Фаалиет 21 - Мукъаддес Китап

Павелнинъ Ерусалимге япкъан сефери

¹ Олардан айырылып, гемиде кеттик ве Къос адасына догъру ёл алдыкъ. Эртеси куню Родос адасына кельдик, о ерден Патара шеэрине бардыкъ.

² Анда Феникеге кеткен бир геми тапып, онъа миндик ве денъизге чыкътыкъ.

³ Къыбрыс корюнгенде, аданынъ сол тарафындан кечип, Суриеге таба ёлны девам эттик ве Тир шеэрине етип кельдик. Мында геми юклерини бошатмакъ керек эди.

⁴ Анда базы шегиртлерни тапып, оларнынъ янында еди кунь къалдыкъ. Олар Рухтан ильхамланып, Павелге Ерусалимге бармагъа керекмей, дей эдилер.

⁵ Бу куньлер кечкен сонъ, биз кене ёлгъа чыкътыкъ. Иманлылар апайлары ве бала-чагъаларынен берабер шеэрден чыкъып бизнен бардылар. Ялыда тиз чёкип, дува окъудыкъ.

⁶ Биз бири-биримизнен сагълыкълашып, гемиге чыкътыкъ, олар исе эвлерине къайтып кеттилер.

⁷ Тир шеэринден кетип, денъиздеки сеяатымызны девам эттик ве Птолемай шеэрине етип кельдик. О ердеки дин къардашларымызгъа барып, оларда бир кунь отурдыкъ.

⁸ Эртеси куню бизлер ёлгъа чыкъып, Кайсареягъа кельдик. Едисинден бири олгъан, Къуванчлы Хаберни илян эткен Филипнинъ эвине кирип, анда къалдыкъ.

⁹ Онынъ пейгъамберлик япкъан, даа акъайгъа чыкъмагъан дёрт къызы бар эди.

¹⁰ О ерде бир къач кунь отургъанымыздан сонъ, Еудиеден Хагъап адлы бир пейгъамбер кельди.

¹¹ О, алдымызгъа киргенинен, Павелнинъ къушагъыны алды да, озюнинъ къол-аякъларыны багълап: – Мукъаддес Рух буны айта: «Ерусалимдеки еудийлер бу къушакънынъ саибини бойле багълап, халкъларынынъ къолуна береджеклер», – деди.

¹² Бу сёзлерни эшитип, биз о ердеки иманлыларнен Павелге, Ерусалимге бармасын деп, ялвардыкъ.

¹³ Лякин Павел джевап берип: – Не япасыз? Не ичюн агълап, юрегимни парчалайсыз? Мен Ерусалимге барып тек эсир олмагъа дегиль, Рабби Иса ичюн ольмеге биле азырым, – деди.

¹⁴ Павелни къандырып оламагъанымызны анълап: – Рабби истегени киби олсун! – деп индемедик.

¹⁵ Ана шу куньлерден сонъ ёлгъа азырланып, Ерусалимге бардыкъ.

¹⁶ Бизнен Кайсареядан бир къач шегиртлер кеттилер. Олар бизлерни, яшап турмакъ ичюн, Исанынъ эски шегиртлеринден олгъан къыбрыслы Мнасоннынъ эвине кетирдилер.

¹⁷ Ерусалимге кельгенимизде, дин къардашларымыз бизни ачыкъ чырайнен къабул эттилер.

Павел Якъупнен корюше

¹⁸ Эртеси куню Павелнен берабер Якъупкъа бардыкъ. Акъсакъалларнынъ эписи де кельди.

¹⁹ Олардан ал-хатир сорагъан сонъ, Павел озь хызмети вакътында Алланынъ башкъа миллетлер арасында япкъан ишлерини бирер-бирер айтып берди.

²⁰ Буларны эшитип, Алланы шуретледилер ве Павелге: – Эй, къардашымыз, еудийлер арасында имангъа кельген бинълердже адам олгъаныны билесинъ. Оларнынъ эписи Къанунны гъайретнен туталар.

²¹ Олар эшиткен сёзлерге коре, сен башкъа миллетлер арасында яшагъан еудийлерге: огъулларынъызны сюннет этменъиз, урф-адетлерни кутьменъиз, Мусанынъ Къанунындан чыкъынъыз, деп огреткенсинъ.

