Фаалиет 14 - Мукъаддес Китап

Иконий шеэринде

¹ Иконий шеэринде Павелнен Барнаба эр ерде япкъанлары киби, еудийлернинъ синагогасына кирип, ойле сёзлер айта эдилер ки, нетиджеде еудийлернинъ ве юнанларнынъ чокълары имангъа кельдилер.

² Лякин инанмагъан еудийлер башкъа миллетлер адамларынынъ юреклерини зеэрлеп, оларны дин къардашларгъа къаршы котердилер.

³ Павелнен Барнаба исе чокъ вакъыт Раббининъ Адындан джесаретнен Алланынъ Сёзюни тариф эте эдилер. Рабби оларнынъ къолларынен аджайип шейлер ве бельгилер яратып, Озюнинъ мераметли Сёзюни тасдыкълай эди.

⁴ Бойлеликнен, шеэр сакинлери экиге болюнди: базылары еудийлернинъ ве базылары эльчилернинъ тарафына кечтилер.

⁵ Башкъа миллетлер адамлары ве еудийлер озь башлыкъларынен анълаштылар ве эльчилерни акъаретлемеге ве ташларнен урмагъа истедилер.

⁶ Олар исе буны билип, Ликаониянынъ Листра ве Дербе шеэрлерине ве этрафтаки топракъларгъа къачып кеттилер.

⁷ О ерде Къуванчлы Хаберни даркъатмагъа девам эттилер.

Листра ве Дербеде

⁸ Листра шеэринде бир сакъат адам бар эди. Онынъ аякълары догъма сакъат олып, омрюнде юрмеген.

⁹ О, Павелнинъ айткъан сёзлерини динълеп отургъанда, Павел онъа козь тикип, тедавийленмек ичюн адамнынъ иманы олгъаныны дуйды.

¹⁰ О, къатты сеснен: – Аякъ устюне догъру тур! – деди. Шу ань о адам еринден атылып турды да, юре башлады.

¹¹ Халкъ Павел япкъан ишни корьди ве Ликаония тилинде къычырып: – Адам къыяфетини алып, алдымызгъа аллалар тюштилер! – дедилер.

¹² Барнабагъа «Зевс», Павелге исе «Хермес» дедилер, чюнки Павел лаф эткенде баш эди.

¹³ Шеэрнинъ огюндеки Зевс ибадетханесининъ руханийи шеэрнинъ къапуларына бугъаларны ве гуль чемберлерни кетирип, халкънен берабер къурбан чалмагъа истеди.

¹⁴ Эльчилер Барнаба ве Павел буны эшитип, урбаларыны йырттылар ве озьлери халкънынъ арасына атылып:

¹⁵ – Акъайлар, бу ишлерни не ичюн япасынъыз? Биз – сизлерге ошагъан инсанлармыз! Сизлер бош шейлерден вазгечип, ер, кок, денъиз ве олардаки эр шейни яраткъан Тири Аллагъа айланынъыз деп, биз сизге Къуванчлы Хаберни алып кетиремиз.

¹⁶ Кечкен заманларда Алла халкъларгъа озь ёлларынен юрмеге ёл берген олса да,

¹⁷ Озюни эр вакъыт акъылларына кетире эди. Коктен ягъмур ягъдырып, берекетли заманлар бере, тенинъизни аш-сувнен, юреклеринъизни къуванчнен толдурып, сизлерге эйилик япа эди, – деп къычырдылар.

¹⁸ Эльчилер бу сёзлерни айтып, халкъны зорнен тынчландырдылар ве озьлерине къурбан чалмамагъа къандырдылар.

¹⁹ Сонъ Антиохия ве Иконий шеэрлеринден кельген еудийлер халкъны озь тарафына тартып, Павелни ташларнен урдылар. Оны ольген, деп сайып, шеэрден тышарыгъа чыкъарып ташладылар.

²⁰ Лякин шегиртлер онынъ этрафында топлашкъанда, Павел еринден турып, шеэрге къайтып кирди. Эртеси куню о Барнабанен Дербе шеэрине кетти.

Суриедеки Антиохиягъа къайтув

²¹ Къуванчлы Хаберни Дербе шеэринде даркъатып, чокъ шегирт арттыргъанларындан сонъ, Листра, Иконий ве Антиохия шеэрлерине къайттылар.

²² Шегиртлернинъ джанларыны къавийлештирип, иманда эр вакъыт олмагъа оларгъа мураджаат эте эди. Олар: «Алланынъ Падишалыгъына кирмек ичюн, биз чокъ азаплар чекмек керекмиз», – дей эдилер.

²³ Эр бир иманлыларнынъ джемиети ичюн акъсакъалларны сайлап, башларына къолларыны къойдылар. Аштан-сувдан вазгечип, дува окъугъан сонъ, Раббиге иман эткен бу адамларны Раббининъ къолуна бердилер.

²⁴ Сонъ Писидия топрагъындан кечип, Памфилиягъа кельдилер.

²⁵ Перге шеэринде Алланынъ Сёзюни айткъан сонъ, Атталиягъа кеттилер.

²⁶ Андан къайыкъкъа минип, Антиохиягъа ёл алдылар. (Анда олар махсус вазифе ичюн Алланынъ хайырына берильген эдилер, энди исе бу ишлерини битирген эдилер.)

²⁷ О ерге келип, иманлылар топлашувыны топладылар, Алланынъ оларнен не япкъаныны, башкъа миллетлерге иман къапусыны насыл ачкъаныны айтып бердилер.

²⁸ Шу ердеки шегиртлернинъ янында чокъ вакъыт къалдылар.