Йирмея 30 - Мукъаддес Китап

Алла Озь халкъына берген сёзлери

¹ РАББИден Йирмеягъа бойле хабер кельди:

² – РАББИ, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: Мен санъа айткъан бутюн бу сёзлерни китапкъа яз.

³ Мына, ойле куньлер келеята ки, – дей РАББИ, – Мен халкъымны, Исраильни ве Ехуданы эсирликтен къайтараджагъым, – дей РАББИ. – Мен оларны кене баба-деделерине берген топракъкъа къайтараджагъым, ве олар о топракънынъ сабылары оладжакълар.

⁴ Исраиль ве Ехуда акъкъында РАББИнинъ айткъан сёзлери мына.

⁵ РАББИ бойле дей: – Къоркъу ве дешет сесини эшиттик, тынчлыкъ-аманлыкъ ёкъ.

⁶ Соранъыз да, бакъынъыз, акъай киши бала тапып олурмы? Ойле олса, не ичюн догъгъан апай киби эр акъайнынъ къолларыны беллеринде корем? Не ичюн чырайлар ап-акъ кесильди?

⁷ Ах, беля! О кунь буюктир! Онъа ошагъан кунь ёкъ! Якъуп ичюн бу сыкъынты заман! Амма о, ондан къуртуладжакъ!

⁸ – О куню, – дей Ордуларнынъ РАББИси, – боюндаки боюндырыкъны йыкъаджагъым, багъларынъны йыртаджагъым, олар бир даа ябанджыларгъа хызмет этмейджеклер.

⁹ Лякин РАББИге, оларнынъ Алласына, ве Мен береджек Давут падишагъа хызмет этеджеклер.

¹⁰ – Сен де, къулум Якъуп, къоркъма, – дей РАББИ, – отюнъ патламасын, Исраиль! Бакъынъыз, Мен сени къуртараджагъым, сени ве эвлятларынъны узакъ мемлекеттен, эсирлик топрагъынъдан къайтараджагъым. Якъуп къайтып, тынч ве аман-эсен яшайджакъ, оны кимсе къоркъузмайджакъ.

¹¹ Мен сеннен, сени къорчалайджагъым, – дей РАББИ. – Араларында сени дагъыткъан бутюн халкъларны ёкъ этеджегим, сени исе ёкъ этмейджегим. Сени адалетнен джезалайджагъым, джезасыз сени къалдырмайджагъым.

¹² РАББИ бойле дей: – Сенинъ яранъ яхшы олмаз, хасталыгъынъ агъыр.

¹³ Сенинъ ишинъ акъкъынъда ич кимсе къасеветленмез, яранъны яхшы этмез, сенинъ ичюн шифа ёкъ.

¹⁴ Эписи достларынъ сени унуттылар, сени къыдырмайлар. Мен душманларынъны ёллап, башынъны урдым, чокътан-чокъ акъсызлыкъларынъ ве гуналарынъ чокълашкъаны ичюн, сени къатты джезаладым.

¹⁵ Не ичюн яраларынъ, аджджы хасталыгъынъ ичюн къычырасынъ? Чокътан-чокъ акъсызлыкъларынъ ве гуналарынъ чокълашкъаны ичюн, Мен буны башынъа тюшюрдим.

¹⁶ Амма сени ашагъан эр кес озьлери аш оладжакъ; бутюн душманларынъ эсирликке кетеджек; сени талагъанлар озьлери таланаджакълар; сени чайпагъан эр кес озьлери чайпаланаджакъ!

¹⁷ Мен санъа шифа берерим, яраларынъны яхшы этерим, – дей РАББИ. – Санъа «ред этильген, кимсе сорамагъан-арамагъан Сиондыр», – дей эдилер.

¹⁸ РАББИ бойле дей: – Мына Якъуп чадырларыны эсирликтен къайтарырым, койлерине мерамет этерим. Харабелер устюнде кене шеэр къурулыр, Сарай кене озь еринде тураджакъ.

¹⁹ Андан кене шукюрлер ве шенъ адамларнынъ сеси котериледжек! Мен оларны чокълаштырырым, олар азлашмайджакъ, оларны шуретлерим, олар ашаланмайджакъ!

²⁰ Огъуллары эвельки киби оладжакъ, джемиети кене Меним огюмде тураджакъ, оларны чекиштиргенлернинъ эписини джезалайджагъым.

²¹ Ёлбашчысы озьлеринден бири оладжакъ, падишасы араларындан чыкъаджакъ. Оны озюме якъынлаштырырым, О да Манъа якъынлашаджакъ. Манъа озю-озюнден якъынлашмагъа кимнинъ джесюрлиги етеджек? – дей РАББИ.

²² – Сиз Меним халкъым оладжакъсынъыз, Мен де сизинъ Алланъыз оладжагъым.

²³ Иште РАББИден аджджы боран, дешетли фуртуна келе, о, яманларнынъ башына тюшеджек.

²⁴ РАББИнинъ атешли гъазабы къайтмайджакъ, юрегининъ ниетлерини беджереджек, Сонъки куньлерде буны анълайджакъсынъыз!