене юзюм багъларыны осьтюреджексинъ, оларны сачкъанлар мейваларыны ашайджакълар.

⁶ Ойле кунь келеджек ки, Эфраим дагъындаки къаравуллар: «Турунъыз, Сионгъа котерилейик, РАББИге, бизим Алламызгъа кетейик!»

⁷ РАББИ бойле дей: – Якъуп акъкъында къуванчнен йырланъыз! Халкълар башы огюнде къычырынъыз! Халкъларгъа бильдиринъиз, Раббини макътанъыз; «Я РАББИ, халкъынъны, къалгъан Исраильни къуртар!» – денъиз.

⁸ Бакъынъыз! Мен оларны шималь мемлекетинден кетиририм, ер юзюнинъ кенарларындан топларым. Оларнынъ арасында кёр ве топаллар, юклю ве локъса апайлар оладжакътыр. Буюк джемаат олып, къайтаджакълар.

⁹ Агълай-агълай келеджеклер, мерамет этип, оларны алып кетиреджегим, сув бою дос-догъру ёлдан алып келеджегим, сюрюнмезлер. Мен – Исраильнинъ бабасыдырым, Эфраим – биринджи догъгъан баламдыр.

¹⁰ РАББИнинъ сёзюни динъленъиз, эй, халкълар! Четте къалгъан адаларгъа хабер этип: «Исраильни ким дагъыткъан олса, о да оны топлайджакъ, чобан озь айванларыны киби, оларны къорчалайджакъ», – айтынъыз.

¹¹ РАББИ Якъупны къуртараджакъ, кучьлюдже олгъандан оны къорчалайджакъ.

¹² Олар келеджек, Сионнынъ тёпесинде къуванчнен къычыраджакъ, РАББИнинъ къысметине: богъдайгъа, янъы шарапкъа, тазе зейтюн ягъына, къозуларгъа ве бузавларгъа къуванаджакълар. Джанлары сувгъа тойгъан багъчаларгъа ошайджакъ, бир даа хор олмайджакълар.

¹³ О заман къызлар ойнап къуванаджакълар, яшлар къартларнен берабер шенъленеджеклер, агълавларыны къуванчкъа чевиреджегим, гонъюллерини аладжагъым, чеккен хорлукъларындан сонъ оларны къувандыраджагъым.

¹⁴ Руханийлерни ягъгъа тойдурарым, халкъым да бол-берекетиме тояджакъ, – дей РАББИ.

Исраильге косьтерильген Раббининъ мерамети акъкъында

¹⁵ РАББИ бойле дей: – Рама шеэринде бир сес эшитиле, агълав ве аджджы къыямет! Балалары артындан Рахель агълай, тынчланмагъа истемей; онынъ балалары ёкъ энди!

¹⁶ РАББИ бойле деди: – Агъламакътан озюнъни тут, козьлеринъден козьяш чыкъмасын, ишинъ ичюн мукяфат бардыр, – дей РАББИ, – олар душман топрагъындан къайтаджакълар.

¹⁷ – Келеджегинъ ичюн умют бар, – дей РАББИ, – огъулларынъ озь топрагъына къайтаджакълар.

¹⁸ Эфраимнинъ фигъан къопаргъаныны эшитем: «Сен мени джезаладынъ, инат бузав дайын, мен джезаландым. Къайтар мени, ве мен къайтарым, Сен – РАББИ, меним Алламсынъ.

¹⁹ Ёлдан урулгъанымдан сонъ тёвбе эттим, акъыл огретильгенимден сонъ озюмни янбашымдан урдым; масхара олдым, ашаландым, яшлыгъымда ишлеген гунам башымдадыр».

²⁰ Эфраим къыйметли огълум дегильми, аджеба? Джан-юректен севген балам дегильми? Онъа къаршы чокъ кере айткъан олсам да, оны ич бир вакъыт унутмадым, онынъ ичюн ичим-багърым яна, онъа мерамет косьтеририм, – дей РАББИ.

²¹ Ёл бою озюнъе косьтергичлерни ве диреклерни къой, кеткен ёлунъа мукъайт ол! Эй, Исраиль къызы, арткъа къайт, бу шеэрлеринъе къайт!

