Фаалиет 19 - Мукъаддес Китап

Павел Эфес шеэринде

¹ Аполлос Коринт шеэринде олгъанда, Павел дагълы виляетлерден кечип, Эфес шеэрине кельди. О ерде бир къач Исанынъ шегиртлерини тапып, олардан:

² – Сизлер имангъа кельгенинъизде, Мукъаддес Рухны къабул эттинъизми? – деп сорады. – Мукъаддес Рух акъкъында биз ич бир вакъыт эшитмедик биле, – деп джевап берди олар.

³ – Ойле олса, сизлер не эсасында сувгъа батырылып чыкътынъыз? – деп сорады Павел. – Ягъянынъ огретюви эсасында, – деп джевап бердилер.

⁴ – Ягъя халкъны озенге батырып чыкъарып, тёвбе эттире, халкъкъа: «Менден сонъ келеджек Инсангъа, Исагъа инанынъыз», – дей эди, – деди Павел.

⁵ Олар буны эшитип, Рабби Исанынъ Адынен сувгъа батырылып чыкътылар.

⁶ Павел оларнынъ башына къолларыны къойгъанынен, оларнынъ устюне Мукъаддес Рух келип энди. Олар башкъа тиллерде лаф этип, пейгъамберлик этип башладылар.

⁷ Оларнынъ сайысы къарарнен он эки адам эди.

⁸ Павел учь ай девамында джесаретнен синагогада адамларны огрете ве оларнен субетлешип, Алланынъ Падишалыгъы акъкъында ишанчлы делиллер кетире эди.

⁹ Амма базылары инатланып, иманны ред эттилер ве халкънынъ огюнде Раббининъ Ёлуны яманладылар. Павел олардан кетип, янына шегиртлерни алды ве эр кунь Тираннус деген бир адамнынъ мектебинде субетлер кечире башлады.

¹⁰ Шу, эки йыл девам этти, ве ахырында эм еудий, эм юнанлар, – Кучюк Асия виляетинде яшагъанларнынъ эписи Рабби акъкъында Хаберни эшиттилер.

Скеванынъ огъуллары

¹¹ Алла Павелнинъ къолларынен чокъ аджайип шейлер япа эди.

¹² Онынъ беденине тийген явлукълар ве оглюклер хасталарнынъ устюне япылгъанда, олар хасталыкътан къуртула, ичлериндеки шейтанлар чыкъып кете эдилер.

¹³ Ерни долашкъан, джинлерни айдап чыкъаргъан еудийлернинъ базылары да яман рухлар ургъан адамларнынъ устюнде Рабби Исанынъ Адыны чагъыра ве: «Павел илян эткен Исанынъ Адынен сизлерге буюрамыз», – дей башладылар.

¹⁴ Буны япкъанлар арасында баш руханий Скева адлы бир еудийнинъ еди огълу бар эди.

¹⁵ Лякин бир кунь яман рух оларгъа джевап берип: «Исаны билем, Павелни де билем, сизлер исе ким оласынъыз?» – деди.

¹⁶ Буны айткъанынен, ичинде арам рух олгъан адам оларнынъ устюне атылып, бир-бирининъ артындан эписини енъди. Олар чыплакъ ве яралы олып, о эвден къачып къуртулдылар.

¹⁷ Бу хабер Эфесте яшагъан еудийлернен юнанларнынъ эписине барып етти. Эписини къоркъу басып, Рабби Исанынъ Адыны шерефлей башладылар.

¹⁸ Имангъа кельгенлерден чокълары келип, озь япкъанларыны ачыкътан айта башладылар.

¹⁹ Тылсымджылыкъ япкъанлардан да чокълары озь китапларыны топлап, эписининъ козю огюнде якътылар. Китапларнынъ фиятыны сайгъанда, элли бинъ кумюш акъчагъа тенъ кельди.

²⁰ Ойле олып, Раббининъ Сёзю къудретнен даркъалып, тесири кунь-куньден арта эди.

