Фаалиет 9 - Мукъаддес Китап

Саул – Раббиге иман эткенлернинъ бири

¹ ‌Саул, Раббининъ шегиртлерине олюм джезасыны истеп, ачувнен нефес алып эп юре эди. Баш руханийнинъ алдына барып,

² Дамаск шеэриндеки синагогалар ичюн мектюплерни сорады. «Ёл» адлангъан огретювнинъ изинден баргъан кимни тапса, акъай я да къадын олгъанына бакъмайып, оларны якъалап, Ерусалимге кетирмек ниетинде эди.

³ Ёлгъа чыкъып, Дамасккъа якъынлашкъанда, онынъ этрафыны апансыздан коктен тюшкен нур ярыкълатты.

⁴ Саул ерге йыкъылып: – Саул, Саул! Сен Мени не ичюн айдайсынъ? – деген сесни эшитти.

⁵ – Я Рабби, Сен ким оласынъ? – деди Саул. – Мен сен айдагъан Исадырым.

⁶ Энди тур да, шеэрге бар. Анда санъа не япаджагъынъны айтарлар, – деди О.

⁷ Саулнынъ ёл аркъадашлары сесни эшитип, лякин ич кимсени корьмейип, къатып къалдылар.

⁸ Саул ерден турып козьлерини ачкъанда, ич бир шей корип оламады. Оны къолундан тутып, Дамаск шеэрине кетирдилер.

⁹ Учь куньге къадар Саулнынъ козьлери корьмей эди, ве о, ич бир шей ашамай-ичмей эди.

¹⁰ Дамаск шеэринде Анания деген Исанынъ шегирти бар эди. Рабби онъа руяда корюнип: – Эй, Анания! – деди. – Мен мындам, Раббим! – деди о.

¹¹ Рабби онъа: – Еринъден тур ве «Догъру» деген сокъакъкъа барып, Иуданынъ эвиндеки Тарс шеэрли Саул адлы адамны сора. Шимди о дува окъуй.

¹² Онъа руяда корюнди ки, онынъ янына Анания адлы адам кельген ве, козьлери ачылмасы ичюн, онынъ башына къолларыны къойгъан, – деди.

¹³ Анания джевап берип: – Рабби, чокъ адамлардан эшиттим ки, бу адам Ерусалимде Сенинъ азизлеринъе не къадар яманлыкъ япкъан.

¹⁴ Бу ерде де Сенинъ Адынъа инанып чагъыргъанларнынъ эписини якъаламакъ ичюн, баш руханийлерден рухсет алгъан, – деди.

¹⁵ Рабби Иса онъа: – Адымны тюрлю халкълар, падишалар ве Исраиль огъулларынынъ огюнде илян этмек ичюн, Мен бу адамны сайладым.

¹⁶ Меним Адым ичюн онъа не къадар азап чекмек керек олгъаныны косьтереджем, – деди.

¹⁷ Анания барып, эвге кирди. Саулнынъ башына къолларыны къойып: – Къардашым Саул! Мени Рабби ёллады. Сен келеяткъан ёлунъда санъа корюнген Иса Одыр. Шимди козьлеринъ кене кореджек, сен Мукъаддес Рухкъа толаджакъсынъ, – деди.

¹⁸ Шу ань Саулнынъ козьлеринден перде тюшкен киби олып, о коре башлады. Еринден турып, сувгъа батырылып чыкъты.

¹⁹ Сонъ аш ашап, такъатланды. Бир къач кунь Дамаскта Исанынъ шегиртлеринен берабер эди

²⁰ ве бирден Иса Алланынъ Огълу олгъаны акъкъында синагогаларда огретип башлады.

²¹ Оны эшиткенлер шашып: – Ерусалимде шу Адгъа инанып чагъыргъанларны къырып ташлай эди. Бу ерде де оларны якъалап, баш руханийлерге алып бармакъ ичюн, мында кельмедими? – дей эдилер.

²² Саул исе эп къудретке кирип, Иса – Месих олгъанына делиллерни кетирип, Дамаскта яшагъан еудийлерни шашмалата эди.

²³ Арадан баягъы вакъыт кечкен сонъ, еудийлер Саулны ольдюрмеге келиштилер.

²⁴ Оны ольдюрмек ичюн, гедже-куньдюз шеэрнинъ къапулары алдында къаравуллай эдилер. Лякин оларнынъ анълашмасы Саулгъа белли олды.

²⁵ Гедже шегиртлер оны буюк сепетке къойып, шеэр диварындан тюшюрип йибердилер.

Саул Ерусалимде

²⁶ Саул Ерусалим шеэрине кельгенинен, о ердеки Исанынъ шегиртлерине къошулмагъа арекет этти. Лякин о Исанынъ шегирти олгъанына ич кимсе инанмайып, эписи ондан къоркъа эдилер.

²⁷ О вакъыт Барнаба Саулны эльчилернинъ алдына алып кельди ве онынъ ёлда Исаны насыл корьгенини, Иса не айткъаныны, Дамаскта Исанынъ Адынен насыл девюрекли олып адамларны огреткенини оларгъа айтып берди.

²⁸ Бундан сонъ Саул энди оларнен берабер Ерусалимде эр вакъыт юрип, Рабби Исанынъ Адынен къоркъмайып огрете эди.

²⁹ Юнан тилинде лаф эткен еудийлернен де субетлешип давалаша эди, олар исе Саулны ольдюрмеге истедилер.

³⁰ Дин къардашлары буны эшитип, Саулны Кайсареягъа алып кеттилер ве андан Тарс шеэрине ёлладылар.

³¹ О вакъыт, Еудие, Галилея ве Самариеде иманлылар джемиети ичюн тынчлыкъ девири кельди. Иманлылар Раббиден къоркъып, иманда къавийлешип яшай эди. Мукъаддес Рухнынъ ярдымынен оларнынъ сайысы эп арта эди.

Пётр Лидда ве Яффа шеэрлеринде

³² Пётр ер-ерден юрип, Лидда шеэринде яшагъан азизлернинъ алдына барды.

³³ О ерде секиз йылдан берли тёшегинден турмагъан Айнея адлы бир паралич ургъан адамны корьди.

³⁴ Пётр онъа: – Айнея, Иса Месих сени тедавийлей. Еринъден тур, тёшегинъни джый! – деди. Айнея шу ань еринден турып кетти.

³⁵ Лидда ве Шарон шеэрлеринде яшагъанларнынъ эписи о адамнынъ алыны корьдилер де, Исаны Раббимиз деп таныдылар ве имангъа кельдилер.

³⁶ Яффада Исанынъ шегирти олгъан Табита адлы бир къадын бар эди. Онынъ адынынъ терджимеси «гъазель» демектир. Бу къадын эйилик ишлерине берилип, фукъарелерге чокъ садакъа бере эди.

³⁷ О куньлерде о хасталанып ольди. Онынъ олюсини ювып, юкъарыдаки одагъа къойдылар.

³⁸ Лидда шеэри Яффагъа якъын олгъаны ичюн, Пётрнынъ о ерде олгъаныны эшитип, шегиртлер онынъ алдына эки адамны ёлладылар да: – Тез ол, бизим алдымызгъа кель! – деп ялвардылар.

³⁹ Пётр вакъыт джоймайып, оларнен берабер кетти. Анда кельгенинен, оны юкъарыдаки одагъа алып бардылар. Эписи тул къадынлар онынъ янында топлашып, агълай-агълай, Гъазельнинъ оларнен берабер тири олгъанда тиккен усть ве тюп урбаларыны косьтердилер.

⁴⁰ Пётр эписини тышарыгъа чыкъаргъан сонъ, тиз чёкип дува окъуды ве олюге бакъып: – Табита, еринъден тур! – деди. Къадын козьлерини ачты да, Пётрны корип отурды.

⁴¹ Пётр къолуны узатып, онъа аякъ устюне турмагъа ярдым этти. Сонъ азизлернен берабер тул къадынларны чагъырып, оларгъа тири къадынны косьтерди.

⁴² Бу адисе бутюн Яффагъа белли олды, ве чокъ адамлар Исагъа инанып, имангъа кельдилер.

⁴³ Пётр даа чокъ вакъыт Яффада Симон адлы бир териджининъ эвинде яшай эди.