²² Даа чокъ долашаджакъсынъмы, имансыз къыз? РАББИ ер юзюнде насылдыр янъы шей яратаджакъ, апай акъайны къуртараджакъ!

Алла халкъынынъ илериде боллукъ ичинде яшайышы акъкъында

²³ Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: – Халкъымны эсирликтен къайтаргъанымда, Ехуда топрагъында ве шеэрлеринде кене бойле дейджеклер: «РАББИ сени багъышласын, эй, догърулыкъ булунгъан ер, эй, азиз дагъ!»

²⁴ Бу топракъта ехудалылар ве оларнынъ эписи шеэрлери ерлешеджек, топракъны ишлегенлер ве айванларны бакъкъанлар анда юреджек.

²⁵ Болдургъанларгъа сувны береджегим, такъаттан кесильгенлерни ашкъа тойдураджагъым.

²⁶ Бу ерде уянып, козьлеримни ачтым. Юкъум татлы эди.

²⁷ – Бакъ, ойле куньлер келеята ки, – дей РАББИ, – Исраильни ве Ехуданы адамларгъа ве айванларгъа толдураджагъым.

²⁸ Кечмиште олардан козь алмай эдим, оларны топракътан къувалай ве ёкъ эте эдим, ерге ура, йыкъа ве хараплай эдим. Ойле де олардан козь алмайып, оларны къавийлештиреджегим ве абаданлаштыраджагъым, – дей РАББИ.

²⁹ – О куньлерде энди: «Деделери экши юзюм ашай эдилер, балаларынынъ тишлери исе къамаша эди», – айтмазлар.

³⁰ Эр кес озь къабааты ичюн оледжек. Ким экши юзюм ашаса, онынъ тишлери къамашаджакъ.

Янъы васиет

³¹ – Бакъынъыз! Ойле куньлер келеята ки, – дей РАББИ, – Исраиль ве Ехуда халкъларына янъы бир васиет береджегим.

³² Деделеринъизни къолларындан тутып, Мысыр топрагъындан чыкъаргъанда, оларгъа бир васиет бердим. Мен оларнынъ Сабысы олсам да, олар о васиетни боздылар, – дей РАББИ.

³³ – Лякин о куньлерден сонъ Исраиль халкъына башкъа васиетни береджегим, – дей РАББИ. – Къанунымны ичлерине ерлештиреджегим, юреклерине язаджагъым. Мен оларнынъ Алласы оладжагъым, олар да меним халкъым оладжакълар.

³⁴ Эндиден сонъ кимсе бири-бирине, ич кимсе достуна: «РАББИни билинъиз», – деп акъыл огретмейджек, олар эписи, яшы-къарты, Мени биледжеклер, – дей РАББИ. – Мен оларнынъ къабаатларыны багъышлайджагъым, гуналарыны да бир даа акъылыма кетирмейджегим.

³⁵ Куньдюз парылдамагъа кунешни берген, геджеде парылдамакъ ичюн айнен йылдызларгъа низамнамелерни буюргъан, далгъалары окюрсин деп, денъизни котерген РАББИ бойле дей. Онынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИсидир!

³⁶ – Бу низамнамелер денъишильмегени киби, Исраиль халкъы да Меним халкъым эбедиен оладжакъ, – дей РАББИ.

³⁷ РАББИ бойле дей: – Юкъарыдаки коклерни ольчемеге чареси олмаз, ернинъ темеллери ашагъыда огренильмез; Мен де бутюн Исраиль халкъындан бутюн эткен ишлери ичюн вазгечмем, – дей РАББИ.

³⁸ – Бакъынъыз, ойле куньлер келелер ки, – дей РАББИ, – Хананел къуллесинден башлап Коше Къапусына къадар шеэр РАББИнинъ Адына янъыдан къуруладжакъ.

³⁹ Ольчю йипини андан Гъарев байырына догъру чекеджеклер ве Гоат ерине буруладжакълар.

⁴⁰ Олюлерге ве кульге толу бутюн вадийи, Кидрон озенине баргъандже бутюн тарлалар, куньдогъушта олгъан Атлар Къапусынынъ кошесине къадар РАББИнинъ азизлиги оладжакъ. Омюрбилля харап олмайджакъ ве йыкъылмайджакъ!