Йирмея 11 - Мукъаддес Китап

Бозулгъан васиет акъкъында

¹ РАББИ Йирмеягъа айткъан сёзлер.

² – Бу васиетнинъ сёзлерини динъле, оларны Ехуда халкъына ве Ерусалимде яшагъанларгъа анълат.

³ Оларгъа бойле айт: РАББИ, Исраильнинъ Алласы бойле дей: «Бу васиетнинъ сёзлерини динълемеген адам лянетлидир!

⁴ Деделеринъизни Мысыр топрагъындан, демир ириткен собадан чыкъаргъанда, оларгъа буны айтып, васиетимни бердим: “Сесимни динъленъиз ве Мен буюргъан эр шейни беджеринъиз. Сиз Меним халкъым олурсынъыз, ве Мен сизинъ Алланъыз олурым.

⁵ О заман деделеринъизге берген антымны беджереджегим, оларгъа сют ве бал акъкъан топракъны, бугунь сизинъ олгъан топракъны береджегим”». – Ойле олсун, я РАББИ, – деп джевап бердим.

⁶ РАББИ манъа: – Ехуда шеэрлеринде, Ерусалимнинъ сокъакъларында бутюн бу сёзлеримни илян эт, – деди. – Бойле айт: Бу васиетнинъ сёзлерини динъленъиз ве оларны беджеринъиз.

⁷ Мысыр топрагъындан чыкъаргъан кунюмден башлап, бу куньгедже Мен деделеринъизни даима тенбиелей эдим, къайта-къайта: «Сесимни динъленъиз», – деп къандыра эдим.

⁸ Амма олар динълемедилер, къулакъ асмадылар, эр бири озюнинъ къара юрегининъ инатлыгъына коре яшай эдилер. Бу васиетте буюргъанларымны беджермегенлери ичюн, Мен онда бутюн айтылгъаныны башларына кетирдим.

⁹ РАББИ манъа деди ки: – Ехуда акъайлары Ерусалимде яшагъанларнен берабер келиштилер,

¹⁰ деделерининъ эвельки къабаатларына къошулдылар, Меним сёзлеримни динълемедилер, ябанджы аллаларнынъ артындан кеттилер, оларгъа хызмет эттилер. Исраиль ве Ехуда халкълары Мен деделерине берген васиетимни боздылар.

¹¹ Онынъ ичюн РАББИ бойле дей: Бакъынъыз! Мен башларына беля тюшюреджегим, ве олар ондан къуртулып оламайджакълар. Менден ярдым истейджеклер де, Мен оларны эшитмейджегим.

¹² О заман Ехуда шеэрлеринде ве Ерусалимде яшагъанлар къокъулы отларны якъкъан аллаларына бараджакълар, олардан ярдым истейджеклер. Амма олар башларына тюшкен беляларында ич бир ярдым этип оламайджакълар.

¹³ Шеэрлеринънинъ сайысы къадар аллаларынъ да бар, эй, Ехуда! Ерусалим сокъакъларынынъ сайысы къадар джиренч аллаларгъа къурбан ерлерини къурдынъыз, Баалгъа къокъулы отларны якъмакъ ичюн ерлерни яптынъыз.

¹⁴ – Сен исе, Йирмея, бу халкъ ичюн ялварма, не сора, не дува окъу. Озь беляларында Мени чагъыргъанларында, оларны эшитмейджегим.

¹⁵ – Севгили халкъым Меним Эвимде къаладжакъмы? О япкъан яманлыкълары пек чокъ, азиз къурбанларнынъ этлери биле онынъ къабаатларыны багъышламагъа ярдым этмез. Яманлыкъ япкъанда, олар къуваналар.

¹⁶ РАББИ санъа «Аджайип мейвалы дюльбер ешерген зейтюн тереги» адыны берди. Амма кучьлю гудюрдисинен чевре-четине атеш ёллады, ве пытакълары къырылды.

¹⁷ Сени сачкъан Ордуларнынъ РАББИси башынъа беля кетирмеге къарар берди, чюнки Исраиль ве Ехуда халкълары яманлыкъ яптылар, Баалгъа къокъулы отларны якъып, Мени ачувландырдылар.

Йирмеягъа къаршы фитне

¹⁸ РАББИ манъа хабер этти де, мен бильдим. Оларнынъ яман япкъанларыны Сен манъа косьтердинъ.

¹⁹ Юваш бир къозу киби олып, союлмагъа алып кетирильген эдим ве оны бильмедим. Манъа къаршы къара ниетлендилер, манъа бойле дей эдилер: – Гуллеп тургъан терекни гъайып этермиз, оны тирилернинъ арасындан ёкъ этейик, ады биле анъылмасын.

²⁰ – Ордуларнынъ РАББИси! Сен джанларны ве юреклерни сынап, адалетнен суд этесинъ! Оларны джезалайджагъынъны корьмеге ёл бер манъа! Давамны мен Санъа ташладым!

²¹ Анатот шеэринде яшагъанлар: «РАББИнинъ Адындан пейгъамберлик этме, ёкъса сени къолларымызнен ольдюреджекмиз», – дейлер ве джанынъны къыдыралар. Онынъ ичюн РАББИ дей,

²² Ордуларнынъ РАББИси бойле айта: – Мына, оларны джезаларым; йигитлери къылычнен ольдюриледжеклер, огъулларынен къызлары ачлыкътан оледжеклер.

²³ Кимсе сагъ къалмайджакъ, оларны джезалайджакъ йылда Анатот акъайларынынъ башына беля тюшюреджегим.