²² Шимди исе не япайыкъ? Сенинъ кельгенинъни эшитип, халкъ мытлакъа топланыр.

²³ Шунынъ ичюн, санъа айтаджагъымызны яп. Бизде адакъ берген дёрт адам бар.

²⁴ Оларны янынъа алып, оларнен берабер элялланув адетини яп ве сачларыны алдырмакъ ичюн масрафларны озь бойнунъа ал. О вакъыт сенинъ акъкъынъда эшиткенлери ялан олгъаныны, аксине, Мусанынъ Къанунына коре яшагъанынъны биледжеклер.

²⁵ Башкъа миллетлерден имангъа кельгенлер акъкъында айткъанда, биз оларгъа мектюпте эмирлеримизни яздыкъ. Къарарымызгъа коре, олар путларгъа къурбан кетирильген этлерден, къандан, богъулып ольдюрильген айваннынъ этинден ве ороспулыкътан озьлерини сакъласынлар, – дедилер.

²⁶ Эртеси куню Павел шу адамларны янына алып, оларнен берабер элялланув адетини кечирди. Сонъ Алланынъ Сарайына кирип, элялланув куньлери не вакъыт битеджеклерини, эр бири ичюн къурбанлыкъ кетириледжегини бильдирди.

Павелнинъ якъаланувы

²⁷ Еди куньлюк муддет битеяткъанда, Павелни Алланынъ Сарайында Кучюк Асиядан кельген еудийлер корьдилер. Олар бутюн халкъны котерип, Павелни туттылар да:

²⁸ – Эй, Исраиль акъайлары, ярдым этинъиз! Бакъынъыз, эр ерде халкъымызгъа, Къанунгъа ве бу Азиз Ерге къаршы адамларны огреткен инсан шудыр! Бундан гъайры, юнанларны да Сарайгъа алып кирип, бу Азиз Ерни арам эткен! – деп къычыра башладылар.

²⁹ Буны айткъанларынынъ себеби, эвель шеэрде Павелнен берабер эфесли Трофимни корип, оны Алланынъ Сарайына алып кирген, деп тюшюндилер.

³⁰ Бутюн шеэр арекетке келип, халкъ топланды. Павелни тутып, Сарайдан тышарыгъа сюйреклеп чыкъардылар. Шу ань къапулар къапатылды.

³¹ Олар Павелни ольдюрмеге истедилер. О вакъыт бутюн Ерусалим исьян котерди, деген хабер арбий болюкнинъ бинъбашынынъ къулагъына етип барды.

³² О, бирден аскерлерни ве юзбашыларны алып, халкъкъа уджюм этти. Адамлар бинъбашынен аскерлерни корип, Павелни урмагъа токътадылар.

³³ Бинъбашы якъынлашты, Павелни тутып, эки зынджырнен багъламагъа буюрды. О: «Бу ким, ве не япты?» – деп сорады.

³⁴ Адамларнынъ арасындан бириси «бойле», деп къычырса, башкъасы «шойле», деп къычыра эди. Буюк шамата олгъанындан, бинъбашы акъикъатны билип оламайып, Павелни къалеге алып бармагъа буюрды.

³⁵ Павел энди мердивенге еткенде, адамларнынъ ачувы пек кучьлю олгъаны себебинден, аскерлер оны котерип бардылар.

³⁶ Халкъ исе онынъ артындан кетип: – Ольдюр оны! – деп багъыра эди.

Павелнинъ халкъкъа айткъан нуткъу

³⁷ Къалеге киреяткъанда, Павел бинъбашыгъа: – Санъа бир шей айтмагъа мумкюнми? – деди. Бинъбашы: – Сен юнан тилини билесинъми?

³⁸ Бир къач кунь эвельси исьян котерип, дёрт бинъ башкесерни сахрагъа алып чыкъкъан мысырлы сен дегильсинъми? – деди.

³⁹ Павел джевап берип: – Мен еудийим, Киликия виляетининъ о къадар эмиетли олгъан Тарс шеэрининъ гражданым. Санъа бир риджам бар, манъа халкъкъа бир къач сёз айтмагъа разылыкъ бер, – деди.

⁴⁰ Бинъбашы разылыкъ берген сонъ, Павел мердивенде турып, халкъны тынчландырмакъ ичюн къолуны котерди. Терен бир сюкюнет олгъанда, еудийлернинъ тилинде лаф этип башлады: