Йирмея 26 - Мукъаддес Китап

Йирмеянынъ суд этильмеси

¹ Ёшиянынъ огълу Ехояким Ехудада падишалыкъ этип башлагъанда, РАББИден Йирмеягъа бойле хабер кельди:

² – РАББИ бойле дей: РАББИ Эвининъ азбарында тур да, Ехуданынъ шеэрлерининъ эписинден ибадет этмек РАББИнинъ Эвине кельген эр кеске, санъа буюраджакъ эписи сёзлеримни айт, бир сёзни къачырма.

³ Бельки, олар сени динълерлер ве яман ёлларындан къайтырлар. О заман фикиримни денъиштиреджегим ве оларнынъ яман ишлери ичюн башларына тюшюреджек беляны ёлламайджагъым.

⁴ Оларгъа айт: РАББИ бойле дей: Эгер Мени динълемесенъиз ве сизге берген Къануныма коре яшамасанъыз,

⁵ сизге ёллагъан къулларым-пейгъамберлернинъ сёзлерине къулакъ асмасанъыз (Мен оларны сизге къайта-къайта ёллайым, сиз исе оларны динълемейсинъиз),

⁶ бу Эвнен Шилогъа япкъанымны япарым, ве бутюн ер юзюндеки халкълар бу шеэрни къаргъайджакълар.

⁷ Йирмея бу сёзлерни РАББИнинъ Эвинде беян этти, ве руханийлер, пейгъамберлер ве бутюн халкъ оларны эшиттилер.

⁸ Йирмея бутюн халкъкъа РАББИ буюргъанларынынъ эписини айтып битирген сонъ, руханийлер, пейгъамберлер ве бутюн халкъ оны тутып: «Сен ольмек керексинъ! – дедилер.

⁹ – Не ичюн сен РАББИнинъ Адындан пейгъамберлик этип, бу Эв Шило дайын оладжагъыны ве бу шеэр харап ве адамсыз къаладжагъыны айтасынъ?» Бутюн халкъ РАББИнинъ Эвинде Йирмеянынъ къаршысында топланды.

¹⁰ Ехуда башлыкълары бунынъ акъкъында эшиткен сонъ, падишанынъ сарайындан чыкътылар да, РАББИнинъ Эви янына келип, РАББИ Эвининъ янъы къапуларынынъ янында отурдылар.

¹¹ Руханийлер ве пейгъамберлер башлыкъларгъа ве бутюн халкъкъа: – Бу адам олюм джезасына ляйыкъ! Сиз озь къулакъларынъызнен эшиткенлеринъиз дайын, о, бу шеэрге къаршы пейгъамберлик эте, – дедилер.

¹² Йирмея исе эписи башлыкъларгъа ве бутюн халкъкъа: – Бу Эвге ве шеэрге къаршы сиз эшиткен пейгъамберлик этмеге мени РАББИ ёллады, – деди.

¹³ – Энди арекетлеринъизни ве ишлеринъизни яхшы этинъиз, РАББИнинъ, сизинъ Алланъызнынъ сесини динъленъиз. Сонъ РАББИ сизни аджып, сизге азырлагъан беляны япмаз.

¹⁴ Манъа кельгенде исе – мен къолунъыздадырым. Козьлеринъизде не яхшы ве адалетли олып корюнсе, манъа япынъыз.

¹⁵ Лякин шуны къатиен билинъиз ки, мени ольдюрсенъиз, озьлеринъиз, бу шеэр ве шеэрлилер къабаатсыз къанымны тёккенинъиз ичюн къабаатлы оладжакъсынъыз. Керчектен де, эписи бу сёзлерни сизге айтмагъа мени сизге РАББИ ёллады!

¹⁶ Сонъ башлыкълар ве бутюн халкъ руханийлернен пейгъамберлерге: – Бу адам олюм джезасына ляйыкъ дегильдир! О бизлерге РАББИнинъ, Алламызнынъ Адындан айткъан эди, – дедилер.

¹⁷ Ерли акъсакъаллардан базылары ерлеринден турып, бутюн халкъ джемаатына:

¹⁸ – Ехуда падишасы Хизкиянынъ куньлеринде морешетли Микъа пейгъамберлик этип, бутюн Ехуда халкъына бойле деди: «Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: Сион дагъы, тарла киби, сюрюледжектир, Ерусалим таш обасына чевириледжектир, бу Эв тургъан дагъ да орман байыры оладжакътыр!»

¹⁹ Лякин Ехуданынъ падишасы Хизкия ве бутюн ехудалы оны бунынъ ичюн ольдюрдилерми? Падиша РАББИден къоркъып, Онъа ялвармадымы? Сонъ РАББИ оларны аджып, оларгъа айткъан беляны ёлламады. Бизлер исе озь джанларымызгъа буюк яманлыкъ япамыз, – дедилер.

²⁰ Даа бир адам, Кирьят-Ярим шеэринде яшагъан Шемаянынъ огълу Урия, РАББИнинъ Адындан пейгъамберлик этти. О да бу шеэрге ве бу топракъкъа къаршы, Йирмеянынъ бутюн айткъаны киби, пейгъамберлик этти.

²¹ Ехояким падиша, эписи башлыкълары ве аскерлери онынъ сёзлерини эшитип, оны ольдюрмеге истеди. Буны эшиткен Урия къоркъып, Мысыргъа къачып кетти.

²² Лякин Ехояким падиша Акъборнынъ огълу Элнатанны ве башкъаларны онынъ артындан Мысыргъа ёллады.

²³ Урияны Мысырдан чыкъарып, Ехояким падишагъа кетирдилер. Падиша оны къылычнен ольдюрип, мевтаны халкъ мезарлыгъына атты.

²⁴ Амма Шафаннынъ огълу Ахикъам Йирмеягъа къол тутты ве Йирмеяны ольдюрмеге халкъкъа ёл бермеди.