Фаалиет 17 - Мукъаддес Китап

Павел ве Сила Тессалоникеде

¹ Амфиполь ве Аполлония шеэрлеринден кечип, олар Тессалонике шеэрине кельдилер. О ерде еудийлернинъ синагогасы бар эди.

² Павел озюнинъ адети боюнджа еудийлернинъ алдына барып, учь раатлыкъ куню девамында оларгъа Мукъаддес Языларны анълата эди,

³ Месихнинъ азаплангъаны ве олюлерден тирильгени кереклигини ача ве исбатларнен бильдире эди. О: «Мен сизлерге Иса акъкъында илян этем. Бу Иса – Месихтир», – дей эди.

⁴ Еудийлернинъ базылары, Алладан къоркъкъан пек чокъ юнанлар ве бир талай урьметли къадынлар инанып, оларгъа къошулдылар.

⁵ Лякин инанмагъан еудийлер пахыллап, мейданлардан ярамаз адамларны алдылар, бир талай адам топладылар да, бутюн шеэрни аякъкъа турсаттылар. Олар Ясоннынъ эвине уджюм этип, Павелнен Силаны халкънынъ алдына алып чыкъкъанларыны талап эттилер.

⁶ Оларны тапмагъан сонъ, Ясон ве базы дин къардашларыны шеэр башлыкълары алдына сюйреклеп кетирдилер, къычырып: – Дюньяны авдаргъан адамлар мына бу ерге де кельдилер! – дедилер.

⁷ – Ясон оларны эвинде къабул этти. Буларнынъ эписи, Иса деген башкъа бир падиша бар, деп, императорнынъ эмирлерине къаршы чыкъалар, – дедилер.

⁸ Бу сёзлер халкъны ве шеэр башлыкъларыны пек къасеветлендирди.

⁹ Лякин Ясон ве башкъаларындан баягъы кефалет акъчасыны алгъан сонъ, оларны бошатып йибердилер.

Бероя шеэринде

¹⁰ Шу геджеси дин къардашлары Павелнен Силаны Бероя шеэрине ёлладылар. Олар о ерге келип, еудийлернинъ синагогасына бардылар.

¹¹ Бу ердеки еудийлер Тессалонике сакинлерине бакъкъанда, адам сайгъан халкъ эди. Алланынъ Сёзюни буюк азырлыкънен къабул этип, бу огретюв догъру экенми, деп, кунь-куньден Мукъаддес Языларны араштырып тешкере башладылар.

¹² Бойледже, оларнынъ чокълары ве бир талай асылзаде юнан къадын ве акъайлары да имангъа кельдилер.

¹³ Павел Алланынъ Сёзюни Бероя шеэринде илян эткенини эшиткенде, Тессалоникедеки еудийлер о ерге келип, халкъны аякъкъа котере башладылар.

¹⁴ О вакъыт дин къардашлары Павелни тез-тез денъиз тарафкъа ёлладылар. Сила ве Тимотей исе о ерде къалдылар.

¹⁵ Павелни озгъаргъанлар оны Афина шеэринедже алып бардылар, Павелден, Силанен Тимотей янына тездже кельсинлер, деген эмирни алгъандан сонъ, кери къайтып кельдилер.

Афина шеэринде

¹⁶ Павел Афинада Силанен Тимотейни беклеп тургъанда, бу шеэр путларнен толгъаныны корип, гонълю янды.

¹⁷ Еудий синагогасында Павел еудийлернен ве Алладан къоркъкъан башкъа адамларнен тартыша эди, базар мейданында онъа расткельгенлернен эр кунь субетлеше эди.

¹⁸ Эпикурейнинъ ве стоиклернинъ фельсефеси тарафдарлары онен давалашып башладылар. Олардан бириси: – Бу бошбогъаз не айтмагъа истей экен? – деди. Башкъалары: – О гъалиба худжур бир путлар акъкъында айта, – дедилер. (Павел исе оларгъа Иса ве тирилюв акъкъындаки Къуванчлы Хаберни илян эте эди.)

¹⁹ Павелни Арес-тёпеге алып бардылар ве онъа: – Сен огреткен бу янъы огретювнинъ не олгъаныны бизге де бильмеге мумкюнми?

²⁰ Къулагъымызгъа худжур сёзлер эшитиле, биз оларнынъ не олгъаныны бильмеге истеймиз, – дедилер.

²¹ Эписи афиналылар ве шеэрде яшагъан ябанджылар эр шейден зияде бутюн вакъытларыны янъылыкъларны айтмакънен я да динълемекнен кечирмеге бегене эдилер.

²² Павел Арес-тёпенинъ ортасында турып: – Эй, Афина акъайлары! Мен сизлерни эр тарафтан пек диндар олгъанынъызны корем.

²³ Кезе-кезе, азиз ерлеринъизни козьден кечирип: «Белли олмагъан Аллагъа», – деп язылгъан бир къурбан ерини биле расткетирдим. Мына мен сизлерге сизлер бильмейип урьмет эткен бу Алланы илян этмеге истейим.

²⁴ Дюньяны ве онынъ барлыгъыны яраткъан Алла, ер ве кокнинъ Раббиси олып, инсан къолунен яратылгъан сарайларда яшамай.

²⁵ Онынъ, инсан къолларынен хызмет этилип япылгъан ич бир шейге мухтаджы ёкъ. О, Озю эписине аят, нефес ве эр бир шейни бере.

²⁶ Бир адамдан эписи халкъларны яратып, оларгъа бутюн ер юзюнде даркъалып яшамагъа ёл берди, оларнынъ эвельден бельгиленген девирлерини, сынъырларынен яшайджакъ ерлерини тайин этти,

²⁷ оларнынъ Алланы къыдыраджакъларыны, ич олмадым Оны дуйгъуларынен тападжакъларыны истеди. Аслында, Алла эр биримизден узакъ дегильдир.

²⁸ Биз Онынъ ярдымынен яшаймыз, арекет этемиз, бармыз. Шаирлеринъизден базылары да айткъаны киби: «Биз Онынъ эвлятларымыздыр».

²⁹ Энди биз Алланынъ эвлятлары олгъанымыз ичюн, Алланы инсан усталыгъынен яраткъан я да инсан тюшюнджесинен ишленген алтын, кумюш я да ташнен япылгъан шейнен тенъештирмеге керекмей.

³⁰ Алла джаиллик заманларына козь юмгъан олса да, энди эр ерде эписи адамларгъа тёвбе этмеге буюрмакъта.

³¹ Озю къойгъан адамнен О, дюньяны адалетли суд этмек ичюн бир кунни тайин этти. Бу адамны олюлерден тирильтип, эр кеске шаатлыкъ этти, – деди.

³² Олюлернинъ тирилюви акъкъында эшитип, базылары оны масхара этип кульдилер. Башкъалары исе: – Бу акъта сени башкъа сефер динълермиз, – дедилер.

³³ О вакъыт Павел оларнынъ ортасындан чыкъып кетти.

³⁴ Базы адамлар исе онъа къошулып, имангъа кельдилер, оларнынъ арасында Арес-тёпе шурасынынъ азасы Дионисий, Дамар адлы бир къадын ве башкъалары да бар эди.