Фаалиет 26 - Мукъаддес Китап

Павелнинъ къорчалав нуткъу

¹ Агриппа Павелге: – Санъа озюнъни акъламакъ ичюн сёз бериле, – деди. О вакъыт Павел къолуны котерип, озюни къорчаламакъ ичюн лафыны башлады:

² – Агриппа падиша! Бугунь сенинъ алдынъда еудийлернинъ манъа къаршы къоюлгъан эписи къабаатлавларындан къорчалангъаным ичюн озюмни бахтлы саям.

³ Хусусан сен еудийлернинъ эписи адетлерини ве давалы меселелерини яхшы бильгенинъни козьде тутам. Шунынъ ичюн мени сабыр-такъатнен динълемеге риджа этем.

⁴ Яшлыгъымдан халкъым арасында кечирген аятымны эм де Ерусалим шеэринде кечкен омрюмни еудийлернинъ эписи билелер.

⁵ Мени чокътан берли таныйлар ве эгер истеселер, динимизнинъ энъ джиддий фыркъасы олгъан фериселик боюнджа яшап кельгениме шаат олур эдилер.

⁶ Энди исе, Алланынъ баба-деделеримизге берген сёзюне умют эткеним ичюн, мен махкеме огюнде турам.

⁷ Он эки къабилемиз гедже-куньдюз джан-юрекнен Аллагъа ибадет этип, О берген сёзнинъ беджерильмесини корьмеге умют этелер. Мына бу умют ичюн, падиша, еудийлер мени къабаатлайлар.

⁸ Алла олюлерни тирильткенини сизлер не ичюн инанылмаз бир шей деп саясыз?

⁹ Догърусы, озюм де назаретли Исагъа къаршы къолумдан кельгенини япмакъ керек, деп тюшюне эдим.

¹⁰ Буны да Ерусалимде япа эдим. Баш руханийлерден разылыкъ алып, чокъ азиз адамларны зиндангъа ташладым ве, оларны ольдюреяткъанларда, мен бунъа сесимни берип, разы ола эдим.

¹¹ Эписи еудий синагогаларында оларны чокъ чекиштирип джезагъа тартып, Раббини къараламагъа меджбур эте эдим. Оларгъа къаршы ойле къутура эдим ки, оларны атта башкъа шеэрлерде де къувалай эдим.

Павел озь иман эткени акъкъында айта

¹² Куньлернинъ биринде мен баш руханийлерден разылыкъ ве вазифе алып, Дамаск шеэрине ёл алдым.

¹³ Падишам, куньдюз куню ёлда кетеяткъанымда, кунеш нурундан да ярыкъ бир нур коктен парылдагъаныны корип къалдым. Нур мени ве ёлдашларымны ярыкъкъа батырды.

¹⁴ Биз эпимиз ерге йыкъылгъан сонъ, манъа еудийлернинъ тилинде лаф эткен бир сес эшитильди: «Саул, Саул, сен Мени не ичюн айдайсынъ? Оладжакъ шейге къаршы чыкъсанъ, тек озюнъе зарар кетиреджексинъ», – деди.

¹⁵ Мен: «Я Рабби, Сен ким оласынъ?» – деп сорасам, О: «Мен сен айдагъан Исадырым, – деди.

¹⁶ – Шимди аякъкъа тур! Сени меним хызметчим ве шаатым деп къоймакъ ичюн, Мен санъа корюндим. Энди корьген эм даа Мен санъа корюнеджек шейлерге шаатлыкъ этеджексинъ.

¹⁷ Мен сени миллетинънинъ къолундан ве башкъа, Мен сени ёллагъан халкъларнынъ къолундан къуртараджагъым.

¹⁸ Сен оларнынъ козьлерини ачып, оларны къаранлыкътан нургъа ве Шейтаннынъ акимиетинден Аллагъа къайтараджакъсынъ. Олар Манъа иман этип, гуналары багъышланаджакъ, азизлер арасында къысмет аладжакълар», – деди.

Павел озь хызмети акъкъында айта

¹⁹ Шунынъ ичюн, Агриппа падиша, мен коктен корюнген бу руягъа къаршы чыкъмадым.

²⁰ Башта Дамаскта, сонъ Ерусалимде ве бутюн Еудие топракъларында яшагъанларны, сонъ башкъа ерлердеки миллетлерни тёвбе эттирип, Аллагъа къайтмагъа ве тёвбеге ярашкъан ишлерни беджермеге чагъыра эдим.

²¹ Бу иш ичюн еудийлер мени Алланынъ Сарайында тутып ольдюрмеге тырыштылар.

²² Лякин Алладан алгъан ярдымнен мен шу куньге къадар буюк-кучюкке шаатлыкъ этем, Мусанынъ ве пейгъамберлернинъ оладжакъ шейлер акъкъында хаберинден башкъа ич бир шейни айтмайым.

²³ Олар: «Озь миллетине де, башкъа миллетлерге де ярыкъ акъкъында хабер этмек ичюн, Месих азап чекмеге ве олюлер ичинден биринджи олып тирильмеге керек эди», – дей эдилер.

²⁴ Павел озюни бойле къорчалагъанда, Фест къатты сеснен онынъ сёзюни больди де: – Акъылдан тайгъансынъ, Павел! Буюк алимлик сени акъылдан аздырды! – деди.

²⁵ Павел исе: – Мен акъылдан таймадым, сайгъылы Фест, – деди. – Аксине, акъикъат ве мантыкъ сёзлерини айтам.

²⁶ Падиша буны бильгени ичюн, онен джесаретнен лаф этем. Бу вакъиалардан ич бириси онынъ назарындан къачмады, деп тюшюнем. Бу шейлер эписининъ козю огюнде япылгъан эди.

²⁷ Агриппа падиша, сен пейгъамберлерге инанасынъмы? Билем, инанасынъ!

²⁸ Агриппа Павелге: – Сен мени къыскъа вакъытта Месихнинъ тарафдары япмагъа истейсинъ! – деди.

²⁹ – Къыскъамы, узунмы, тек озюнъ дегиль, бугунь мени динълегенлернинъ эписи де мен киби, амма зынджырсыз, олмакъ ичюн, Аллагъа дува окъуйым! – деди Павел.

³⁰ Сонъ падиша, виляет акими, Бернике ве оларнен берабер отургъанлар ерлеринден турдылар.

³¹ Четке чыкъып, олар бири-биринен фикирлештилер ве: – Бу адам олюмге я да апске ляйыкъ ич бир иш япмагъан, – дедилер.

³² Агриппа да Фестке: – Эгер бу адам императорнынъ укюмини талап этмеген олса, оны азат этмек мумкюн олур эди, – деди.