Эфестеки исьян

²¹ Бу вакъиалар олып кечкен сонъ, Павел озь гонълюнде Македония ве Ахаядан кечмеге ве сонъ Ерусалимге бармагъа къарар этти. «О ерге баргъанымдан сонъ, Римни де барып корьмеге керек», – деди.

²² Павел озюне хызмет этип юргенлерден эки адамны, Тимотей ве Эрастны, Македониягъа ёллады, озю исе вакътынджа Кучюк Асия виляетинде къалды.

²³ О вакъыт Раббининъ Ёлуна къаршы буюк бир исьян котерильди.

²⁴ Деметрий адлы бир кумюшчи уста олып, кумюштен Артемис ибадетханечиклерини ясап, башкъа усталаргъа да чокъ иш берип, оларгъа буюк файда кетире эди.

²⁵ Деметрий усталарны топлап: – Достларым! Сизлерге белли олгъаны киби, бизим къазанчымыз бу зенаатнен багълы.

²⁶ Амма тек Эфесте дегиль, бутюн Кучюк Асияда биле бу Павел, инсан къолунен ясалгъан путлар Алла дегиль, дегенини озьлеринъиз корип, эшитип турасыз. Шу лафларнен о чокъ адамларны къандырып ёлдан урды.

²⁷ Бу шейден тек бизим зенаатымыз итибарсыз олып къалмайджакъ, бундан гъайры бутюн Кучюк Асия ве бутюн дюнья ибадет эткен улу алла Артемиснинъ ибадетханеси де бош шейге айланып, онынъ улулыгъы да ёкъ оладжакъ, – деди.

²⁸ Адамлар буны эшитип, пек ачувландылар ве: – Эфеснинъ Артемиси улудыр! – деп къычыра башладылар.

²⁹ Бутюн шеэр къалабалыкъкъа толды, эписи бирлешип, Павелнинъ ёлдашларыны, македониялы Гай ве Аристархны, туттылар, театр тарафкъа алып кеттилер.

³⁰ Павел халкънынъ огюне чыкъмагъа истегенде, шегиртлери онъа ёл бермедилер.

³¹ Кучюк Асия башлыкъларындан бирлери, Павелнинъ досту олгъаны себебинден, онъа хабер ёллап, театрде корюнмесин деп, риджа этти.

³² Шу арада адамлардан бири о десе, башкъасы бу деп къычыра эди. Топлашув тертипсиз олды, чокълары не ичюн кельгенлерини биле бильмей эди.

³³ Еудийлернинъ теклифине коре, халкънынъ ичинден Эскендер деген бир адамны огге сюрдилер. Эскендер къолунен бир шейлер косьтерип, халкънынъ огюнде озюни къорчаламагъа истеди.

³⁴ Лякин халкъ онынъ еудий олгъаныны билип, эписи бир агъыздан эки саат девамында: – Эфеснинъ Артемиси улудыр! – деп къычыра эдилер.

³⁵ Ахыр-сонъу шеэр ребери халкъны тынчландырып: – Эй, Эфес акъайлары! Эфес шеэри улу Артемис сарайынынъ ве онынъ коктен тюшкен азизининъ бекчиси олгъаныны бильмеген адам бармы экен?

³⁶ Буны ич кимсе инкяр этмесе, сизлер тынчланынъыз да, тюшюнмейип арекет этменъиз.

³⁷ Ана, ибадетханени таламагъан ве алланъызны сёгмеген адамларны бу ерге кетирдинъиз.

³⁸ Эгер Деметрий ве онен берабер олгъан усталар кимгедир шикяет этмеге истеселер, махкемелер ве акимлер бар, шикяетлерини анда берсинлер.

³⁹ Башкъа бир шейни талап этмеге истесенъиз, бу меселени къануний топлангъан топлашув чезсин.

⁴⁰ Бугунь олып кечкен ишлер ичюн бизге исьянджылар демеклери мумкюн, чюнки бойле къалабалыкъкъа ич бир себеп ёкъ ве биз озюмизни акъламакъ ичюн бир шей айтып оламайджакъмыз, – деди. Шу сёзлерни айтып битирген сонъ, кятип топлашувны даркъатып йиберди.